Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Η ... ευαίσθητη ΔΗΜΑΡ

«Είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη να υπάρξει μέριμνα για την κάλυψη των αναγκών σε θέρμανση όλων των σχολείων και των ιδρυμάτων της χώρας. Η Πολιτεία οφείλει να στηρίξει με έκτακτη οικονομική ενίσχυση τους δήμους που έχουν πρόβλημα να καλύψουν αυτές τις ανάγκες»!

Την προτροπή αυτή προς την «πολιτεία» απευθύνει η ΔΗΜΑΡ με ανακοίνωσή της. Είναι, αν μη τι άλλο, προκλητική και υποκριτική η προτροπή της, με δεδομένη τη συμμετοχή της σε μια κυβέρνηση που καρατόμησε δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα με συνέπεια και το να ξεπαγιάζουν απ' το κρύο μικρά παιδιά σε σχολικές αίθουσες - ψυγεία, ανάμεσά τους και παιδιά που εξαιτίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής προς όφελος των μονοπωλίων υποφέρουν και από υποσιτισμό. Οι ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και των παιδιών της δεν είναι έκτακτες, είναι μόνιμες και ζητούν ικανοποίηση. Η έκτακτη οικονομική ενίσχυση στους δήμους δεν μπορεί να λύσει μόνιμα κανένα πρόβλημα απ' τα πολλά και εκρηκτικά που έχουν σωρευτεί σε κάθε εργατικό - λαϊκό σπίτι.

Χρέος του λαού απέναντι πρωτίστως στα παιδιά του είναι να αγωνιστεί για όσα του ανήκουν και στερείται. Να γυρίσει την πλάτη σε περιπτώσεις όπως η ΔΗΜΑΡ που ενώ συμμετέχουν στην επεξεργασία και εφαρμογή της βάρβαρης αυτής πολιτικής, την ίδια ώρα δε διστάζουν να πουλάνε «φιλολαϊκό» προφίλ με ανέξοδες υποδείξεις προς την «πολιτεία». Κι όχι μόνο να γυρίσει την πλάτη. Χρέος του είναι τώρα να πρωτοστατήσει στον αγώνα για μιαν άλλη κοινωνία, όπου ο εργαζόμενος, ο παραγωγός του πλούτου και τα παιδιά του θα απολαμβάνουν όλα όσα τους αξίζουν. Μια κοινωνία απαλλαγμένη απ' τα μονοπώλια, τους πολιτικούς τους εκπροσώπους και τις ιμπεριαλιστικές τους λυκοσυμμαχίες.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

«Εργαλείο» των αστών οι σύγχρονοι φασίστες

Από την ομιλία του καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ σε εκδήλωση της ΝΕ Πέλλας του ΚΚΕ, στα Γιαννιτσά

Στην εγκληματική δράση των δοσίλογων σε όλη τη χώρα στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, στα αποσπάσματα των ταγματασφαλιτών Πούλου και Σούμπερτ, και στο σύγχρονο φασισμό, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, μιλώντας σε εκδήλωση - διάλεξη που διοργάνωσε η ΝΕ Πέλλας του ΚΚΕ, με θέμα «Οι δοσίλογοι της κατοχής και ο σύγχρονος φασισμός».


«Στα χέρια αυτών των ηρώων του ελληνικού ναζισμού και της εθνικοφροσύνης, η τύχη του λαού των Γιαννιτσών ήταν δραματική στις 14 Σεπτεμβρίου 1944. Ξυλοδαρμοί, βασανιστήρια, βιασμοί και κακοποιήσεις κοριτσιών, λεηλασία, κλοπή και κάθε είδους μαρτύριο έζησαν οι κάτοικοι της πόλης τη σκοτεινή εκείνη ημέρα. Κατόπιν, οι Ελληνες ναζί μάζεψαν μερικούς νέους και τους έβαλαν να ανοίξουν λάκκο για να χωρέσει πεντακόσιους νεκρούς. Τελικά, εκτέλεσαν ή σκότωσαν 110 άτομα, προσθέτοντας το όνομα των Γιαννιτσών στη μακρά σειρά των μαρτυρικών πόλεων και χωριών της Ελλάδας και της ναζιστικής Νέας Ευρώπης», σημείωσε.

Στη συνέχεια, αναφερόμενος στις εμφανίσεις του φασισμού στην Ελλάδα, είπε: «Η ελληνική κοινωνική και πολιτική ιστορία έχει διασταυρωθεί με το φασιστικό φαινόμενο αρκετές φορές. Οι πιο χαρακτηριστικές από αυτές είναι η Τρία Εψιλον (Εθνική Ενωση Ελλάς), στα 1927 - 1936 και μετά πάλι στα 1941 - 1944, η "Χ" (1944 - 1948) και μαζί της όλα τα σχετικά μορφώματα που γεννήθηκαν τον καιρό της ναζιστικής κατοχής, η Χρυσή Αυγή σήμερα.

Στην Ελλάδα, ακριβώς επειδή τα φασιστικά κινήματα δε στηρίχθηκαν ούτε σε προϋπάρχοντα μαζικά σχήματα, ούτε βρήκαν υποστηρικτές σε ισχυρά μονοπωλιακά και ιμπεριαλιστικά οικονομικά κέντρα, δε μαζικοποιήθηκαν και δεν πλησίασαν την κεντρική πολιτική σκηνή. Αντίθετα, μετατράπηκαν σε μηχανισμούς τύπου Μαφίας (ειδικά όταν διαχειρίστηκαν οικονομικούς πόρους - βοήθεια Ερυθρού Σταυρού ή ΟΥΝΡΑ στην περίπτωση της "Χ") και σε άθροισμα τρομοκρατικών συμμοριών.

Τα φασιστικά κινήματα στην Ελλάδα δεν πήραν ποτέ τις διαστάσεις που ανάλογες κινήσεις πήραν σε συγκρίσιμα - ως προς την ανάπτυξη και την κοινωνική ένταση - κράτη: Δεν έγιναν ούτε ισπανική "Φάλαγγα", ούτε ρουμανική "Λεγεώνα του Αρχαγγέλλου Μιχαήλ". Επίσης, δεν απόλαυσαν ποτέ την σύμπραξη πνευματικών ελίτ (διανοούμενων), όπως έγινε σε όλες τις άλλες περιπτώσεις.

Με βάση αυτά τα ιστορικά δεδομένα, ο ελληνικός φασισμός μπόρεσε μόνο "εργαλειακά" να υπάρξει στην ελληνική κοινωνική και πολιτική ζωή. Δηλαδή, λειτούργησε ως εργαλείο τρίτων και υπήρξε όσο οι τρίτοι αυτοί το είχαν ανάγκη. Ολα τα σχετικά με τη Χρυσή Αυγή στοιχεία δείχνουν ότι τέτοιου είδους διαδρομή ακολουθεί και αυτή: Τρομοκρατικές συμμορίες και μαφιόζικες πρακτικές. Αυτά δεν συναρθρώνουν μαζικό κίνημα με κυριαρχικές πολιτικές φιλοδοξίες.

Αρκεί φυσικά να μη γενικευθεί η "εργαλειακή" χρήση του φαινομένου. Η τελευταία δεν προέρχεται μόνο από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που μέσα από τις ακρότητες της Χρυσής Αυγής διαμορφώνουν τεχνητά το δικό τους "δημοκρατικό" προφίλ. Προέρχεται και από το κομμάτι εκείνο της αριστεράς που προσπαθεί να εμπλέξει το ΚΚΕ σε ένα αντιφασιστικό μέτωπο, που θα στρέφεται ενάντια στο φασισμό, ξεχνώντας τις πολιτικές που τον γεννούν και τον ενισχύουν: Τις πολιτικές της άρχουσας τάξης, της ΕΕ, της τρόικας και γενικά όλα όσα ζούμε τον τελευταίο καιρό. Αυτά τα παιχνίδια είναι επικίνδυνα».

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Επικίνδυνη η κατάσταση για τα νοσοκομεία της χώρας

Τραγική και επικίνδυνη καταγράφεται η κατάσταση στα ελληνικά νοσοκομεία λόγω ελλείψεων σε προσωπικό, αλλά και σε στοιχειώδη υλικά και έτσι ακριβώς είναι. Γράφεται δε στον Τύπο καθημερινά ότι λόγω της έλλειψης βασικών υλικών υγιεινής αυξάνεται ταχύτατα ο κίνδυνος εμφάνισης ασθενειών ανθεκτικών στα αντιβιοτικά. Εκτός όμως από την καταγραφή της κατάστασης σημαντικό είναι να δούμε ποια είναι η ρίζα των αιτιών που οδήγησε σ’ αυτή την κατάσταση και που επιμελώς αποσιωπάται τόσο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όσο και από την κυβέρνηση, εμπαίζοντας το λαό ότι οι προωθούμενες περικοπές στην υγεία θα περιορίσουν μόνο τις σπατάλες και θα οδηγήσουν σε «ορθολογική ανάπτυξη» υπηρεσιών και σε δήθεν νοικοκύρεμα.

Για την κυβέρνηση λοιπόν θεωρείται «σπατάλη» να παρέχει στο λαό δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θεωρείται «νοικοκύρεμα».

Είναι φανερό ότι οι σημερινές παροχές υγείας δεν μπορούν στο ελάχιστο να ικανοποιήσουν τις λαϊκές ανάγκες. Όλα αυτά περί νοικοκυρέματος είναι επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να προετοιμάσουν το έδαφος για επιπλέον αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος για ιατρικές εξετάσεις και φάρμακα με το πρόσχημα της «πάση θυσία παραμονής στην ΕΕ».

Στόχος είναι να παίρνονται πίσω όλες οι όποιες κατακτήσεις υπάρχουν επειδή ακριβώς όταν γίνει ανάκαμψη πρέπει να εξασφαλιστεί η μέγιστη κερδοφορία. Η εκμετάλλευση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων δεν ανεβαίνει μόνο με τη μείωση του μισθού, αλλά και με τη μείωση της χρηματοδότησης της Παιδείας, της Υγείας και παντού.

Γι' αυτό απαιτείται να δυναμώνει η λαϊκή συσπείρωση για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης με κοινωνικοποίηση των μονοπωλιακών ομίλων, αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία που θα οικοδομήσει ένα πραγματικά λαϊκό σύστημα υγείας και θα εξασφαλίζει αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες σε όλους.

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Η ενσωμάτωση με το όχημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στο νέο φορέα που θα συνενώνει τη σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό και θα παίξει το ρόλο του ενός πόλου στο νέο δίπολο εναλλαγής στην διαχείριση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος επιβεβαιώνεται και από τη χτεσινή ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα.

Τα εργαλεία γνωστά, παλιά και δοκιμασμένα. Από τις πρώτες μέρες του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Από τότε που ορισμένα συνθήματα των κομμουνιστών, των αριστερών, των προοδευτικών, των αγωνιστών καπηλεύτηκαν και έγιναν βορά για την εκ νέου στήριξη του καπιταλιστικού συστήματος. Στην ομιλία του Α. Τσίπρα, ορισμένα ριζοσπαστικά συνθήματα ενσωματώνονται σε μια διαχειριστική πολιτική, στα πλαίσια του ευρωενωσιακού μονόδρομου, η ταξική ειρήνη γίνεται σημαία σε μια ομιλία γεμάτη διαπιστώσεις για το βάρβαρο σύστημα που ζούμε το οποίο, ωστόσο, πουθενά δε λέγεται με το όνομά του: Καπιταλισμός.

Γιατί αν μιλήσεις για τον καπιταλισμό και για διέξοδο υπέρ του λαού, τότε θα αναγκαστείς να ξεφύγεις από τις κάλπικες υποσχέσεις και να μπεις στο δια ταύτα: Δηλαδή τη σύγκρουση με τα μονοπώλια, τους επιχειρηματικούς ομίλους και την ΕΕ για να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση. Αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι, γιατί αντιπαλεύει με όλες του τις δυνάμεις και τις συνιστώσες του την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, δε θέλει το λαό στην εξουσία. Γι’ αυτό και οι ακίνδυνοι για το σύστημα βερμπαλισμοί και συνθήματα.

Γι’ αυτό το λόγο και στην ομιλία του ο Α. Τσίπρας αναλώνεται στην κριτική της μίας μορφής διαχείρισης, το νεοφιλελευθερισμό, ασκεί κριτική στενά στο «μνημονιακό κατεστημένο» και προτείνει «συνολική ευρωπαϊκή λύση» και «αναδιάρθρωση του χρέους». Γι’ αυτό και επαναλαμβάνει την κριτική στην κυβέρνηση ότι «δεν κυβερνά, παριστάνει ότι κυβερνά». «Ο κ. Σαμαράς παριστάνει τον πρωθυπουργό, έχοντας παραδώσει τα κλειδιά στην τρόικα». Αποκρύπτει έτσι ότι η κυβέρνηση μαζί με την ΕΕ–ευρωζώνη, την τρόικα συναποφασίζουν τα βάρβαρα μέτρα σε βάρος του λαού, όπως κάνουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις στην ΕΕ. Ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν τρόικες παίρνουν κατά τον ίδιο τρόπο τα βάρβαρα μέτρα σε βάρος των λαών.

Ο Α. Τσίπρας ανακαλύπτει όψιμα ότι «οι κοινωνικές τάξεις έρχονται πάλι στο προσκήνιο», λες και είχαν κάποτε καταργηθεί οι τάξεις.
Τολμά να υποστηρίζει ότι «οι αναλύσεις και οι προβλέψεις μας εδώ και χρόνια δικαιώθηκαν πλήρως, μπορούμε να αναλάβουμε την διακυβέρνηση του τόπου», ενώ είναι οι ίδιοι που έβαλαν και τα δυο τους χέρια για να σκάψουν το λάκκο στο λαό όταν προσκυνούσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη του Μάαστριχτ, είναι οι ίδιοι που το 2010 ασκούσαν κριτική αποκλειστικά και μόνο στο ΔΝΤ με τις προτάσεις του οποίου τώρα συμπλέουν, είναι οι ίδιοι που μιλούσαν για «καζινοκαπιταλισμό» και κρίση του τραπεζικού συστήματος. Ο Τσίπρας αφιερώνει μιάμιση σελίδα σε κριτική και επιθέσεις σε βάρος του ΚΚΕ γιατί δεν δέχεται να συμμετέχει σε αστικές κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Επιστρατεύει το γνωστό επιχείρημα κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ότι η κριτική του ΚΚΕ γίνεται με επιχειρήματα της δεξιάς. Όσες επιθέσεις και να εξαπολύει, το ΚΚΕ δεν πρόκειται να γίνει συνεργός για να παραμείνει ο λαός αλυσοδεμένος με τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ, με αστικές κυβερνήσεις κεντροδεξιές, κεντροαριστερές σωτηρίας και «αριστερές» τύπου ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ θα στέκεται όρθιο απέναντι στην εξουσία και τις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας και τα κόμματα που την υπηρετούν, απέναντι σε όλους εκείνους που βάζουν εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής συνείδησης. Στέκεται ξεκάθαρα απέναντί τους όποιο όνομα και αν έχουν, όποια μάσκα κι αν φορέσουν. Γιατί το ΚΚΕ δεν βάζει πλάτη στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και την καταστροφή των αυτοαπασχολούμενων και της φτωχής αγροτιάς. Παλεύει για τη χειραφέτησή της. Για να συνειδητοποιήσουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ότι ο ιστορικός τους ρόλος δεν είναι να δίνουν ανάσες ζωής στο καπιταλιστικό σύστημα που σαπίζει και όσο σαπίζει θα τσακίζει όλο και πιο σφοδρά τους εργαζόμενους, αλλά ότι έχουν και τη δύναμη και τη δυνατότητα να γίνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αφέντες του πλούτου που παράγουν, με τη δική τους εξουσία. Αυτή την πρόταση στηρίζει το ΚΚΕ. Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά και πιο γρήγορα ξεκαθαρίζει ότι θέλει και μπορεί να διαχειριστεί το αστικό σύστημα υπέρ τμημάτων της αστικής τάξης, κλείνοντας το μάτι ακόμα και στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Αυτή η πορεία του θα συνοδεύεται και με επιθέσεις στο ΚΚΕ. Αυτά πάνε μαζί. Ο κόσμος που έχει ριζοσπαστικές ιδέες πρέπει τώρα, σήμερα να ακολουθήσει το δρόμο της ανατροπής με το ΚΚΕ και όχι της ενσωμάτωσης με το όχημα του ΣΥΡΙΖΑ.