Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Μήνυμα του ΚΚΕ στο λαό για τη νέα χρονιά


30/12/11

Το ΚΚΕ γνωρίζει πολύ καλά πόσο σκληρά δοκιμάζεται η εργατική λαϊκή οικογένεια, όμως δεν μπορεί να της δώσει λόγια παρηγόριας και ελπίδες για εύκολες λύσεις γιατί τέτοιες δεν υπάρχουν και μπροστά της βρίσκονται ακόμα σκληρότερες δοκιμασίες και μάχες. Το 2012 θα κριθούν πολλά. Ή η εργατική τάξη μαζί με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα αντεπιτεθούν με την οργάνωση, τη συμμαχία τους, στα κόμματα, στους μηχανισμούς που υπηρετούν τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, σφραγίζοντας τις εξελίξεις ή αυτοί θα γυρίσουν το λαό πολλές δεκαετίες πίσω.

Η λύση υπέρ του λαού απαιτεί ριζικές ανατροπές στην οικονομία και στο κράτος. Ανάπτυξη που να υπηρετεί τις δικές του ανάγκες και να αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μπορεί να υπάρξει μόνο με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με εργατική λαϊκή εξουσία. Αυτή τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο μπορεί να τη διαμορφώσει ο ίδιος ο λαός με πρωταγωνιστική δύναμη την εργατική τάξη. Το ΚΚΕ απευθύνεται σε κάθε εργάτρια, εργάτη, μισθωτό, στις γυναίκες και στα παιδιά της εργατικής οικογένειας. Η τάξη μας, η εργατική τάξη, είναι πανίσχυρη κοινωνική δύναμη που, αν εμπιστευθεί τη δύναμή της, οργανωθεί, ισχυροποιήσει το κόμμα της, το ΚΚΕ, τότε μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη συγκρότηση της μεγάλης ελπιδοφόρας λαϊκής συμμαχίας και να ηγηθεί της αντεπίθεσης για την εργατική λαϊκή εξουσία. Σ' αυτό το δρόμο μπορεί και να παρεμποδίσει και να έχει νίκες στον άγριο πόλεμο που έχουν εξαπολύσει στη ζωή και στα δικαιώματα. Κάτω η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου των αστικών κομμάτων.

Το 2012 πρέπει να γίνει χρονιά που τα εργατικά λαϊκά στρώματα θα εγκαταλείψουν μαζικά και αποφασιστικά τα κόμματα και τα ιδεολογήματα των κομμάτων που υπερασπίζονται τον καπιταλισμό και την ΕΕ. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που έως τώρα στήριζαν ή ανέχονταν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ έχουν χρέος να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για να ισχυροποιηθεί η εργατική λαϊκή πάλη, η αλληλεγγύη, η αντεπίθεση.

Η κρίση, η χρεοκοπία, η φτώχεια, η ανεργία, ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου είναι προϊόντα του εκμεταλλευτικού συστήματος που πεθαίνει. Δεν είναι προσωρινά. Η ΕΕ αποδείχτηκε μια καπιταλιστική λυκοσυμμαχία άκρως επιθετική και επικίνδυνη για τους λαούς που στο εσωτερικό της βασιλεύει η ανισομετρία, οι ανταγωνισμοί, η κρίση. Όποια κι αν είναι η εξέλιξή της μόνο πιο αντιδραστική μπορεί να γίνει. Ο καπιταλισμός, τα μονοπώλια δεν μπορούν να γίνουν ανθρώπινα. Ο σοσιαλισμός αποδεικνύεται επίκαιρος όσο ποτέ.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν έγιναν ποτέ


Αφιερωμένο στους συναδέλφους απεργούς χαλυβουργούς που δείχνουν τη δύναμη της εργατικής τάξης, αλλά και το μεγαλείο της.

Θα ρθουν στιγμές που ίσως πεις για πού πηγαίνεις
Σε ποιους θεούς την πίστη σου σκορπάς
Στυφός θα είναι o αγέρας που ανασαίνεις
Καρδιά δεν θα χεις τους ανθρώπους ν΄ αγαπάς

Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά

Θα ρθουν στιγμές που ίσως πεις για ποιους δουλεύεις
για ποιες χαρές ξοδεύεις τη ζωή
Πικρά θα είναι τα τραγούδια που γυρεύεις,
Φτηνό τσιγάρο η ψυχή σου το πρωί

Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά


Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Αυτοί οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βάλθηκαν να μας τρελάνουν

Μέτρα προκειμένου να ανακουφιστούν οι οικογένειες που πλήττονται από τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης, προτείνουν 27 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με επιστολή που κατέθεσαν στο γραφείο του Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.


Στην επιστολή τους οι 27 βουλευτές επισημαίνουν ότι «ορισμένα από τα μέτρα που εφαρμόζονται με στόχο τη δημοσιονομική εξυγίανση, προκαλούν πιέσεις στις οικογένειες και ανατρέπουν τον προγραμματισμό τους όπως αυτός είχε διαμορφωθεί με βάση διαφορετικά δεδομένα» και για τον λόγο αυτό προτείνουν την υιοθέτηση «θετικών δράσεων οι οποίες είναι αναγκαίες για την αποκατάσταση της σταθερότητας στα νοικοκυριά αλλά και την ανακούφιση των κοινωνικών ομάδων που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν την κρίση».

Όπως διαβάσατε, ορισμένα...είναι τα μέτρα που μας εξαθλιώνουν. Τα υπόλοιπα είναι για το καλό μας.
Όταν κλήθηκαν να τα ψηφίσουν τι τους εμπόδιζε να αρνηθούν;
Ή σε άλλο τόπο ζουν ή μας δουλεύουν άγρια. Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται.
Μεταξύ των άλλων που υπογράφουν την επιστολή, είναι και η δική μας Σοφία Γιαννακά. Αυτή ντε που την έπαιρναν τηλέφωνο οι συμπατριώτες μας και την ...παρακαλούσαν να ψηφίσει αυτά για τα οποία τώρα ανακάλυψε ότι  « προκαλούν πιέσεις στις οικογένειες και ανατρέπουν τον προγραμματισμό τους όπως αυτός είχε διαμορφωθεί με βάση διαφορετικά δεδομένα ».
Είναι μετά να μην πάρεις ψυχοφάρμακα;

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Ελληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι

«18 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Μέρα του Μετανάστη», γράφει σήμερα το καλεντάρι διαφόρων διεθνών οργανισμών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, μέρα που θυμούνται να τιμήσουν στα λόγια και οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Περισσεύει η υποκρισία τους, τα κροκοδείλια δάκρυά τους μπρος στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα, καθώς από την πολιτική των δεύτερων και με την ανοχή των πρώτων, βασανισμένοι άνθρωποι εξαθλιώνονται, φυτοζωούν στα όρια της απόλυτης ένδειας, όντας απόκληροι του συστήματος, θύματα της γενικότερης αντεργατικής - αντιδραστικής πολιτικής που τσακίζει συνολικά τα πλατιά λαϊκά στρώματα.


Πολιτική με ταξική ρίζα. Την επισήμανε το ΚΚΕ στην Εκθεση που κατέθεσε τον Οκτώβρη του 2011 στην Επιτροπή της Βουλής για τη μετανάστευση: «(...) Η μετανάστευση στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική φάση του καπιταλισμού σχετίζεται με την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας μέσω της συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για την αναδιανομή των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Η εισαγωγή, η διευκόλυνση ή η ανοχή εισόδου ξένου εργατικού δυναμικού από λιγότερο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες αυξομειώνεται ανάλογα με το επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης ή ύφεσης, με το επίπεδο έντασης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ανοιγοκλείνει η στρόφιγγα, γεγονός που δεν οφείλεται σε κατακτήσεις ή υποχωρήσεις στο επίπεδο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά, αντίστροφα, τα λεγόμενα "ανθρώπινα δικαιώματα" στον καπιταλισμό προσαρμόζονται στις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς σε συνθήκες κυριαρχίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΝΑΤΟ, ΕΕ, Παγκόσμια Τράπεζα κ.ά.) αφιερώνουν πολυσέλιδα κεφάλαια στο θέμα μετανάστευση, με κατεύθυνση την πλήρη ευθυγράμμιση των μεταναστευτικών ροών με τις συγκεκριμένες ανάγκες της αγοράς εργασίας κατά χώρα και χρονική περίοδο. Στο πλαίσιο μιας αυστηρά επιλεκτικής μετανάστευσης εντάσσονται και οι κατευθύνσεις για "μπλε κάρτα" (προσέλκυση ειδικευμένου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού), "κυκλική" μετανάστευση (κυρίως για ανειδίκευτο ή μισοειδικευμένο συνεχώς ανακυκλούμενο εργατικό προσωπικό), κ.λπ. Επομένως, στη βάση της όξυνσης του μεταναστευτικού ζητήματος βρίσκεται η όξυνση της αντίθεσης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας».

Πολιτική με απτά αποτελέσματα. Τα αποτύπωνε ανάγλυφα και ισχύουν ως τα σήμερα στο ακέραιο το Υπόμνημα της ΚΕ του ΚΚΕ με τις εκτιμήσεις και τις προτάσεις του Κόμματος για το μεταναστευτικό όπως το παρέδωσε στις 08/02/11 η ίδια η ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη συνάντηση που είχε για το ζήτημα, κατόπιν αιτήματός της, με τον τότε πρωθυπουργό.

Μεταξύ άλλων τόνιζε:

«Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, προερχόμενοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία από χώρες που έχουν δεχθεί στρατιωτικές επεμβάσεις, βρίσκονται υπό κατοχή, σπαράσσονται από εμφύλιους πολέμους και τυραννικά καθεστώτα ή από χώρες όπου διώκονται για τις απόψεις τους, παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα (αν και έχουν τελικό προορισμό άλλα κράτη της ΕΕ) εξαιτίας του Κανονισμού "Δουβλίνο ΙΙ" της ΕΕ, χωρίς δικαιώματα, κάτω από απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες. Οι συνθήκες ζωής τους στην Πάτρα, στην Ηγουμενίτσα, στο κέντρο και σε συνοικίες της Αθήνας αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες αυτής της σύγχρονης βαρβαρότητας.

Δεκάδες χιλιάδες ακόμη πρόσφυγες, οι οποίοι ζουν, εργάζονται και θέλουν να παραμείνουν στη χώρα μας βρίσκονται στο καθεστώς εκκρεμότητας και ομηρίας της "ροζ" κάρτας, ανησυχούν για το μέλλον τους, φοβούμενοι (δικαίως) ότι και με το νέο σύστημα ασύλου θα δουν τα αιτήματά τους για άσυλο να απορρίπτονται.

Εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες, οι περισσότεροι με οικογένεια και με παιδιά, δεν μπορούν να ανανεώσουν την πανάκριβη (εξαιτίας των παραβόλων, προστίμων κ.λπ.) άδεια παραμονής τους, κινδυνεύουν ακόμη και με απέλαση με βάση το νόμο που ψηφίσατε πρόσφατα, γιατί οι δυσβάσταχτες προϋποθέσεις της μεταναστευτικής νομοθεσίας πετούν στην "παρανομία" έναν όλο και αυξανόμενο αριθμό άνεργων μεταναστών.

Σε άλλους πάλι, παρότι βρίσκονται και εργάζονται στη χώρα μας για πολλά χρόνια, δεν δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να νομιμοποιηθούν ή να έχουν πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου ή δεν πρόλαβαν τις ασφυκτικές προθεσμίες υποβολής των αιτήσεών τους.


Οργιάζουν η μαύρη εργασία και η ομηρία από εργοδότες

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οργιάζουν σε βάρος των μεταναστών η "μαύρη" εργασία, οι εξευτελιστικές αμοιβές κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, η ομηρία από εργοδότες, η έκθεσή τους σε αντιμεταναστευτικούς μηχανισμούς και διάφορα εγκληματικά κυκλώματα».

Ακόμα: «Το Κόμμα μας επαναλαμβάνει για πολλοστή φορά το πασιφανές: Οτι όσο παραμένουν και οξύνονται οι αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση και προσφυγιά, τόσο θα δημιουργούνται και θα γιγαντώνονται τα κύματα των πεινασμένων, εξαθλιωμένων και κυνηγημένων μεταναστών και προσφύγων, που θα αναζητούν στη μετανάστευση τη διέξοδο για να σώσουν τη ζωή τους. Οι αιτίες αυτές, που συνειδητά αποσιωπούνται ή υποβαθμίζονται, είναι η συνέχιση και η ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, οι πόλεμοι, οι επεμβάσεις, οι υποκινούμενες εμφύλιες συρράξεις που εξαπολύουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων, η καταλήστευση του πλούτου των λαών από μια χούφτα μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Ο αγώνας, που δίνουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο είναι δίκαιος, αλλά και πιο ισχυρός από οποιοδήποτε κατασταλτικό μέτρο. Κανένας Frontex, κανένας φράχτης, κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης - χερσαίο ή πλωτό - δεν θα τους εμποδίσει».

Ξεκαθάριζε: «Είμαστε αντίθετοι με το σύνολο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής και νομοθεσίας της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που επιζητούν επιλεκτικά μετανάστες για τις ανάγκες του κεφαλαίου, ως φτηνή και χειραγωγημένη εργατική δύναμη, σπρώχνοντας στον "Καιάδα" τους υπόλοιπους. Θεωρούμε ότι οι εργάτες και οι κυνηγημένοι άνθρωποι δεν μπορεί να διαχωρίζονται σε ξένους και ντόπιους, σε νόμιμους και παράνομους. Παλεύουμε για μιαν άλλη, ριζικά διαφορετική πολιτική που θα συμβάλει και στην αντιμετώπιση των αιτιών του μεταναστευτικού προβλήματος, που θα αμβλύνει τις συνέπειές του για τη χώρα μας».

Στον καπιταλισμό χάνουν πάντα οι εργαζόμενοι

Με απολύσεις 20.000 εργαζομένων μέσα στο 2012 - χώρια αυτές που έκαναν μέχρι τώρα - εκβιάζουν οι αλυσίδες εστίασης, ντόπιες και ξένες, («Goody's», «Everest», «TGI Friday's», «Γρηγόρης», «Mc Donald's», «Βενέτης», «Απολλώνιον», «Pizza Hut», «Coffe Time» κ.ά.) εάν δε μειωθεί ο ΦΠΑ για τα είδη που εμπορεύονται στο 9%, γιατί, λένε, έχουν μειωθεί οι τζίροι τους.
Η τακτική της μεγαλοεργοδοσίας στο συγκεκριμένο κλάδο είναι περίτρανη και αδιάψευστη απόδειξη ότι στον καπιταλισμό, σε κάθε περίπτωση οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι.
Στο χώρο της εστίασης και κυρίως στις αλυσίδες σαν κι αυτές, που αποτελούν το Σύνδεσμο Επώνυμων Οργανωμένων Αλυσίδων Εστίασης, βρήκαν και εξακολουθούν να το κάνουν, την πιο άγρια εφαρμογή τους οι νόμοι της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των ελαστικών μορφών απασχόλησης: η ανασφάλιστη εργασία, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου -ακόμα και μερικών ημερών- η υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων που εξαναγκάζονταν εκβιαστικά να κάνουν από μάγειρες μέχρι καθαρίστριες, μεγέθυνε και διόγκωσε την κερδοφορία τους, «έχτισε» τις «αυτοκρατορίες» τους και τα δεκάδες μαγαζιά τους που για χρόνια ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια καταβροχθίζοντας μικρά μαγαζιά και αυτοαπασχολούμενους.
Σήμερα, πάλι οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τις απώλειες στην κερδοφορία της εργοδοσίας, από τις απολύσεις και την κλιμάκωση της βαρβαρότητας στις εργασιακές σχέσεις οι ιδιοκτήτες των αλυσίδων επιδιώκουν να διασώσουν τα επίπεδα της κερδοφορίας τους.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τις αναδρομικές αυξήσεις βουλευτών

Ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ σχετικά με τις αγωγές πρώην βουλευτών για αναδρομικές αυξήσεις και τις αντιδράσεις Κοινοβουλευτικών Ομάδων

12/12/11

Η επίδειξη ευαισθησίας που κάνουν οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ με αφορμή τις αγωγές πρώην συναδέλφων τους για αναδρομικές αυξήσεις είναι εντελώς υποκριτική και γιατί αποδέχονται την βουλευτική σύνταξη και άλλα προνόμια αλλά και γιατί ψηφίζουν και υπηρετούν τη σφαγή του λαϊκού εισοδήματος και των δικαιωμάτων.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για μια ακόμα φορά επισημαίνει τις προτάσεις που επανειλημμένα έχει καταθέσει στην Βουλή:

- Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και οι βουλευτές να συνταξιοδοτούνται από τον ασφαλιστικό φορέα που ήταν πριν την εκλογή τους ασφαλισμένοι, με τους όρους και προϋποθέσεις που ισχύουν και για τους άλλους εργαζόμενους.

- Δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και κατάργηση της αποζημίωσης για τη συμμετοχή τους στις επιτροπές.

2. Επανειλημμένα επίσης το ΚΚΕ έχει καταθέσει τις προτάσεις για να μπορεί να γίνει έστω και στοιχειώδης έλεγχος του «πόθεν έσχες»:

- Να μετατραπούν υποχρεωτικά σε ονομαστικές οι ανώνυμες μετοχές των εταιριών και οι διάφοροι τίτλοι του δημοσίου και τα άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα που επίσης είναι ανώνυμα. Σε διαφορετική περίπτωση όσο οι τίτλοι αυτοί παραμένουν ανώνυμοι κανένας ουσιαστικός έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων δεν μπορεί να υπάρξει.

- Να γίνεται έλεγχος στην εξαγωγή κεφαλαίων από την χώρα.

- Να καταργηθούν το φορολογικό, το τραπεζικό, το εμπορικό και το επιχειρηματικό απόρρητο, ώστε να μπορεί να γίνει έλεγχος των επιχειρήσεων και κατά συνέπεια της διαπλοκής.

Ακόμα όμως και τα ελάχιστα αυτά μέτρα που χρόνια τώρα προτείνει το ΚΚΕ σκοντάφτουν στην πεισματική άρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και όσων υποκριτικά σήμερα σηκώνουν την ρομφαία της κάθαρσης.


Τσίπρας: H λαϊκή εξουσία, «υπηρετείται με τη διάλυση της κοινωνίας»

Επικίνδυνα ιδεολογήματα και λαθροχειρίες

Ενοχοποιεί τον «καζινοκαπιταλσμό» για την κρίση και ισχυρίζεται ότι η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ «υπηρετείται με τη διάλυση της κοινωνίας»

Τις θεωρίες περί «καζινοκαπιταλισμού» επανέφερε σε ομιλία του στη Νέα Σμύρνη ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, για να θολώσει τα νερά ως προς τις αιτίες της κρίσης, αλλά και ως προς το ποια συμμαχία έχει ανάγκη ο λαός για να βρει διέξοδο από τη βαρβαρότητα.

Ανακαλύπτοντας ότι υπάρχει και «καλός» καπιταλισμός, τον διαχώρισε από τον «καζινοκαπιταλισμό», ο οποίος βουλιάζει στα αδιέξοδά του και απειλεί «να συμπαρασύρει μαζί του την παγκόσμια οικονομία»! Ο ίδιος καταλόγισε στους ηγέτες της ΕΕ «λάθος ιδεοληψία» και όχι συνειδητή υπεράσπιση της στρατηγικής του κεφαλαίου, ενώ τους κατηγόρησε για απαλλοτρίωση της «εθνικής και δημοκρατικής κυριαρχίας στα κράτη, προκειμένου όλα να είναι παραδομένα στις απαιτήσεις των αγορών και του χρηματιστικού κεφαλαίου», διαχωρίζοντας τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις από τις καπιταλιστικές αγορές, για να αθωώσει τελικά και τις δύο στη λαϊκή συνείδηση.

Λογικό και επόμενο των παραπάνω ήταν η προσταγή του Αλ. Τσίπρα προς την ευρωενωσιακή ηγεσία: «Τελειώνετε. Μην παριστάνετε ότι έχετε απαντήσεις στην κρίση που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε (...) Οι αγορές σας τρώνε τα σπλάχνα και δεν είστε ικανοί να ελέγξετε την κατάσταση. Εχετε ξοφλήσει. Πάρτε αγκαλιά το παρασιτικό κεφάλαιο και πηδήξτε στο κενό»! Με άλλα λόγια, καλεί το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου να κάνει χαρακίρι επειδή δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τα λαϊκά συμφέροντα, σαν να πρόκειται οι αστικές κυβερνήσεις να είχαν ποτέ φιλολαϊκές προθέσεις!

Ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε την πρόταση για συγκρότηση «αντιμνημονιακού μετώπου» και επιχείρησε λαθροχειρία σε βάρος του ΚΚΕ. Ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στην ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, ότι «το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας ήταν αφιερωμένο στις δικές μας προτάσεις» και ότι «ίσως επιχειρεί να ανοίξει μαζί μας έναν ιδιότυπο προγραμματικό διάλογο». Οι αναφορές της Αλέκας Παπαρήγα αφορούσαν ακριβώς στα σημεία εκείνα της ομιλίας του Αλ. Τσίπρα που επιβεβαιώνουν ότι ο ρόλος τους είναι συμπληρωματικός στα αστικά κόμματα και τη διαχείρισή τους και γι' αυτό οι οπορτουνιστές βρίσκονται στρατηγικά στην αντίπερα όχθη με το ΚΚΕ.

Επιχειρώντας να αμβλύνει κάπως τις εντυπώσεις των κοινοβουλευτικών αυταπατών που σκορπά στο λαό, ταύτισε το λαϊκό συμφέρον με την υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας και τη σταθερότητα του συστήματος, λέγοντας: «Η υπεράσπιση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, η προσφυγή στις κάλπες, μπορούν να είναι ένα όπλο στα χέρια του λαού μας». Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τις κάλπες σαν μέσο διατήρησης της «κοινωνικής συνοχής», της εμπέδωσης δηλαδή της ταξικής συνεργασίας, και σαν ευκαιρία να αναβαθμίσει ο ίδιος το ρόλο του στην αστική διαχείριση.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο κατηγόρησε το ΚΚΕ ότι ο στρατηγικός του στόχος, η λαϊκή εξουσία, «υπηρετείται με τη διάλυση της κοινωνίας», ταυτιζόμενος με την πιο μαύρη προπαγάνδα των αστών. Τέλος, ο Αλ. Τσίπρας έστειλε κι ένα μήνυμα σε όσους στο εσωτερικό του κόμματός του διαφωνούν με τις συνεργασίες που προκρίνονται με πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας: «Η δική μας Αριστερά δεν ήταν ποτέ και δεν θα γίνει η Αριστερά που ζητά πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και αριστεροφροσύνης από κανέναν. Δεν μοιράζουμε συγχωροχάρτια, ούτε ζητάμε δηλώσεις μετάνοιας από κανένα».
Από το Ριζοσπάστη

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Τραγούδι για τους απεργούς εργάτες Χαλυβουργούς

 
Με αφορμή το τραγούδι που έφτιαξε σύντροφος αγωνιστής από τον Βόλο (http://youtu.be/09JeVl89dIQ), εμπνευσμένος από τον πολυήμερο απεργιακό αγώνα των εργατών της Χαλυβουργίας, καλούμε κάθε έναν που γρατζουνάει μια κιθάρα, που γράφει στιχάκια, που ασχολείται με τη μουσική, να φτιάξει ένα τραγούδι και να το στείλει στο ΠΑΜΕ (στο mail: pame@pamehellas.gr).

Τα τραγούδια που θα μαζευτούν θα δοθούν με τη μορφή CD, δώρο στους χαλυβουργούς και στις οικογένειες τους. Η ερασιτεχνική δημιουργία δεμένη στο μεγάλο κλίμα αλληλεγγύης που έχει απλωθεί, είναι μια ακόμα πλευρά ενίσχυσης του αγώνα των χαλυβουργών απεργών.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Η αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς δεν είναι φιλανθρωπικό γκαλά

Να το κάνουμε πρακτικό: Δεν αρκεί η άμεση υλική βοήθεια στους απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας, δεν αρκεί μια τσάντα τρόφιμα. Για να νικήσουν πράγματι οι συγκεκριμένοι απεργοί, πρέπει να νικήσει η εργατική τάξη. Επείγει η οργάνωση της πάλης σαν τάξη ενάντια σε τάξη. Δηλαδή, ενάντια στους εργοδότες σε κάθε τόπο δουλειάς υπερασπιζόμενοι τους χαλυβουργούς αλλά και τα δικαιώματά τους απέναντι σε όλους τους εργοδότες, όλοι θέλουν να επιβάλουν εκ περιτροπής εργασία και δραστική μείωση μισθών. Αυτή είναι η πραγματική ταξική αλληλεγγύη που οδηγεί και σε νίκη της μιας τάξης σε βάρος της άλλης.

Διά ταύτα: Καμιά ανησυχία των εργατών για τα προβλήματα των καπιταλιστών. Οι καπιταλιστές πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου Γης. Η εργατική τάξη πρέπει να νικήσει.

Είναι πόλεμος, δεν είναι φιλανθρωπικό γκαλά όπου διαγωνίζονται οι αστοί για το ποιος είναι πιο δακρυσμένος απέναντι στο δράμα των εργατών.

Σ' αυτόν τον πόλεμο, δεν καταθέτουμε πια το περίσσεμα, αλλά το είναι μας.

Αυτό σημαίνει, συμμετέχω στην ταξική πάλη με τα ταξικά σωματεία, με το ΠΑΜΕ, με τη λαϊκή συμμαχία, συμπορεύομαι με το ΚΚΕ, είμαι πρωτοπόρος εργάτης, δεν ανέχομαι να ζω βλέποντας το γείτονά μου να ζει στη τρώγλη, δεν ανέχομαι να λείπει δίπλα μου το ψωμί του άνεργου και να μην αντιπαλεύω τον αστό που το κλέβει για να καταργήσω το κλέψιμο καταργώντας τον κλέφτη.
Η αλληλεγγύη πλέον αποκτά συνολικά ταξικά χαρακτηριστικά.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

3η Δεκέμβρη 1944, η «Ματωμένη Κυριακή»


Πέρασαν 66 χρόνια από κείνη τη «Ματωμένη Κυριακή» της 3ης του Δεκέμβρη 1944. Δεν είχαν περάσει καν δυο μήνες από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας από τους Γερμανούς και ο λαός της Αθήνας ματοκυλίστηκε από το νέο κατακτητή. Δυο μέρες πριν είχε προηγηθεί το ιταμό τελεσίγραφο του στρατηγού Σκόμπι και της ελληνικής πλουτοκρατίας για το μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ.

Η ειρηνική διαδήλωση της Αθήνας ενάντια στα σχέδια της αντίδρασης, το συλλαλητήριο με αίτημα την ομαλότητα και την κατοχύρωση των λαϊκών ελευθεριών, μέσω άμεσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος και προετοιμασία διενέργειας ελεύθερων εκλογών, πνίγεται στο αίμα: 24 νεκροί, 160 τραυματίες. Οι Εγγλέζοι με 60.000 στρατό και σε συνεργασία με τους δωσίλογους της Κατοχής, ο Τσόρτσιλ μαζί με τους χωροφύλακες και με το ανδρείκελό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου, στρέφουν τα τανκς εναντίον του λαού.


Την επόμενη μέρα, στις 4 Δεκέμβρη, χιλιάδες λαού ψάλλουν στο Σύνταγμα το «Πένθιμο Εμβατήριο» συνοδεύοντας τους νεκρούς τους. Το πανό ξεδιπλώνεται:

«Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα - ΕΑΜ».

Η πλουτοκρατία ξαναχτυπά. Ο ιμπεριαλισμός ξαναχτυπά. Το αίμα του λαού χύνεται και πάλι από τα εγγλέζικα βόλια και τους χτεσινούς συνεργάτες των Γερμανών.

Ενα νέο μεγαλειώδες κεφάλαιο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ξεκίνησε. Ο λαός διάλεξε τα όπλα. Η ένοπλη πάλη του λαού σε Αθήνα και Πειραιά ήταν η απάντηση στους εισβολείς και στις μαριονέτες τους. Πάλη άνιση, ηρωική, μεγαλειώδης. Για 33 μέρες η Αθήνα γράφει τις ηρωικότερες στιγμές της ιστορίας της. «Μικρός λαός και πολεμά χωρίς σπαθιά και βόλια» μια αυτοκρατορία που βομβαρδίζει από εδάφους και αέρος πυκνοκατοικημένες περιοχές, ανεξάρτητα από υλικές ζημιές ή θανάτους αμάχων.

Ο Μεγάλος Δεκέμβρης του '44 έγινε - από τότε μέχρι σήμερα και για πάντα - το ορόσημο: Από τη μια, ο λαός. Από την άλλη, οι δολοφόνοι του, οι εκμεταλλευτές του, οι υποτακτικοί τους.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Να δυναμώσει η πάλη για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους

Κοινή έκκληση των 21 βουλευτών και των 2 ευρωβουλευτών του ΚΚΕ Να δυναμώσει η πάλη για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους!
 
Με την ευκαιρία της 29ης Νοέμβρη, παγκόσμιας μέρας αλληλεγγύης με τον παλαιστινιακό λαό, το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη και στήριξη του στον ηρωικό αγώνα του Παλαιστινιακού Λαού, που για δεκαετίες δέχεται την ιδεολογική, πολιτική, οικονομική, και στρατιωτική πίεση των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ σε συνδυασμό και συντονισμό με το ιμπεριαλιστικό κράτος του Ισραήλ.

Είμαστε αταλάντευτα αλληλέγγυοι στην πάλη του λαού της Παλαιστίνης κι εκφράζουμε ταυτόχρονα την αντίθεση μας με τις συμφωνίες των ελληνικών κυβερνήσεων, που προωθούν τη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ.

Την ώρα που πυκνώνουν τα σύννεφα πολέμου στην περιοχή, που βρίσκεται σε εξέλιξη η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία κι οι πολεμικές απειλές κατά του Ιράν δυναμώνουν, απαιτείται η ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, της πάλης για τα δίκαια του Παλαιστινιακού λαού, και την επίλυση του Παλαιστινιακού προβλήματος που εξακολουθεί να αποτελεί «κρίκο» για τις εξελίξεις στην περιοχή.

Με βάση τα παραπάνω δηλώνουμε πως:

Στηρίζουμε τον αγώνα για τη δημιουργία του ανεξάρτητου, βιώσιμου και κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Απαιτούμε την απελευθέρωση του παλαιστινιακού λαού από τη βαρβαρότητα των κατοχικών δυνάμεων, του στρατού του Ισραήλ.

Απαιτούμε την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, ως κράτους - μέλους του ΟΗΕ.

Απαιτούμε ακόμα:

Το σταμάτημα των εποικισμών και την αποχώρηση όλων των εποίκων που έχουν εγκατασταθεί πέρα από τα σύνορα του '67.

Το γκρέμισμα του απαράδεκτου τείχους διαχωρισμού στην Ιερουσαλήμ.

Το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.

Την άρση κάθε αποκλεισμού των Παλαιστινίων, στη Δυτική Οχθη και στη Λωρίδα της Γάζας.

Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων κι άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.

Την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα εδάφη του 1967, συμπεριλαμβανομένων των υψωμάτων του Γκολάν και της περιοχής Σεμπάα του Νότιου Λιβάνου.

Καλούμε τον ελληνικό λαό να υψώσει δυνατά τη φωνή του και να επιβάλει στην ελληνική κυβέρνηση να ακυρώσει τη στρατιωτική συνεργασία της χώρας μας με το Ισραήλ και να στηρίξει άμεσα τις ενέργειες αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους.

Καλούμε τον ελληνικό λαό και την εργατική τάξη να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με τον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, ως κράτους μέλους του ΟΗΕ.

Οι Βουλευτές του ΚΚΕ :

ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΚΑ

ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΓΚΙΟΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΖΙΩΓΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ

ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ

ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΩ

ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΜΑΥΡΙΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΝΑΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΒΕΡΑ

ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΣ

ΠΑΦΙΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ



Οι Ευρωβουλευτές του ΚΚΕ:



ΑΓΓΟΥΡΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

ΤΟΥΣΣΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Η πάλη του ΚΚΕ ενάντια στην «Κοινή Αγορά»

Διαβάστε τι έλεγε το ΚΚΕ για την ένταξη της χώρας μας στην τότε «Κοινή Αγορά» 32 χρόνια πρίν, και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
Η συμφωνία αυτή εάν τελικά εγκριθεί από τα 9 κοινοβούλια των κρατών-μελών της ΕΟΚ θα σημάνει τη είσοδο της χώρας μας σε μια νέα φάση της ιστορία της. Η κυβέρνηση της Ν.Δ του κύριου σήμερα εκφραστή της ντόπιας μονοπωλιακής ολιγαρχίας ισχυρίζεται ότι με τη ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ θα επιταχυνθεί η οικονομική και πολιτιστική της ανάπτυξη θα κατοχυρωθεί η δημοκρατία και θα ενισχυθεί η εθνική ανεξαρτησία. Η αλήθεια είναι ότι με την ένταξη η ελληνική μονοπωλιακή ολιγαρχία δένει ακόμη περισσότερο και επίσημα τη χώρα στα διεθνή μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Σκοπός της είναι να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της και να εξασφαλίσει κι άλλα εξωτερικά στηρίγματα στη προσπάθεια της να διαιωνίσει την εξουσίας της… Για τους αγρότες η ένταξη θα σημάνει χαμηλότερες τιμές και δυσκολότερη διάθεση των προϊόντων τους. Πολλά αγροτικά νοικοκυριά θα οδηγηθούν έτσι στην καταστροφή. Για τους εργάτες και ου υπαλλήλους το πρόβλημα της ανεργίας και η ανασφάλεια για το μέλλον θα οξυνθούν. Η εντατικοποίηση της εργασίας θα μεγαλώσει η εκμετάλλευση θα ενταθεί…Βαριές θα είναι οι συνέπειες της ένταξης για τους ελεύθερους επαγγελματίες και του βιοτέχνες…Το κόμμα μας θεωρεί χρέος να προειδοποιήσει ακόμα μια φορά τον ελληνικό λαό για τις βαριές συνέπειες που θα έχει η ένταξη σ’ όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής της και να καλέσει την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουν καλύτερα και να εντείνουν την πάλη τους ενάντια στην ΕΟΚ για μια πολιτική Εθνικής Ανεξαρτησίας και ισότιμων οικονομικών σχέσεων με όλες τις χώρες…»
Απόσπασμα από Ντοκουμέντο της ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ- Μάρτης 1979


Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την καταστολή των κινητοποιήσεων της ΔΕΗ


Το ΚΚΕ καταγγέλλει τον αυταρχισμό της μαύρης συγκυβέρνησης, των ΜΑΤ, των Εισαγγελέων και των συλλήψεων. Με την τρομοκρατία δεν μπορούν να κάνουν νόμιμο ένα βάρβαρο και άδικο νόμο, όπως είναι το εξοντωτικό χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, ούτε μπορούν να τον επιβάλουν όταν το εργατικό λαϊκό κίνημα κι ο λαός λέει όχι και τον αντιπαλεύει για να τον καταργήσει.

Η επιχείρηση καταστολής ενάντια στην κινητοποίηση της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ και οι τρομοκρατικές συλλήψεις συνδικαλιστών της στρέφεται κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος συνολικά που αντιπαλεύει την αντιλαϊκή πολιτική. Στρέφεται ενάντια σε όλες τις λαϊκές οικογένειες που είτε δεν μπορούν να πληρώσουν το χαράτσι, είτε αρνούνται να υποκύψουν στον ωμό εκβιασμό.
Τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να πεισμώσουν πιο πολύ και να απαντήσουν κλιμακώνοντας τον αγώνα για να καταργηθεί εδώ και τώρα το χαράτσι. Έχουν τη δύναμη να αποκρούσουν και τον κυνικό εκβιασμό και την τρομοκρατία, και τα παλιά και νέα μνημόνια που φέρνει η συγκυβέρνηση της πλουτοκρατίας και της ΕΕ.

Πιο αποφασιστικά πρέπει να ανεβεί η λαϊκή αγωνιστική δράση και αλληλεγγύη. Σε κάθε εργοστάσιο, κλάδο δουλειάς, λαϊκή συνοικία και γειτονιά, σε κάθε πολυκατοικία πρέπει να συγκροτηθούν επιτροπές που θα οργανώνουν την πάλη κατά των χαρατσιών και θα εκφράζουν πρακτικά την αλληλεγγύη στις λαϊκές οικογένειες που δεινοπαθούν. Να γίνει η αλληλεγγύη δύναμη και στήριγμα των λαϊκών αγώνων, όπως στη Χαλυβουργία όπου συνεχίζεται για 25 μέρες η απεργία.

Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν δείξει ακόμη την πραγματική τους δύναμη. Είναι καιρός να τη γνωρίσουν και να τη χρησιμοποιήσουν.

Η οργάνωση της ταξικής λαϊκής πάλης, της λαϊκής συμμαχίας και αλληλεγγύης είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να αποδείξει ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και τα δικαιώματα του λαού και να τον επιβάλει.

Λαϊκός ξεσηκωμός παντού. Κάτω η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Τέλος οι θυσίες για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων και της Ε.Ε.

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Περί της «γενιάς του Πολυτεχνείου»

Πολύ θλίψη έπεσε αυτές τις μέρες σε δημοσιεύματα έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης για τη λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου», που τάχα «μας πρόδωσε», «μας απογοήτευσε»... Μίλησαν για δήθεν «χαμένη γενιά» ή για «χαμένα οράματα και στόχους». Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται ή γράφονται τέτοιες κρίσεις. Στην παρούσα φάση όμως, πήραν πιο έντονο χαρακτήρα λόγω της καπιταλιστικής κρίσης και της έντονης φιλολογίας για το τέλος του «κύκλου της μεταπολίτευσης» ή της καλλιεργούμενης απάτης ότι οι κατακτήσεις που είχε ο λαός μας τις προηγούμενες δεκαετίες είναι αυτές που ευθύνονται για την οικονομική κρίση!


Εχει σημασία να σημειώσουμε ότι οι υπεραπλουστεύσεις περί γενιάς που «χάθηκε» ή που «πρόδωσε» δεν έχουν βάση. Γιατί πολύ απλά, η λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου» (όπως και κάθε άλλη εξάλλου) δεν είναι ενιαία, δεν έχει ενιαία πολιτικά χαρακτηριστικά. Το γεγονός ότι μια γενιά σημαδεύτηκε από έναν ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας και βαφτίστηκε από αυτόν, δε σημαίνει ότι αποκτά ενιαία πολιτική ταυτότητα! Πόσο μάλλον που ούτε καν τότε, την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα και της κορύφωσής του, δεν είχε ως «γενιά» μία κοινή πολιτική κατεύθυνση και στόχους, αλλά στους κόλπους αυτού του αγώνα αναπτύσσονταν έντονη ιδεολογική και πολιτική διαπάλη. Συνήθως, μιλούν για «γενιά του Πολυτεχνείου» και η σκέψη κάνει συνειρμούς με συγκεκριμένα γνωστά πρόσωπα που είχαν συμμετοχή στον αντιδικτατορικό αγώνα, την οποία «εξαργύρωσαν» ποικιλοτρόπως, ως έδειξε η μετέπειτα «πολιτική καριέρα τους». Είναι προφανές ότι αυτό δεν χαρακτηρίζει μια ολόκληρη γενιά.

Αρα, οι αναλύσεις περί της «γενιάς του Πολυτεχνείου» που έδρεψε τους καρπούς της δεκαετίας του '80 και αυτή ευθύνεται για τη σημερινή κρίση, είναι απλουστεύσεις που θίγουν βάναυσα χιλιάδες αγωνιστές εκείνης της περιόδου, ενώ δημιουργούν ενοχές στο σύνολο του λαού μας για τις κατακτήσεις που είχε το κίνημα πριν τρεις δεκαετίες (κάτω και από έναν ευνοϊκότερο παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης).


Υπήρξαν και τμήματα εκείνης της γενιάς, με συμμετοχή ακόμα - ακόμα στον αντιδικτατορικό αγώνα, που ενσωματώθηκαν και συμβιβάστηκαν στην πορεία; Αναμφισβήτητα υπήρξαν! Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς: Αυτοί που τότε πάλευαν για μια αστικοδημοκρατική αλλαγή και μόνο, στη συνέχεια ενσωματώθηκαν στην αστική δημοκρατία που προέκυψε. Δεν μπορεί να ξενίζει ή να απογοητεύει η στάση αυτών των δυνάμεων σήμερα, επειδή οι αστικές κυβερνήσεις αναγκάζονται από την καπιταλιστική κρίση να δείξουν ένα πιο σκληρό και αποκρουστικό πρόσωπο απ' ό,τι παλιότερα! Ούτε επίσης κάποιων άλλων που τότε πίστευαν ότι μπορεί εύκολα να έλθει η ανατροπή του συστήματος, το πίστευαν όμως από μικροαστική σκοπιά και στην πορεία ακριβώς γι' αυτό εγκατέλειψαν τον αγώνα, ενσωματώθηκαν. Η ταξική πάλη έχει και ναυάγια...

Το ΚΚΕ, στον αντίποδα όλων των παραπάνω, ούτε τη δεκαετία του '70 ούτε σήμερα έχει αυταπάτες. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι αλλάζει η σχέση εκμετάλλευσης, με την αλλαγή μορφής του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλαγή μορφής διακυβέρνησης, που επιλέγει σε κάθε ιστορική φάση να χρησιμοποιήσει η αστική εξουσία. Γι' αυτό και βάζουμε στο στόχαστρο αυτή την ίδια την αστική εξουσία, ανεξάρτητα από τις μεταμορφώσεις της, όσο σκληρές ή ηπιότερες κι αν είναι αυτές. Αυτό είναι και το νόημα του Πολυτεχνείου για την εργατική τάξη και το λαό σήμερα. Πάλη για την εργατική, τη λαϊκή εξουσία.

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Θεριεύει η αλληλεγγύη στους απεργούς της χαλυβουργικής

«Δεν το περιμέναμε κι εμείς, τέτοια αλληλεγγύη! Και το πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε δεθεί και εμείς μεταξύ μας, αλλά και με πολλούς ακόμα εργαζόμενους, κάτι που μας δίνει δύναμη να προχωρήσουμε».


Με αυτά τα απλά λόγια περιέγραψε χθες ένας απεργός χαλυβουργός την αστείρευτη έκφραση ταξικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης στους εργαζόμενους της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», που έχει μετατραπεί σε πραγματικό στυλοβάτη και στήριγμα για να συνεχίσουν τον σκληρό αγώνα που δίνουν για 19η μέρα σήμερα. Η πρωτόγνωρη αλληλεγγύη που έχει αρχίσει και εκφράζεται στην πράξη παίρνει διαστάσεις και πλέον αποτελεί αναγκαιότητα και η οργάνωσή της, ώστε να καταστεί όσο πιο αποτελεσματική γίνεται. Αλληλεγγύη, που όχι μόνο συγκινεί τους εργάτες και τους δίνει κουράγιο, αλλά κυρίως αντιλαμβάνονται μέσω αυτής, ότι ο αγώνας τους έχει αποκτήσει αξία και είναι αγώνας όλων των εργατών. Αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να οργανώσουν ακόμη καλύτερα τον αγώνα τους, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι η ταξική ενότητα κι αλληλεγγύη. Για το λόγο αυτό άλλωστε ήδη μπήκε και σε λειτουργία η επιτροπή διαχείρισης υλικής βοήθειας, που αποφασίστηκε στην τελευταία Γενική Συνέλευση των εργαζομένων η οποία διαχειρίζεται όλη την βοήθεια που τους δίνεται καθημερινά για να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες των απεργών και των οικογενειών τους.
Ετσι και χθες από το πρωί, έξω από την πύλη του εργοστασίου, η ταξική ενότητα των εργαζομένων στον αγώνα που δίνουν, έγινε πράξη. Εργάτες από τη σωματειακή επιτροπή της επιχείρησης τροφίμων «ΚΑΝΑΚΗΣ» βρέθηκαν μαζί με τους απεργούς, τους εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους και τους παρέδωσαν οικονομική ενίσχυση.


Οταν οι εργαζόμενοι είναι ενωμένοι...

Η μεγάλη αξία που έχει όταν ο εργάτης στηρίζει τον εργάτη ακόμα και από το υστέρημά του, αναδείχτηκε λίγο αργότερα όταν στο χώρο έφτασε συνταξιούχος οικοδόμος από την Αθήνα ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από την Κρήτη. Αντί να πάει όμως στο σπίτι του, πήγε στην «Ελληνική Χαλυβουργία» με δύο ντενεκέδες λάδι, μπόλικη τσικουδιά, τρόφιμα για να συμπαρασταθεί με όση δύναμη έχει στον αγώνα τους που αφορά πλέον όλη την εργατική τάξη. Και ο συγκεκριμένος είναι ένας από το πλήθος απλών ανθρώπων που περνάνε από την πύλη του εργοστασίου προσφέροντας ο καθένας κάτι από το υστέρημά του και για να πουν «κουράγιο» στους απεργούς και στις οικογένειές τους.

«Αυτή η στήριξη και η αλληλεγγύη είναι πάνω απ' όλα ηθική και ψυχολογική», τονίζει στον «Ρ» ο Κώστας. «Μας δίνει μεγάλη δύναμη να προχωρήσουμε τον αγώνα μας γιατί αυτή η βοήθεια δίνεται πρώτα και κύρια από απλούς ανθρώπους», συμπληρώνει ο Νίκος. «Ακόμα και δυο πακέτα μακαρόνια που θα πάρει ένας από μας και θα πάει στην οικογένειά του, σημαίνει ότι παίρνει μεγάλη παράταση ο αγώνας που δίνουμε». Συνειδητοποιώντας ότι οι θυσίες του αγώνα τους πιάνουν τόπο, σε σχέση με τις «θυσίες λιτότητας» που τους επιβάλλει καθημερινά η αντιλαϊκή πολιτική, ο Γιώργος είπε χαρακτηριστικά: «Ετσι κι αλλιώς στις οικογένειές μας βιώναμε την καθημερινή πίεση να πληρώσεις την τράπεζα, το νοίκι, το φροντιστήριο, χωρίς να υπάρχουν ..."αποθεματικά"». Για να συμπληρώσει ο Νίκος: «Είναι ωραίο που είμαστε οι εργάτες ενωμένοι».
«Οσο μεγαλώνει η προσφορά από τους απλούς εργαζόμενους, τα σωματεία, τα σχολεία, τους σπουδαστές, είναι αναγκαίο να υπάρξει κι από μας καλύτερη οργάνωση για να μας βοηθήσει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας», σημειώνει ο Γιώργος και προσθέτει: «Και να ξέρει η εργοδοσία, ότι είμαστε αποφασισμένοι να τον πάμε αυτόν τον αγώνα ακόμα και μέχρι τα Χριστούγεννα. Γιατί εμείς με 500 ευρώ δεν ξαναμπαίνουμε μέσα!».


Οσο περνούν οι ώρες της ημέρας, η εργατική συμπαράσταση όλο και θεριεύει. Αντιπροσωπεία των εδώ και δυο μήνες απλήρωτων εργαζόμενων στον «ΚΑΤΣΕΛΗ» παραδίδει στους απεργούς 140 ευρώ σε κέρματα. Το σωματείο εργαζομένων στην PEPSI τους ειδοποιεί, ότι θα στείλει χυμούς, αναψυκτικά, νερά. Το σωματείο εργαζομένων στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά «ΤΡΙΑΙΝΑ» τους παραδίδει 300 ευρώ. Στο μεταξύ χθες η Επιτροπή Διαχείρισης Υλικής Βοήθειας των απεργών μοίρασε τα τρόφιμα που έχουν συγκεντρωθεί από την έμπρακτη αλληλεγγύη σε 150 οικογένειες χαλυβουργών.

«Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήταν εξέγερση και πάλη λαϊκή»

Τριάντα οχτώ χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο λαός διαδηλώνει και κάνει σαφές ότι τα αιτήματα για «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», όχι μόνο δε θα μείνουν αδικαίωτα, αλλά θα αντεπιτεθεί στη σημερινή βαρβαρότητα που δεν εξανθρωπίζεται, θα διεκδικεί το μέλλον και τη ζωή που αξίζει σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο, σ' εκείνους που δημιουργούν τα πάντα.


Χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές, νέοι, άνεργοι διαδήλωσαν χτες στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία από το κέντρο της Αθήνας μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία, στέλνοντας ξεκάθαρο και ηχηρό μήνυμα ενάντια στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου των κομμάτων της πλουτοκρατίας.

Στη μεγάλη συγκέντρωση που καλούσαν το ΠΑΜΕ, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ, ένα σύνθημα κυριαρχεί και δίνει το στίγμα για την προοπτική: «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς τ' αφεντικά». Από τις προσυγκεντρώσεις στην πλατεία Βάθης, τα Χαυτεία, την πλατεία Καραϊσκάκη και την πλατεία Εθνικής Αντίστασης «ενώνονται» στην Ομόνοια - όπου καλούσε και η ΕΕΔΥΕ - και οργανωμένα ξεκινούν την πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία.

Στην πορεία είναι οι εργαζόμενοι που λεηλατείται η ζωή τους, αφού επιδιώκουν να τους στερήσουν κάθε δικαίωμα, οδηγώντας ένα μεγάλο μέρος του λαού σε μεγαλύτερη φτώχεια. Εκεί είναι οι άνεργοι που έχασαν τη δουλειά τους, για να μην πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία. Εκεί δίνουν δυναμικό και μαζικό «παρών» οι φοιτητές και οι σπουδαστές, οι μαθητές, που παλεύουν και δεν υποτάσσονται στην αμάθεια της Παιδείας της «αγοράς» και την ανασφάλεια της ανεργίας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Μαζί τους και οι γονείς, που αρνούνται να «πτωχεύσουν τα σχολεία και οι λαϊκές οικογένειες».
«Ο δικός μας Νοέμβρης είναι Νοέμβρης σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους», γράφει ένα απ' τα δεκάδες πανό, που αποτυπώνουν την άρνηση του λαού να συμβιβαστεί με την καταδίκη που του έχει «εξασφαλίσει» η «κυβέρνηση σωτηρίας». Η οδός Πανεπιστημίου «γεμίζει» σημαίες και συνθήματα: «Αρνούμαι να πληρώσω τη φοροληστεία, ούτε ένα ευρώ για την πλουτοκρατία», «ΠΑΣΟΚ-Καρατζαφέρης - Νέα Δημοκρατία τσακίζουν το λαό για την πλουτοκρατία».

Χαρακτηριστική εικόνα έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης είναι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, που «οργώνουν» την πορεία, τους γύρω δρόμους, κάνοντας οικονομική εξόρμηση για την ενίσχυση του δίκαιου αγώνα των εργατών στην «Ελληνική Χαλυβουργία».

Οταν οι διαδηλωτές φτάνουν στη Βουλή, τα συνθήματα δυναμώνουν: «Αγώνας - ρήξη - ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», «Εκείνους που σε κάνουν να υποφέρεις, εργάτη μπορείς τούμπα να τους φέρεις». Τα αιτήματα των εργαζομένων, των φοιτητών, των σπουδαστών, των μαθητών, των γονιών άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους και σε πλήρη αντίθεση με τα σχέδια της πλουτοκρατίας, των κομμάτων της, της ΕΕ.

Η πορεία, μέσω της οδού Βασ. Σοφίας, φτάνει στην αμερικάνικη πρεσβεία, σύμβολο του ιμπεριαλισμού μέχρι και σήμερα. Οι φωνές των διαδηλωτών ενώνονται: «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»,«Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήταν εξέγερση και πάλη λαϊκή».

Στην κεφαλή της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ βρίσκεται από την αρχή μέχρι το τέλος της πορείας, αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής, την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Κόβουν και το επίδομα κηδείας!

Ακόμα και από τους ... πεθαμένους κόβει το ΙΚΑ, καθώς σχετική νομοθετική διάταξη που ψηφίστηκε στο πλαίσιο της πολιτικής δραστικών περιορισμών στις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων, προβλέπει ότι για να δοθεί στους οικείους του το επίδομα για τα έξοδα κηδείας θα πρέπει ο αποβιώσας ασφαλισμένος να έχει, οπωσδήποτε, 120 ένσημα την προηγούμενη χρονιά!

Αυτόν τον αριθμό των ενσήμων δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ασφαλισμένος του ΙΚΑ από τη Λάρισα που πέθανε πρόσφατα, με αποτέλεσμα η οικογένειά του να μην πάρει το επίδομα. Ο Λαρισαίος εργαζόμενος, λόγω βαριάς καρδιολογικής αρρώστιας που αντιμετώπιζε, τα τελευταία δυο χρόνια μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία και στις κλινικές κι έτσι, μέσα στο 2010, μπόρεσε να κάνει μόνο 87 μεροκάματα. Καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει αυτό για τους δεκάδες χιλιάδες που πλέον δεν κατορθώνουν να κάνουν παρά μερικές δεκάδες μεροκάματα ολόκληρο το χρόνο.

Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος ήταν για πολλά χρόνια ασφαλισμένος, όμως δεν πρόλαβε να βγει στη σύνταξη - είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες συνταξιοδότησης, αλλά αυτές είναι, ως γνωστόν, πολύπλοκες και πολύχρονες - καθώς η καρδιά του, τελικά, δεν άντεξε. Η εξήγηση που δόθηκε αρμοδίως στους οικείους του για τη μη παροχή του επιδόματος κηδείας ήταν «έτσι λέει ο νόμος...».

Να συνδικαλιστής να μάλαμα

Την ώρα που η εργατική τάξη της χώρας μας, τα λαϊκά στρώματα χτυπιούνται, βασανίζονται από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου (ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ.- ΛΑΟΣ), ΕΕ, Κεφαλαίου.
Την ώρα που τα χαράτσια καταφθάνουν, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός επί το έργον του.
Η ΠΑΣΚΕ ενώ διατυμπανίζει ότι δήθεν είναι ενάντια στα χαράτσια (ΔΕΗ κλπ.), ο εκπρόσωπος της στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΕΗ, ταυτίστηκε με την κυβέρνηση, την εργοδοσία και μάλιστα έκανε προτάσεις για την πιο γρήγορη και αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για την είσπραξη του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ.
Η λαϊκή παροιμία ταιριάζει απόλυτα εδώ «… άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς»
Η λογική του εκπροσώπου της ΠΑΣΚΕ, Καραβασίλη ήταν να μην χάσουν ούτε ένα ευρώ οι μέτοχοι της ΔΕΗ.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να οργανώσουν την πάλη τους παντού, εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση, γειτονιά τη γειτονιά για να μην πληρωθούν τα χαράτσια. Με αλληλεγγύη να μην κοπεί το ρεύμα σε κανέναν. Καλεί τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, την εργατική τάξη συνολικά να κάνουν το βήμα. Αποφασιστικά να απεμπλακούν από αυτούς τους εργατοπατέρες.
Μακριά και αλάργα από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό είναι εχθροί των εργαζομένων. Να έρθουν σε επαφή με το ταξικό κίνημα, τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους χώρους δουλειάς.
Να βάλουν πλάτη για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα υπέρ του ΠΑΜΕ.

Για του λόγου το αληθές διαβάστε την επιστολή;

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ Α.Ε.
Ι. ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ
ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΔΕΗ Α.Ε.
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ


Αθήνα, 10 Νοεμβρίου 2011


ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ Νο 36

Συναδέλφισσες-φοι,


…………………………………………………………………………………………………………………………………..
ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΕΛΑΤΩΝ-ΡΕΥΜΑΤΟΚΛΟΠΕΣ ΚΑΙ ΧΡΕΗ.

Σε λίγο διάστημα θα παράγουμε Η/Ε, θα πουλάμε και δεν θα εισπράττουμε. Ήδη τα χρέη από απλήρωτους λογαριασμούς ξεπερνούν σήμερα τα 900 εκ €. Λόγω οικονομικής κρίσης, το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ολοένα και πολλαπλασιάζεται, σε συνδυασμό με τις ρευματοκλοπές, η κατάσταση συνέχεια επιδεινώνεται.

Ζητήσαμε από τον Πρόεδρο και τις ΓΔ/νσεις να πάρουν άμεσα μέτρα πριν να είναι αργά:
Να επισημάνουν στα αρμόδια Υπουργεία τους κινδύνους.
Να δημιουργηθούν μικτά συνεργεία παρεμβάσεων για ρευματοκλοπές με συνεχείς ελέγχους.
Να αλλάξουν τον τρόπο διακοπής στους παρόχους, όχι από τις ασφάλειες αλλά από τιη γραμμή.

Αγαπητοί συνάδελφοι-σσες έχουμε τις ίδιες ανησυχίες, είμαστε σε ετοιμότητα. Ζητάμε από εσάς συνεργασία για να παρεμβαίνουμε, προκειμένου να διαφυλάξουμε τα συμφέροντα της Δημόσια Επιχείρησης και των εργαζομένων.




Συναδελφικά,



Γιάννης Καραβασίλης


Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

«συγχαρητήρια για το διορισμό σας»

Μετά το μεσημέρι χτες, στα κανάλια τα «ωσαννά» για τον Μεσσία της αστικής τάξης παρέπεμπαν σε «Κυριακή των Βαΐων».
Δίκιο έχουν.
Οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί έβαζαν σε κίνδυνο το ίδιο το σύστημα, καθώς, παράλληλα, αυξάνεται και η πίεση που ασκεί το οργανωμένο λαϊκό κίνημα.
Ηταν επείγουσα η ανάγκη να επιβληθεί σταθερότητα, καθώς ήταν ήδη καθαρό πως η «δυστοκία» για το σχηματισμό κυβέρνησης αντανακλούσε και τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου με απρόβλεπτες συνέπειες.
Αξιοσημείωτο:
Με καταπληκτική ταχύτητα μετά τον διορισμό Παπαδήμου η Alpha Bank έβγαλε ανακοίνωση για να εκφράσει τη χαρά των τραπεζιτών για τη νέα κυβέρνηση και να ορίσει το πλαίσιο που πρέπει αυτή να κινηθεί.
Και μιά που μιλάμε για διορισμό και όχι για εκλογή, «στις Δημοκρατίες  λενε στον πρωθυπουργό «συγχαρητήρια για την εκλογή σας», ενω στις Δικτατορίες συνηθως λενε «συγχαρητήρια για το διορισμό σας»

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Φανατικός υποστηρικτής της αντιλαϊκής συγκυβέρνησης ο Κουβέλης

Σε φανατικό υποστηρικτή της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αναδεικνύεται η ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη και όπως αποκάλυψε χτες ο βουλευτής της Γ. Ψαριανός ο λόγος για τον οποίο δεν κάνει το βήμα να συμμετέχει στο «νέο» κυβερνητικό σχήμα, είναι το γεγονός ότι δεν κλήθηκε από την αρχή να συμμετέχει με τα άλλα κόμματα στις διαδικασίες υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Μιλώντας το βράδυ της Δευτέρας στο «Μέγκα», ο Γ. Ψαριανός υπενθύμισε ότι «εδώ και ένα χρόνο έχω πει ότι τα δυο μεγάλα κόμματα πρέπει να πάνε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας και με άλλες δυνάμεις, με ένα κοινό πρόγραμμα (...) Συνεργασία με όσους έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Γιατί υπάρχει και μια στρατηγική αριστερών ή δεξιών δυνάμεων, που λέει ότι στρατηγικός στόχος είναι έξω από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή».

Αναπαράγοντας τα ψευτοδιλήμματα «ευρώ ή δραχμή», ο ίδιος συνέδραμε τον εκφοβισμό ότι αυτό που κρίνεται είναι «αν θέλουμε μια ευρωπαϊκή προοπτική για τη χώρα ή μια Ελλαδίτσα τύπου Αλβανίας ή Ουζμπεκιστάν». Στο διά ταύτα, είπε ότι «πρώτιστο για όλους στην Ελλάδα πρέπει να είναι η εξασφάλιση της δημοκρατικής νομιμότητας και ομαλότητας και η εξασφάλιση της ευρωπαϊκής προοπτικής». Ο ίδιος ταύτισε όσους αντιδρούν στην προπαγάνδα «ευρώ ή δραχμή» με «επιχειρηματίες, επενδυτές και όσους έχουν βγάλει λεφτά έξω».

Σε ερώτημα γιατί το κόμμα του δε συμμετέχει στη συγκυβέρνηση, εξέφρασε παράπονα για τη διαδικασία και είπε ότι «το πιο τίμιο και καθαρή πρόταση θα ήταν οι αρχηγοί όλων των κομμάτων με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συζητήσουν για το ενδεχόμενο μιας συμφωνίας όσο το δυνατόν ευρύτερης και να προχωρήσουμε σ' αυτό. Κάτι τέτοιο δεν έγινε».

Ο ίδιος δήλωνε στις 3/11, πριν ακόμα ευοδώσουν οι συζητήσεις για τη συγκυβέρνηση, ότι «τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και 37 χρόνια πρέπει να προχωρήσουν συναινετικά μ' ένα πρωθυπουργό κοινής αποδοχής και να σταματήσουν να παίζουν τις κουμπάρες (...) να συμφωνήσουν σήμερα τα δύο μεγάλα κόμματα και να προχωρήσουν σε μία συγκυβέρνηση για τρεις, τέσσερις, πέντε ή έξι μήνες - όχι βραχείας πήξεως -, για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να διασφαλιστεί η δημοκρατική ομαλότητα στη χώρα και η ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας».

Μετά απ' όλα αυτά, δικαίως ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ απέσπασε τα εύσημα από την υπουργό Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, ότι το κόμμα του «σώζει την τιμή της αριστεράς».

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Η «εθνική τους ενότητα» είναι ενότητα της αστικής τάξης κι όχι του λαού.

 Oι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων άνοιξαν το δρόμο των αστών για τη λεγόμενη «αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού», δείχνοντας ξεκάθαρα κιόλας ότι αυτή η αναμόρφωση θα είναι σε αντιδραστική κατεύθυνση, ότι μόνο αρνητικά έχει να περιμένει ο λαός από το ανακάτεμα της τράπουλας του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης. Στις αναλύσεις τους τις δυο προηγούμενες μέρες, στελέχη των κομμάτων της πλουτοκρατίας και αναλυτές των αστικών μέσων - ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης και τη διαδικασία μετάβασης σε αυτή - παραδέχονταν όλοι ότι στόχος τους είναι η μετάβαση σε μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας που θα επιβάλει τα βάρβαρα μνημόνια που θα ακολουθήσουν.


Θέλουν μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα μπορεί να αντιμετωπίσει τη διογκούμενη λαϊκή οργή, που θα σταθεί σκληρή και άτεγκτη μπροστά στη χρεοκοπία του λαού, προκειμένου να σωθεί το κεφάλαιο. Θέλουν μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους τριγμούς και τις αντιθέσεις και στο εσωτερικό της αστικής τάξης, αφού είναι αναπόφευκτη η απαξίωση και καταστροφή τμημάτων του κεφαλαίου, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του ίδιου του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Αλλά και για την υποταγή του λαού στη χρεωκοπία που του επιβάλλουν. Ολη αυτή τη βρώμικη δουλειά θα κάνει η ισχυρή τους κυβέρνηση. Να, λοιπόν, γιατί το ΚΚΕ είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι η λεγόμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, που ζυμώνεται εδώ και δυο χρόνια, θα είναι σε άκρως αντιδραστική κατεύθυνση.

Τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, που η κρίση τα διογκώνει και τα φανερώνει, δεν μπορεί να μην έχουν αντανάκλαση στο πολιτικό σκηνικό. Η δυσκολία που έχει το σύστημα να ξεπεράσει αυτήν τη βαθιά οικονομική κρίση με εργαλεία του παρελθόντος αντανακλάται και σε δυσκολία αναπαραγωγής του μοντέλου εναλλαγής των δυο μεγάλων αστικών κομμάτων στην κυβέρνηση. Μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης «τσαλακώνεται» με ταχύτερους ρυθμούς και η κρίση δεν τους αφήνει τα περιθώρια χρόνου που χρειάζονται για την ανανέωσή του για τη συνέχιση του δικομματικού συστήματος όπως το γνωρίζουμε. Γι' αυτό οι ανάγκες του κεφαλαίου σήμερα υπαγορεύουν κυβερνήσεις συνεργασίας των αστικών κομμάτων.


Τα ζόρια που δημιουργεί στο κεφάλαιο η κρίση υπαγορεύουν κομματική συστράτευση σε επίπεδο κυβέρνησης των αστικών κομμάτων στη βάση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Αυτό το ονομάζουν «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», γιατί θα μπορέσει να γεφυρώσει ενδοαστικές αντιθέσεις και να προχωρήσει στη βάση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Η «εθνική τους ενότητα» είναι ενότητα της αστικής τάξης κι όχι του λαού. Είναι ενότητα των αστικών δυνάμεων για να τσακίσουν το λαό. Γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει να παραπλανηθεί από τα περί «εθνικής σωτηρίας». Πολύ περισσότερο, ειδικά στη χώρα μας, το ζητούμενο για το λαό δεν είναι να απογοητευτεί ή να τρομοκρατηθεί από αυτήν την εξέλιξη. Γιατί έχει δείξει τη δύναμή του. Γιατί έχει συμβάλει στα αδιέξοδα και τα ζόρια του αστικού καπιταλιστικού συστήματος και μπορεί και πρέπει να τα μεγαλώσει, δυναμώνοντας τη δική του συμμαχία κόντρα στη συμμαχία του κεφαλαίου ώσπου να τους ανατρέψει οριστικά...

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Ολόκληρη η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στο Σύνταγμα


" Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε αν η κυβέρνηση θα υφαρπάξει ψήφο εμπιστοσύνης, αν θα δρομολογηθεί είτε με πτώση της κυβέρνησης είτε χωρίς πτώση της μια νέα κυβέρνηση της λεγόμενης εθνικής σωτηρίας που θα δράσει για 4-5 μήνες ίσως και περισσότερο με στόχο: να ψηφιστεί στην βουλή η, επικίνδυνη για το λαό, αποκαλούμενη δανειακή σύμβαση που συμφωνήθηκε στη σύνοδο 26-27 Οκτωβρίου, να ψηφιστεί ένα νέο Μνημόνιο απίστευτα χειρότερο από το προηγούμενο, Να ψηφίσει τον πιο αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό που γνωρίσαμε.

Όλα αυτά για να εισπραχθεί η 6η δόση που στο συντριπτικά μεγάλο μέρος της θα επιστρέψει με τον ένα ή άλλο τρόπο στους επιχειρηματικούς ομίλους, στο κεφάλαιο.

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΌΜΜΑΤΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ ΣΤΟ ΛΑΌ ΟΤΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΘΑ ΛΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Απευθυνόμαστε στα εργατικά, λαϊκά στρώματα, στους οπαδούς και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και τους λέμε: Προσέξτε, σας στήνουν ένα μεγάλο δόκανο, σας τρομοκρατούν με την 6η δόση προκειμένου να ανεχθείτε μια κυβέρνηση δήθεν σωτηρίας του λαού, για να δέσουν ας συγχωρεθεί το γάιδαρο και να πάμε σε εκλογές με τετελεσμένα γεγονότα που θα έχουν ισχύ τα επόμενα χρόνια.

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ, ΥΠΆΡΧΕΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Π0Υ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΌ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΕΜΠΟΔΙΑ, ΝΑ ΧΑΛΑΣΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑ. ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΜΟΝΟΔΡΟΜΟΥ, ΜΕ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, ΣΕ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ

Δεν το κρύβουμε από κανένα, ότι η ταξική πάλη πρέπει να κατευθύνεται σε ένα και μοναδικό σκοπό, στην κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, μιας εξουσίας που θα υπηρετεί την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ξέρουμε ότι θα χρειαστεί πολύ δουλειά ακόμα ώστε να κατανοηθεί η σημασία αυτού του αγώνα από εργαζόμενους και εργαζόμενες που ελπίζουν ακόμα ότι μια κυβερνητική αλλαγή μπορεί να φέρει κάτι καλό για το τόπο, χωρίς να χρειαστεί ριζική και εκ βάθρων ανατροπή. Μπορούμε να συναντηθούμε στους αγώνες εργοστάσιο το εργοστάσιο, γραφείο το γραφείο, γειτονιά τη γειτονιά,, χωράφι το χωράφι, σχολείο το σχολείο, στις καθημερινές μάχες για την παρεμπόδιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Να συναντηθούμε στην κάλπη με ένα στόχο, να αποδυναμωθούν δραστικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Για να πάρει εκδίκηση ο εργαζόμενος για όλα όσα υποφέρει μια επιλογή έχει, να δώσει στην κάλπη δύναμη στο ΚΚΕ, ώστε την άλλη μέρα η δύναμη του ΚΚΕ να τροφοδοτήσει την αντεπίθεση του κινήματος, της λαϊκής συμμαχίας.

Λένε ψέματα ότι οι ημερομηνίες επιβάλλουν να ψηφιστεί η δανειακή σύμβαση πριν τις εκλογές. Εμείς ζητάμε υπηρεσιακή κυβέρνηση και εκλογές σε 20 μέρες για να προλάβει ο λαός να εκφράσει και με την ψήφο του τη θέλησή του. Η σύμβαση θα έλθει στην βουλή τέλη Δεκέμβρη, επομένως είναι ψεύτικο το επιχείρημα ότι δεν πρέπει να γίνουν άμεσα εκλογές.

Αυτό που θέλουν είναι να δοκιμασθεί η δημιουργία μιας κυβέρνησης συνεργασίας είτε με πολιτικά πρόσωπα είτε με εκπροσώπους των κομμάτων, τάχα ειδικούς και τεχνοκράτες που θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά προεκλογικά και θα ανοίξουν το δρόμο μετεκλογικά για μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας, που την θέλουν για να τσακίσουν το εργατικό και λαϊκό κίνημα, έτσι πιστεύουν. Η αστική τάξη της χώρας μας έχει ανάγκη όχι από δύο αστικά κόμματα που με τη λαϊκή ψήφο εναλλάσσονται στην κυβέρνηση, αλλά από μια κυβέρνηση και των δύο κόμματων που τραβάει σε συνεργασία και συγγενικά κόμματα. Το αστικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να κυβερνά όπως πριν, τώρα πρέπει να κάνει την ανάλογη προσαρμογή.

Αυτήν την ώρα δεν ξέρουμε αν θα προχωρήσει η συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Σημασία έχει ότι ξεκίνησε η προσπάθεια, και αν χρειαστεί θα παραμερισθούν και τα πρόσωπα που για προσωπικούς λόγους δεν διευκολύνουν την άμεση συμφωνία.

Οι εκλογές που θα γίνουν δεν θα έχουν ταίρι σε σχέση με όλες τις προηγούμενες. Θα γίνουν σε κλίμα πρωτοφανέρωτης τρομοκρατίας με επίκεντρο τα δήθεν πακέτα βοήθειας της ΕΕ με απειλή μιας ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας, σε κλίμα κορυφαίου αντικομμουνισμού και προβοκάτσιας που είναι το όχημα για να φέρουν το λαό σε θέση προσκυνημένου. Η ελεγχόμενη χρεωκοπία ήδη έχει συμφωνηθεί ενώ η πιθανότητα της ανεξέλεγκτης είναι μεγάλη, δεν ματαιώνεται με συμφωνημένα πακέτα με την ΕΕ, ούτε με κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή συνεργασία.

Τι εννοούμε αντικομμουνισμό; Όχι την κριτική στις θέσεις μας, όχι την αντιπαλότητα στις θέσεις μας, αλλά τη συκοφάντηση και διαστρέβλωσή τους με στόχο την παγίδευση του λαού και το χτύπημα του αγώνα. Τι εννοούμε ακόμα αντικομμουνισμό; Τη συκοφάντηση κάθε μορφής λαϊκής αντίστασης και εξέγερσης που αποβλέπει στην κοινωνική λαϊκή ευημερία. Τις οργανωμένες προβοκάτσιες σε βάρος του κόμματος και του κινήματος. Τους τραμπουκισμούς σε βάρος κομμουνιστών και των άλλων αγωνιστών. Τους εκβιασμούς να αλλάξουμε προσανατολισμό και να γίνουμε κόμμα του συστήματος. Τη στήριξη και επιδότηση της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας τύπου κόκκινος και μαύρος φασισμός, με μηχανισμούς που κάνουν τη βρώμικη δουλειά χωρίς να εκτίθενται επισήμως τα αστικά κόμματα. Δηλώνουμε, είμαστε πολύ σκληρά καρύδια για τα δόντια σας.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες Εδώ που φθάσαμε, με το Μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, το πολυνομοσχέδιο η μεγάλη πλειοψηφία του λαού πρέπει να έχει βγάλει συμπέρασμα ποιος τον εκφοβίζει, ποιος τον εκβιάζει και γιατί, με ποιο σκοπό. Το εθνικό σχέδιο σωτηρίας σώζει την κερδοφορία, την αστική τάξη, επιχειρείται να σώσει και το πολιτικό της προσωπικό. Ποιοι εκφοβίζουν τον λαό λίγο πριν έλθει η στιγμή της μιας και της άλλης δόσης;

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η κ. Μπακογιάννη, ο λάτρης του Μεταξά και του Μανιαδάκη Καρατζαφέρης, αλλά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζών, των εισοδηματιών που συμμετέχουν σε off shore εταιρίες και τα παρακαθήμενα λαμόγια. Ποιοι απειλούν τον λαό ότι αν διαφωνήσει δεν θα έχει την δυνατότητα να αγοράζει ζάχαρη και ψωμί, θα πεινάσει τα Χριστούγεννα;

Αυτοί που του ρουφάνε κυριολεκτικά το αίμα, αυτοί που του αφαίρεσαν αρχικά σταδιακά και τώρα με ρυθμό καταιγίδας κατακτήσεις που αποσπάσθηκαν με αίμα και πρωτοφανείς θυσίες. Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε αυτούς που στήριξαν τις ελπίδες τους στην ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ενώ ταξικά είναι στην αντίπερα όχθη, να σκεφθούν ένα και μόνο πράγμα:

Ότι πριν την πρώτη δεύτερη ως και πέμπτη δόση, ψηφίσθηκαν μέτρα που μείωσαν απελπιστικά μισθούς και συντάξεις, ότι πρώτα ψηφίσθηκαν νόμοι για μαζικές απολύσεις από τον δημόσιο τομέα, πρώτα ψηφίστηκε η κατάργηση της συλλογικής σύμβασης, πρώτα ψηφίστηκαν νόμοι που επιτρέπουν ασήκωτα χαράτσια, πρώτα ψηφίσθηκαν νόμοι που καταργούν την σταθερή εργασία και καθιερώνουν την μισοεργασία και μισοανεργία, και μετά καταβλήθηκαν οι δόσεις.

Αλλά σκεφθείτε και ένα άλλο ακόμα πιο σοβαρό πράγμα. Αυτές οι περίφημες δόσεις είναι ένα ακόμα δάνειο, που το μεγαλύτερο μέρος επιστρέφει στους λεγόμενους πιστωτές, πάει σε τοκοχρεολύσια. Τα δάνεια που έγιναν στο παρελθόν και αυτά που γίνονται τώρα, προέρχονται από την ληστεία του μόχθου των λαών, ένα και μόνο σκοπό έχουν: να διατεθούν στους επιχειρηματικούς ομίλους, να ενισχύσουν τους μηχανισμούς κρατικής καταστολής, να υπηρετήσουν τις δανειακές ανάγκες των μονοπωλίων και τον παρασιτισμό που ο καπιταλισμός περικλείει ως μόνιμο χαρακτηρισμό. Όλα τα δάνεια θα τα ξεπληρώνει ο λαός για τις επόμενες γενιές.

Πλασσάρει η κυβέρνηση αλλά και η ΝΔ και τα συγγενικά τους κόμματα ότι το κούρεμα 50% είναι δωρεά για το λαό γιατί μειώνεται το χρέος. Δεν είναι δωρεά καθόλου, ξέγραψαν ένα μέρος του χρέους που ξέρουν ότι δεν πρόκειται να το εισπράξουν και ως αντάλλαγμα μας φορτώνουν νέα χρέη με νέες προθεσμίες και κυρίως με νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Τα χρήματα που τάχα μας χαρίζουν είναι δικά μας χρήματα, από το μόχθο του λαού προέρχονται. Δεν χρωστά τίποτε ο λαός, του χρωστούν τα πάντα. Μια είναι η αλήθεια, τα αστικά κόμματα, η αστική τάξη όλων των ευρωπαϊκών κρατών της ευρωζώνης αλλά και εκτός ευρωζώνης, τραβάνε μεγάλο ζόρια. Είναι κυριολεκτικά πανικοβλημένοι μπροστά σε μια οικονομική καπιταλιστική κρίση που δεν μπορούν να την ελέγξουν, και ενώ υπάρχουν σημάδια μιας νέας κρίσης πριν κλείσει ο κύκλος της σημερινής. Είναι πανικοβλημένοι γιατί δεν μπορούν να περνάνε την πολιτική τους γραμμή στο λαό με τον τρόπο που το πετύχαιναν ως πριν λίγα χρόνια, δεν μπορούν να καταστείλουν την ταξική πάλη ούτε με το μαστίγιο, φοβούνται το ξέσπασμα κοινωνικών εξεγέρσεων που θα οδηγήσουν στην πλήρη ανατροπή τους.

Είναι σε δύσκολη θέση γιατί λόγω της κρίσης δυναμώνει απειλητικά ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα κράτη μέλη της λυκοσυμμαχίας, ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους. Τα αστικά πολιτικά κόμματα και οι συνεταίροι τους φοβούνται καθώς υπάρχουν πολλά σημάδια, τέτοια και στην Ελλάδα διάσπασης της συνοχής της ίδιας της αστικής τάξης.

Έχουν τρομερή ανησυχία και στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη γιατί δεν μπορούν να τα καταφέρουν, καθώς το καπιταλιστικό σύστημα σαπίζει όλο και πιο πολύ, να διαχειριστούν ένα πελώριο πακέτο υπερυσσωρευμένου κεφαλαίου που ένα τμήμα του πρέπει να απαξιωθεί, δεν μπορούν ή έχουν δυσκολίες να διαχειριστούν την αντίθεση ενός τμήματος του κεφαλαίου που θα δεχθεί κάποιο πλήγμα υπέρ άλλου τμήματος.

Τους τρομάζει ακόμα και η φάση που μπορεί να καταφέρουν σε μια ή άλλη χώρα την ανάκαμψη. Γιατί η ανάκαμψη θα είναι αναιμική και όπως ήδη είπαμε θα αντιμετωπίσει την πιθανότητα νέας κρίσης. Η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι το κύριο ή μοναδικό πρόβλημα. Το πρόβλημα τους είναι οι μεγάλες διαφορές που προκύπτουν ανάμεσα στις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ για το πώς θα διαχειριστούν την υπερχρέωση της Ισπανίας και της Ιταλίας, ώστε να μη επακολουθήσει η μεγάλη κρίση της Γαλλίας.

Τους απασχολούν οι αντιθέσεις των αστικών κρατών μεταξύ τους, των μονοπωλιακών ομίλων μέσα στην Ευρώπη, αλλά και οι αντιθέσεις τους με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα αστικά κράτη της Κίνας, της Ινδίας, τα προβλήματα της οικονομίας των ΗΠΑ και της Ιαπωνία, οδηγούν σε φυγόκεντρες δυνάμεις.

Αυτοί που τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της Ευρώπης είναι οι ίδιοι που σκέπτονται να κάνουν έξωση κρατών μελών όχι μόνο από την Ευρωζώνη αλλά και την ίδια την ΕΕ. Συνεχίζουν όμως να εκφοβίζουν ότι η αποχώρηση από την ΕΕ θα είναι κίνδυνος θάνατος για τους εργαζόμενους.

Θέλουν να διώξουν με δική τους απόφαση, αλλά να μη αποφασίσουν οι λαοί να σπάσουν τα δεσμά που τους δένουν με την ΕΕ.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΟΥΣ Η ΘΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ. ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ.

Για ποια δανειακή σύμβαση γίνεται λόγος; Και τι σχέση έχει η δανειακή σύμβαση με τα συμφέροντα του εργάτη, του άνεργου, του συνταξιούχου, του μικροεπιχειρηματία αυτοαπασχολούμενου, του φτωχού αγρότη, του νέου και της γυναίκας που ανήκει στα εργατικά, λαϊκά στρώματα;

Σε ένα μόνο ζήτημα αφορά στα λαϊκά συμφέροντα. Ότι η δανειακή σύμβαση ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΝΕΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΜΕΤΡΩΝ σε βάρος του λαού. Είναι στην πραγματικότητα η δρομολογημένη χρεωκοπία της Ελλάδας, φορτώνει στις πλάτες του λαού την όποια χασούρα έχει το κεφάλαιο και ιδιαίτερα το τραπεζικό.

Ήδη έχει αναγγελθεί ότι θα έλθει νέο φορολογικό, ενώ θα υποστούν βαριές ζημίες τα ασφαλιστικά ταμεία. Ο νέος κρατικός δανεισμός πάει χέρι -χέρι με την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος για την στήριξη των εγχώριων τραπεζών, των βιομηχανικών ομίλων, ιδιαίτερα στην ενέργεια, στον τουρισμό, στην μεγάλη αγροτική ιδιοκτησία, σε υποδομές μεταφορών διεθνούς ενδιαφέροντος. Η ανεργία θα εκτοξευθεί, οι κοινωνικές παροχές θα είναι κάτω από το όριο του ελάχιστου.

Αν οι εργαζόμενοι φοβηθούν και δείξουν ανοχή στην νέα δανειακή σύμβαση στο όνομα της 6ης, και των επόμενων δόσεων, είναι βέβαιο ότι η φτώχεια θα γίνει κυρίαρχο φαινόμενο στην χώρα μας, η εξαθλίωση επίσης. Οι αποκρατικοποιήσεις θα αυξήσουν τις τιμές σε μια σειρά εμπορεύματα, και υπηρεσίες, θα χειροτερεύσουν οι όροι δανειοδότησης από την νέα ιδιωτική Αγροτική τράπεζα, θα χαθούν ελεύθερες από δόμηση εκτάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις λαϊκές ανάγκες. Η ιδιωτικοποίηση της αμυντικής βιομηχανίας θα βάλει σε άμεσο κίνδυνο τις αμυντικές ανάγκες ης χώρας, ενώ οι πηγές ορυκτού πλούτου, ενέργειας παραδίδονται στην βορά των καπιταλιστικών συμφερόντων.

Θα φθάσουμε στις εκλογές άμεσα ή τους επόμενους μήνες με καταιγίδα εκφοβισμού και εκβιασμού. Όλα τα σενάρια θα χρησιμοποιηθούν από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κυρίως και τις συγγενικές πολιτικές ομάδες τους. Θα ακούσουμε για κίνδυνο εμφυλίου, για αποστασίες και ανίερες συμμαχίες. Θα ακούσει πολλά και ο Στάλιν, ο Ζαχαριάδης, θα ακούσουμε πολλά για την Βάρκιζα καθώς ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ το έχει ρίξει στο αντάρτικο με ένα στόχο, μια ονομαστικά αριστερή κυβέρνηση που θα πείσει τάχα τα μονοπώλια, τις τράπεζες να υπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Καμιά αστική πολιτική πρόταση, φιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική αριστερή, «ανανεωτική», δεν μπορεί να αποτελέσει φιλολαϊκή πολιτική διέξοδο, αν δεν θέτει ως ζήτημα αρχής τη ρήξη με τα μονοπώλια -βιομηχανικά, τραπεζικά, εφοπλιστικά, εμπορικά- δηλαδή τη ρήξη με την καπιταλιστική ιδιοκτησία, τους κρατικούς θεσμούς της, τις διεθνείς συμμαχίες της.

Να που έφθασε ο οπορτουνισμός στις αρχές του 21ου αιώνα, να μιλά επίσημα και να υπόσχεται ανοικτά και ξετσίπωτα κοινωνική συνοχή, δηλαδή ταξική συνεργασία, δηλαδή υποταγή της εργατικής τάξης στην αστική, υποταγή των μικροαστικών φτωχών λαϊκών στρωμάτων στα μονοπώλια. Η ταξική πάλη και η όξυνσή της είναι αυτή που θα εξασφαλίσει το κλίμα για να χτυπηθούν όλα τα υπαρκτά ή και φανταστικά για το σήμερα σενάρια περί ακροδεξιού κινδύνου κλπ. η σύγχρονη πολιτική ιστορία στην Ευρώπη έχει δείξει ότι ακροδεξιά κόμματα,. Ακροδεξιές τραμπούκικες ομάδες, προβοκάτσιες είναι συμπληρώματα της πολίτικης υπηρέτησης των μονοπωλίων, σε συνθήκες κρίσης, και ανόδου του κινήματος, ή πρόβλεψης ανόδου του κινήματος.

Πολύ μελάνι χύνεται στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας. Εμείς πιστεύουμε στην λαϊκή κυριαρχία. Για να είναι ο λαός, ο κάθε λαός κυρίαρχος, δηλαδή να αποφασίζει με βάση τα συμφέροντά του, πρέπει να έχει στα χέρια τον πλούτο που υπάρχει και παράγεται στην χώρα, τον πλούτο που ο ίδιος με τα χέρια και το μυαλό του δημιουργεί, να έχει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής γιατί χωρίς αυτά δεν μπορεί να ασκήσει καμία κυριαρχία και εξουσία. Δεν μπορεί να σχεδιάσει, δεν μπορεί να εξασφαλίσει δουλειά για όλους και όλες.

Λαϊκή κυριαρχία σημαίνει αποδεσμευμένη Ελλάδα από την ΕΕ και ιμπεριαλιστική ένωση. Αποδεσμευμένη Ελλάδα δεν σημαίνει απομονωμένη Ελλάδα, αλλά μια Ελλάδα που παλεύει για την διεθνή και περιφερειακή συνεργασία, για την διμερή συνεργασία που τα αποτελέσματά της ωφελούν τους εργαζόμενους λαούς και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, μια διεθνή συνεργασία που θα υψώνει αντίσταση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και επέμβαση. Οι λαοί δεν πρέπει να χύνουν το αίμα τους για το πώς θα μοιράσουν τις αγορές και τους αγωγούς οι ιμπεριαλιστές., πρέπει να αντιδράσουν τον πόλεμο, να τον ματαιώσουν, και αν δεν γίνει δυνατόν να συνδυάσουν τον αγώνα για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ή για την μη συμμετοχή σε επίθεση κατά άλλων λαών, σε αγώνα και για την εξουσία. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - πρέπει να απολογηθούν στο λαό για τις άσκοπες θυσίες στις οποίες τον καλέσανε και τις ψεύτικες υποσχέσεις τους «ότι οι Έλληνες θα τρώνε με χρυσά κουτάλια».

Μόνο το ΚΚΕ αποκάλυψε τον ταξικό χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας, και αντιπάλεψε την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ. Μόνο το ΚΚΕ είπε και συνεχίζει να λέει την αλήθεια στο λαό. Ότι δεν υπάρχει κανένα όφελος για τους εργαζόμενους από την ένταξη της Ελλάδας στη διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ. ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Μόνο η λαϊκή οργάνωση και πάλη μπορεί να βάλει τέλος στις συνεχείς θυσίες για τα κέρδη της άρχουσας τάξης και τη σωτηρία της ΕΕ. Το ΚΚΕ καλεί το λαό σε αγωνιστική συμπόρευση για τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική «Αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία». Τι είναι και τι θέλει το ΚΚΕ το ξέρει και μπορεί να το μάθει ο καθένας, η κάθε μια. Οι θέσεις μας είναι καθαρές και κρυστάλλινες, δεν αλλάζουμε στρατηγική και τακτική ανάλογα που φυσάει ο άνεμος. Δεν απαιτούμε να συμφωνήσει ο κάθε εργαζόμενος μαζί μας σε όλα. Δίχως όμως συμπόρευση μαζί μας στο κίνημα, στην κάλπη δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε υποψία θετικής εξέλιξης. Σας καλούμε άμεσα σε κοινή δράση στο κίνημα και στην κάλπη για να αποτρέψουμε την ψήφιση της νέας συμφωνίας που συμφωνήθηκε στις 26 και 27 Οκτωβρίου, να ματαιώσουμε, να παρεμποδίσουμε την νομιμοποίηση ενός νέου Μνημονίου, να επέλθει ανατροπή στο πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων σε βάρος πριν απ όλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κάθε ρήγμα στο πολιτικό σύστημα, στους μηχανισμούς της καπιταλιστικής εξουσίας, κάθε αποδυνάμωση της αστικής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων της λαϊκής συμμαχίας για τη ριζική ανατροπή του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Μαχητικά, με απεργιακές κινητοποιήσεις-συλλαλητήρια παλεύουμε για την ανατροπή της κυβέρνησης, την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, οποιουδήποτε κυβερνητικού σχήματος πριν και μετά τις εκλογές. Αυτό το στόχο πρέπει να υπηρετούν οι εκλογές. Ο λαός οργανωμένος έχει τη δύναμη να σαρώσει τα εμπόδια που ορθώνει το αστικό σύστημα με τις θεωρίες της συναίνεσης και της κοινωνικής συνοχής. Σας καλούμε να ξεκινήσουμε μια νέα πορεία σε μέτωπα πάλης που ανεξάρτητα από την ημερομηνία των εκλογών πρέπει να αναπτυχθούν με όλες τις μορφές πάλης πχ τα παρακάτω:

1. Άμεση κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας, άμεση μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών.

2. Φορολογία των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% - Μέτρα κατά της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής των μονοπωλιακών ομίλων και κατάσχεση-εκποίηση περιουσιακών στοιχείων των μεγαλομετόχων.

3. Να μην πληρώσει ο λαός χαράτσια με οργανωμένη άρνηση πληρωμής, να αποτρέψουμε στην πράξη τη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν και να καταργηθεί ο νόμος.

4.Μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους για όλο το διάστημα της ανεργίας.

5. Προστασία του παιδιού, του άνεργου, του ανήμπορου υπερήλικα με συσσίτια στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο κλπ. Μέτρα για την ισοτιμία της γυναίκας, που παίρνουν υπόψη τις πολλαπλές υποχρεώσεις.

6. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στο πετρέλαιο θέρμανσης.

7. Κατάργηση στη πράξη των επιχειρησιακών συμβάσεων που κατοχυρώνουν μεσοπρόθεσμο-πολυνόμος, Επιβολή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

8. Να μην πληρώσει η λαϊκή οικογένεια φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις και προνοιακές παροχές, βιβλιάριο υγείας για όλους χωρίς προϋποθέσεις.

9. Κατάργηση του ανατοκισμού για όλα τα δάνεια. Απαγόρευση δια νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας κατοικίας, αγροκτήματος.

10. Να καταργηθούν όλα τα τροφεία και να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στους παιδικούς σταθμούς, να δημιουργηθούν νέοι παιδικοί σταθμοί.

11. Κατάργηση όλων των διοδίων και δωρεάν εισιτήρια για εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους απ’ τις 6 έως τις 9 πμ.

Σας καλούμε ταυτόχρονα να μελετήσετε σε συνδυασμό με την πείρα σας την γενική πολιτική πρόταση του κόμματος για λαϊκό μέτωπο που στοχεύει στην εργατική λαϊκή εξουσία, στην λαϊκή οικονομία. Τώρα είναι η ώρα για μεγάλες αποφάσεις και επιλογές.

Το ΚΚΕ έχει αναδείξει τις υλικές προϋποθέσεις, -ενεργειακές ύλες και μεταλλευτικό πλούτο, συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ένα ορισμένο επίπεδο έρευνας και τεχνολογίας, μόρφωση και εξειδίκευση εργατικού δυναμικού- που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση της λαϊκής οικονομίας, της παραγωγής με κίνητρο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι το κέρδος. Το ζήτημα της ριζικά διαφορετικής οργάνωσης της παραγωγής, των κοινωνικών υπηρεσιών, όλης της οικονομίας και κοινωνίας απαιτεί ριζική αλλαγή της κυρίαρχης σχέσης ιδιοκτησίας: την κατάργηση της καπιταλιστικής και θεμελίωση της κοινωνικής ιδιοκτησίας.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό να αγωνιστεί για να γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, να κοινωνικοποιηθεί η γη, οι μεγάλες επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα και το συγκεντρωμένο εμπόριο. Στηριγμένη σε αυτές τις σχέσεις, να αναδιαρθρωθεί η αγροτική παραγωγή με κίνητρα συγκέντρωσής της αρχικά σε παραγωγικούς συνεταιρισμούς.

Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός πανεθνικός, με επιστημονικά εργαλεία, σχεδιασμός θα απελευθερώσει μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες, θα διασφαλίσει την επιστημονικά συνδυασμένη ιεράρχηση και ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, με την προϋπόθεση ενεργοποίησης του εκτεταμένου εργατικού, λαϊκού ελέγχου για την πλήρη κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών, π.χ. διατροφής, λαϊκής στέγης, παιδείας, υγείας-πρόνοιας, έργων υποδομής.

Η διεύρυνση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων θα συμβάλλει στην ουσιαστική συμμετοχή τους στον έλεγχο. Ο εργατικός λαϊκός έλεγχος θα ξεκινά από τις παραγωγικές μονάδες με εκλεγμένους ανακλητούς αντιπροσώπους και θα επεκτείνεται σε κάθε κλάδο και περιοχή. Στα εκλεγμένα όργανα εξουσίας θα μετέχουν εκπρόσωποι των εργαζομένων στις παραγωγικές μονάδες και θα εξασφαλίζεται η συμμετοχή συνεταιρισμένων, φοιτητών, συνταξιούχων. Στο ανώτατο όργανο εξουσίας για το σύνολο της χώρας, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι δεν θα είναι μόνιμοι αλλά ανακλητοί. Παράλληλα η λαϊκή εξουσία θα εξοικονομήσει σημαντικούς πόρους από την κατάργηση στρατιωτικών δαπανών για τα ιμπεριαλιστικά-επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ, από τη πραγματική και ολοκληρωτική διαγραφή του χρέους, από την κατάργηση των πολύμορφων πακέτων στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων και των τραπεζών. Αυτή είναι η συντριπτική υπεροχή της εργατικής λαϊκής εξουσίας για τη διασφάλιση της κοινωνικής ευημερίας απέναντι στο γερασμένο μονοπωλιακό καπιταλισμό, όπου τα σχέδια που υλοποιούνται είναι των διαφόρων ομίλων και τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου, τα οποία ανταγωνίζονται για τη μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία.

Μόνο ο κεντρικός σχεδιασμός μπορεί να ξεπεράσει ανισομετρίες στην ανάπτυξη περιφερειών στο εσωτερικό της χώρας. Η λαϊκή εξουσία είναι η μόνη που μπορεί να κάνει πράξη αμοιβαία επωφελείς εμπορικές ανταλλαγές με άλλους λαούς, άλλες λαϊκές οικονομίες, να εξαλείψει το φαινόμενο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην αξιοποίηση φυσικών πόρων της θάλασσας και της γης.

Μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να διασφαλίσει τη λαϊκή κυριαρχία και την πραγματική αποδέσμευση απ’ όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο λαός μπορεί να διαπιστώσει ότι το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, η εξουσία τους δεν έχουν την ίδια πατρίδα με το λαό. Πάνω από την εθνική γλώσσα και την πολιτική κληρονομιά έχουν το κέρδος, γι’ αυτό κάνουν τις συμμαχίες τους και θυσιάζουν τα πάντα σε αυτό.

Γι’ αυτό η πατρίδα για το λαό αποκτά ουσιαστικό περιεχόμενο μόνο με τη λαϊκή εξουσία, με τους θεσμούς της εργατικής και λαϊκής συμμετοχής, της άμυνας και προστασίας.

Μόνο αυτός ο αγώνας που σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την εξουσία των μονοπωλίων και εντάσσει τις πρωτοβουλίες παρεμπόδισης της αντιλαϊκής επίθεσης στην οργάνωση της αντεπίθεσης του λαϊκού κινήματος, μπορεί να διασφαλίσει συνέχεια, διάρκεια εναλλάσσοντας τις μορφές πάλης, νικηφόρα προοπτική για την εργατική τάξη και τους κοινωνικούς συμμάχους της.

Ενίσχυση και συμπόρευση με το ΚΚΕ για τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική: «Αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία».

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

"Αν δεν πέσει η κυβέρνηση, να την ρίξουμε εμείς"

Από την ομιλία  της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα απόψε στο Σύνταγμα

"Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε αν η κυβέρνηση θα υφαρπάξει ψήφο εμπιστοσύνης, αν θα δρομολογηθεί είτε με πτώση της κυβέρνησης είτε χωρίς πτώση της μια νέα κυβέρνηση της λεγόμενης εθνικής σωτηρίας που θα δράσει για 4-5 μήνες ίσως και περισσότερο με στόχο: να ψηφιστεί στην βουλή η, επικίνδυνη για το λαό, αποκαλούμενη δανειακή σύμβαση που συμφωνήθηκε στη σύνοδο 26-27 Οκτωβρίου, να ψηφιστεί ένα νέο Μνημόνιο απίστευτα χειρότερο από το προηγούμενο, να ψηφίσει τον πιο αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό που γνωρίσαμε. Όλα αυτά για να εισπραχθεί η 6η δόση που στο συντριπτικά μεγάλο μέρος της θα επιστρέψει με τον ένα ή άλλο τρόπο στους επιχειρηματικούς ομίλους, στο κεφάλαιο.
Είναι ψέματα ότι οι ημερομηνίες επιβάλλουν να ψηφιστεί η δανειακή σύμβαση πριν τις εκλογές. Εμείς ζητάμε υπηρεσιακή κυβέρνηση και εκλογές σε 20 μέρες για να προλάβει ο λαός να εκφράσει και με την ψήφο του τη θέλησή του. Η σύμβαση θα έλθει στην Βουλή τέλη Δεκέμβρη, επομένως είναι ψεύτικο το επιχείρημα ότι δεν πρέπει να γίνουν άμεσα εκλογές.
Αυτό που θέλουν είναι να δοκιμαστεί η δημιουργία μιας κυβέρνησης συνεργασίας είτε με πολιτικά πρόσωπα είτε με εκπροσώπους των κομμάτων, τάχα ειδικούς και τεχνοκράτες που θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά προεκλογικά και θα ανοίξουν το δρόμο μετεκλογικά για μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας, που την θέλουν για να τσακίσουν το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Οι εκλογές που θα γίνουν, δεν θα έχουν ταίρι σε σχέση με όλες τις προηγούμενες. Θα γίνουν σε κλίμα πρωτοφανέρωτης τρομοκρατίας με επίκεντρο τα δήθεν πακέτα βοήθειας της ΕΕ, με απειλή μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, σε κλίμα κορυφαίου αντικομμουνισμού και προβοκάτσιας που είναι το όχημα για να φέρουν το λαό σε θέση προσκυνημένου. Θα φθάσουμε στις εκλογές άμεσα ή τους επόμενους μήνες με καταιγίδα εκφοβισμού και εκβιασμού. Όλα τα σενάρια θα χρησιμοποιηθούν από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κυρίως και τις συγγενικές πολιτικές ομάδες τους. Θα ακούσουμε για κίνδυνο εμφυλίου, για αποστασίες και ανίερες συμμαχίες. Θα ακούσει πολλά και ο Στάλιν, ο Ζαχαριάδης, θα ακούσουμε πολλά για τη Βάρκιζα καθώς ο Συνασπισμός το έχει ρίξει στο αντάρτικο με ένα στόχο, μια ονομαστικά αριστερή κυβέρνηση που θα πείσει τάχα τα μονοπώλια, τις τράπεζες να υπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων"
Καλούμε τους εργαζόμενους να ξεκινήσουν νέα πορεία σε μέτωπα πάλης που, ανεξάρτητα από την ημερομηνία των εκλογών, πρέπει να αναπτυχθούν με όλες τις μορφές πάλης, όπως τα παρακάτω:
1. Άμεση κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας, άμεση μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών.
2. Φορολογία των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% - Μέτρα κατά της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής των μονοπωλιακών ομίλων και κατάσχεση-εκποίηση περιουσιακών στοιχείων των μεγαλομετόχων.
3. Να μην πληρώσει ο λαός χαράτσια με οργανωμένη άρνηση πληρωμής, να αποτρέψουμε στην πράξη τη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν και να καταργηθεί ο νόμος.

4. Μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους για όλο το διάστημα της ανεργίας.

5. Προστασία του παιδιού, του άνεργου, του ανήμπορου υπερήλικα με συσσίτια στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο κλπ. Μέτρα για την ισοτιμία της γυναίκας, που παίρνουν υπόψη τις πολλαπλές υποχρεώσεις.

6. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στο πετρέλαιο θέρμανσης.
7. Κατάργηση στη πράξη των επιχειρησιακών συμβάσεων που κατοχυρώνουν μεσοπρόθεσμο-πολυνόμος, Επιβολή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
8. Να μην πληρώσει η λαϊκή οικογένεια φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις και προνοιακές παροχές, βιβλιάριο υγείας για όλους χωρίς προϋποθέσεις.
9. Κατάργηση του ανατοκισμού για όλα τα δάνεια. Απαγόρευση δια νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας κατοικίας, αγροκτήματος.
10. Να καταργηθούν όλα τα τροφεία και να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στους παιδικούς σταθμούς, να δημιουργηθούν νέοι παιδικοί σταθμοί.
11. Κατάργηση όλων των διοδίων και δωρεάν εισιτήρια για εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους από τις 6 έως τις 9 πμ.
Περισσότερα αύριο

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Γιατί το ΚΚΕ λέει όχι στο δημοψήφισμα;

Από τη συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στο Ρ/Σ 9 & του Δ/γράφους Δ. Βερύκιο και Δ. Σταυρόπουλο


Γιατί το ΚΚΕ λέει όχι στο δημοψήφισμα;

«Λέμε όχι στο δημοψήφισμα και λέμε ναι στις εκλογές, δεν λέμε μόνο ένα όχι. Το δημοψήφισμα το βάζει ο Παπανδρέου -βάζω μια παρένθεση, μπορεί να είναι στρίβειν διά του αρραβώνος, δεν ξέρω - αλλά εν πάση περιπτώσει το βάζει με έναν εκβιαστικό και ωμό τρόπο. Θα βάλει ερωτήματα παραπλανητικά και θέλει να υποκαταστήσει τη γενικότερη κρίση του λαού με ορισμένα παραπλανητικά ερωτήματα. Οι εκλογές έτσι και αλλιώς, αντικειμενικά θα βάλουν αυτό το ζήτημα. Οι εκλογές δεν θα έχουν κεντρικό ζήτημα την κρίση, τη διέξοδο, τα μνημόνια και όλα αυτά, έτσι και αλλιώς;

Δεύτερον, ο νόμος με βάση τον οποίο θα γίνει το δημοψήφισμα είναι ένας αντιδραστικότατος νόμος. Επιβάλει το εξής: Να υπάρχουν δύο μπλοκ, το ναι και το όχι. Το μπλοκ του όχι π.χ, που μπορεί να είναι δεν ξέρω πόσα κόμματα, θα εκπροσωπούνται κάθε φορά από έναν εκπρόσωπο. Δεν είναι τυχαίο αυτό που είπε ο Παπανδρέου περί «ανίερου μετώπου». Ενώ ζητάει με τη ΝΔ συγκυβέρνηση, κατηγορεί για «ανίερο μέτωπο», ότι όλες οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης συναντιούνται σε μία κριτική για τη συμφωνία κλπ. Θα εμφανίσει λοιπόν το όχι σαν μια ανίερη συμμαχία, μαύρος, κόκκινος φασισμός, δεν ξέρω τι θα πει με βάση το όχι, και θα προσπαθήσει με χίλια μέσα, ακόμα και με προβοκάτσιες να επιβάλει το ναι. Εμείς λέμε εφόσον γίνει το δημοψήφισμα και δεν ματαιωθεί, ο λαός πρέπει να δείξει ότι δεν εκβιάζεται».



Τι εννοείτε με το «και αν δεν ματαιωθεί»;

«Εννοώ αν δεν το πάρει πίσω, γιατί ακόμα δεν ξέρεις τι γίνεται».



Αν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης λένε όχι στο δημοψήφισμα, ναι στις εκλογές, δεν υπάρχει λόγος...

«Δεν ξέρω τι κατάσταση θα υπάρξει, γιατί εδώ είναι και ο διεθνής παράγων και τα λοιπά, τι να σας πω; Μπορεί να πέσει η κυβέρνηση. Εμείς με αυτή την έννοια λέμε ότι ο λαός πρέπει με την πάλη του να παρέμβει να πέσει η κυβέρνηση, να γίνουν εκλογές».



Μήπως με την εξαγγελία του δημοψηφίσματος ουσιαστικά αναγγέλλει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, από το ευρώ και δεν θέλει να χρεωθεί ο ίδιος ή και οι συνεταίροι του στην Ευρώπη την εξέλιξη αυτή και θέλει να τη χρεώσει στα άλλα κόμματα και στον ίδιο το λαό;

«Έχει μια βάση αυτό που λέτε, ως εξής: Ότι προβλέπει αυτό που λέμε και εμείς ότι αυτή η συμφωνία η προσωρινή, ότι μπορεί να πάμε σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία με την έννοια ότι η κρίση βαθαίνει στην ευρωζώνη. Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, είναι αυτές που θα δημιουργήσουν και προϋποθέσεις φυγόκεντρων δυνάμεων. Δεν νομίζω ότι θα είναι μονομερής απόφαση της κυβέρνησης να βγει από την ευρωζώνη, αλλά θα έρθει ως αποτέλεσμα μιας διάσπασης της ευρωζώνης. Ενδιαφέρεται για την υστεροφημία του είτε να πετύχει το ναι με κάθε τρόπο ή αν είναι το όχι να φορτώσει στο λαό την απόφαση και δεν ξέρω ο ίδιος να επιβιώσει όπως επιβιώσει. Βεβαίως είναι ένα ζήτημα που θέλει μελέτη τις επόμενες ώρες, μελετώντας όλες τις αποφάσεις αν υπάρχουν και συγκεκριμένοι κοινωνικοοικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι που έχουν ένα τέτοιο ενδιαφέρον. Θέλουμε να δούμε τις αντιδράσεις».



Βλέπετε την κατάσταση όπως διαμορφώνεται. Φοβάστε για κάτι, για εκτροπή, για φασαρίες, για προβοκάτσιες, για αίμα;

«Ο λαός αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μία πορεία ανάτασης. Βεβαίως δεν υπάρχει διαμορφωμένη ισχυρή πλειοψηφική πολιτική κατεύθυνση πραγματικής διεξόδου από την κρίση, ρήξης και ανατροπής. Επομένως, έχει ευθύνη ο λαός γρήγορα να βγάλει συμπεράσματα, να μη χαθεί χρόνος και να μην μείνει στο όχι, στο ένα όχι ή στο άλλο, αλλά να διαγράψει και την πολιτική κατεύθυνση. Μην ξεχνάτε εδώ με τα υπόλοιπα κόμματα -θα σας το πώς καθαρά και δεν είναι η συνηθισμένη ιδεολογική αντιπαράθεση που κάνουμε- τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα. Δηλαδή μπερδεύουν το λαό.

Η ΝΔ ακολουθεί μια τακτική που λέει: Εγώ έχω την ίδια στρατηγική, αλλά έχω άλλη τακτική διαχείρισης. Ψευδεπίγραφο είναι αυτό, αλλά το λέει. Άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι καθαρές όπως η κα Μπακογιάννη ή ο κ. Κουβέλης, αλλά εδώ υπάρχει τις τελευταίες μέρες το εξής: Όλες οι πολιτικές δυνάμεις, πλην ΚΚΕ, λένε ότι κάτι πρέπει να γίνει για να υπάρχει κοινωνική συνοχή. Κοινωνική συνοχή δεν μπορεί να υπάρξει. Το ζήτημα είναι να υπάρξει η πραγματική διαχωριστική γραμμή. Μπορεί να υπάρξει κοινωνική συνοχή με τους υπεύθυνους της κρίσης; Και δεν μιλάω μόνο για τους πολιτικούς υπεύθυνους».



Εδώ έρχονται αστοί πολιτικοί, όπως χθες το βράδυ στους Φακέλους του Παπαχελά ο Κων. Μητσοτάκης και λέει ότι κάνει έκκληση στην ηγεσία του Περισσού να σταθεί στις περιστάσεις, όπως και οι προηγούμενοι ηγέτες -προφανώς εννοεί τον Χαρίλαο- και να συμμεριστούν ότι υπάρχει κίνδυνος εμφυλίου. Δημιουργείται τέτοιο κλίμα;

«Όταν δημιουργούνται προϋποθέσεις μαζικής λαϊκής παρέμβασης, αυτό ο κ. Μητσοτάκης το θεωρεί εμφύλιο. Εμείς λέμε ότι ο λαός πρέπει να πρωταγωνιστήσει, κανένας κίνδυνος από τη λαϊκή παρέμβαση. Και το λέμε εμείς που ξέρουμε ότι η λαϊκή παρέμβαση δεν είναι αυτή τη στιγμή στην πλειοψηφία της ευθυγραμμισμένη με τη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ.

Εμείς δεν φοβόμαστε καθόλου την είσοδο νέων λαϊκών μαζών. Άλλο πράγμα αυτό που λέμε ότι θέλει προσοχή γιατί μέσα στο κίνημα υπάρχουν και δυνάμεις που θέλουν να συκοφαντήσουν, να φθείρουν το λαϊκό κίνημα.

Ο κ. Μητσοτάκης κάνει αυτό που κάνουν όλοι αυτοί οι πολιτικοί όταν βλέπουν το λαό να παρεμβαίνει, επικαλούνται τον εμφύλιο. Ο λαός πρέπει να παρέμβει και να αναμετρηθεί με τους οικονομικούς και πολιτικούς αντιπάλους. Αυτός δεν είναι εμφύλιος, δεν είναι μέσα στο λαό εμφύλιος, είναι αντιπαράθεση μέσα στο οικονομικό και πολιτικό σύστημα».



Σε ποιες δυνάμεις αναφέρεστε, ως δυνάμεις που υπάρχουν μέσα στο κίνημα και δημιουργούν τα προβλήματα που είπατε προηγουμένως;

«Προσέχτε τι εννοώ. Όλα τα κόμματα παρεμβαίνουν είναι δικαίωμά τους και δεν μπορεί να μην υπάρχει αντιπαράθεση μέσα στο κίνημα. Όμως γίνεται παρέμβαση με προβοκάτσιες, με δυνάμεις οι οποίες είναι «του νόμου και της τάξης», δηλαδή δυνάμεις εθνικιστικές, ακροδεξιές, ρατσιστικές, αντικομμουνιστικές, αυτοί που φωνάζουν «και οι 300 στην κρεμάλα» δείχνουν πολιτική διέξοδο; Αυτοί που λένε «οι 300 στο Γουδή» και το Γουδή καλλιεργείται και μέσα στη βουλή. Αυτοί που τα λένε δείχνουν πολιτική διέξοδο; Είναι άλλο πράγμα να πούνε το ΚΚΕ δεν έχει σωστή πολιτική, έχει λάθος. Όταν π.χ οι κουκουλοφόροι -εδώ είναι κλίμα κρατικής καταστολής, έτσι; Δεν μιλάω για κάποια παιδιά 16 χρονών που μπορεί να βάζουν μια κουκούλα και νομίζουν ότι κάτι κάνουν, αυτά είναι άλλο πράγμα. Εδώ υπάρχουν συγκεκριμένοι μηχανισμοί, άλλοι είναι από την κυβέρνηση, από το κράτος, άλλοι είναι και από διάφορες υπηρεσίες, δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται αυτό. Όταν το κίνημα φουντώνει χτυπιέται και απ' τα μέσα.

Πάρτε τώρα το ΣΥΡΙΖΑ. Περνάει από το έχουμε επαναστατική κατάσταση το 2008 και τέρμα ο δικομματισμός, ο Συνασπισμός ανέτρεψε το πολιτικό σκηνικό, τη δημοκρατία της κουκούλας -αυτά δεν έλεγαν; Χωρίς να λέω ότι οι ίδιοι κάνουν πράγματα των κουκουλοφόρων. Περνάει στο χθεσινό, που πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και λέει να υπάρχει κοινωνική συνοχή και δημοκρατική ομαλότητα. Χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα που λέει η ΝΔ, που λέει η κα Μπακογιάννη, που λέει το ΠΑΣΟΚ και τα λοιπά».



Επομένως στο δίλλημα ευρώ ή δραχμή, το ΚΚΕ πως απαντά;

«Δεν είναι αυτό το ερώτημα. Εμείς απαντάμε αποδέσμευση από την ΕΕ, λαϊκή εξουσία, μονομερή διαγραφή του χρέους. Αν αποσπάσεις το ένα από τα τρία ως αποκλειστικό σύνθημα είναι λάθος. Αν πούμε π.χ. αποδέσμευση από την ΕΕ ή να φύγουμε από την ευρωζώνη και να ακολουθούμε την πολιτική της ΕΕ, αυτό είναι αρνητικό για το λαό. Δεν μπορείς να αποσπάσεις ένα αίτημα από ένα άλλο».



Ναι αλλά αν γυρίσουμε αύριο το πρωί στη δραχμή εσείς τι λέτε;

«Θα πούμε να ανατρέψει ο λαός την πολιτική εξουσία, να ολοκληρώσει την αποδέσμευση από την ΕΕ, να πάρει στα χέρια του τον πλούτο της χώρας, να αποφασίζει τι μπορεί να παράγεται στην Ελλάδα, ανεξάρτητα τι λέει η ΕΕ».



Είναι έτοιμος ο λαός για κάτι τέτοιο;

«Εμείς δουλεύουμε για να συνειδητοποιήσει ο λαός αυτή τη διέξοδο. Να την προσεγγίσει και με τη δική του εμπειρία».