Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Σαν σήμερα «έφυγε» από τη ζωή ο Καπετάν - Γιώτης

«Δεν το ονοματίζω τούτο το χαρτί διαθήκη για το λόγο ότι δεν έχω τίποτα να διαθέσω.

Ό,τι βιος είχα το έχω δώσει στο Κόμμα, στο Κόμμα στο ΚΚΕ με τα γνωστά σύμβολά του, την Μαρξιστική - Λενινιστική ιδεολογία του, το πρόγραμμά του και τις αρχές του.

Πολιτικά δεν έχω επίσης τίποτα να αφήσω. Ό,τι είχα το έδωσα με τη συγκεκριμένη δράση μου. Να αφήσω πολιτικές ορμήνιες δεν το θεωρώ σοβαρό.

Θέλω να επιστρέψω, και να ταφώ στον τόπο που γεννήθηκα στο Παλιοζογλώπι και συγκεκριμένα στον Αηλιά για νάχω αγνάντιο. Ο τάφος να είναι απλός, μόνο να φραχτεί για να μην με ξεχώσουν τα αγρίμια.

Δεν θέλω λόγους και στεφάνια. Αυτά να εκφραστούν με βοήθεια στο Κόμμα.

Σεπτέμβρης 1994

Γεια σας

Χαρίλαος Φλωράκης»


Αυτός ήταν ο σύντροφος Χαρίλαος 

Δε χτυπάμε καμπάνες, όχι

Δε χτυπάμε καμπάνες

Αυτός που πέρασε δεν είναι ένα τραγούδι που τελείωσε

Αυτός που αγωνίστηκε σαν ένα τεράστιο φως

Κι έπεσε σαν ένας ήλιος με κασκέτο

Αυτός που πέρασε δεν είναι ένα τραγούδι που τελείωσε

(
από το Πένθιμο Εμβατήριο του Ναζίμ Χικμέτ)
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου