Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Μήνυμα του ΚΚΕ για τη νέα χρονιά


Οσο πιο γρήγορα η λαϊκή αγανάκτηση, που φουντώνει κατά των βάρβαρων μέτρων κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας, μετεξελιχθεί σε συνειδητή συμμετοχή στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, τόσο πιο γρήγορα οι αγώνες θα αποκτήσουν αποτελεσματικότητα και προοπτική
Το 2011 μπορεί να γίνει χρονιά γόνιμη για το λαό. Να διαμορφωθεί το ελπιδοφόρο λαϊκό μέτωπο της αντεπίθεσης και ανατροπής. Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μπορούν να ελπίζουν μόνο και αξίζει να αγωνιστούν με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα για μια νέα οργάνωση της κοινωνίας, όπου θα είναι εξασφαλισμένη για όλους η σταθερή εργασία, με ελεύθερο χρόνο και με σύγχρονες δωρεάν παροχές στην Υγεία, στην Παιδεία, στην κατοικία, στις διακοπές. Ο σοσιαλισμός είναι ρεαλιστικός, επίκαιρος αλλά και αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της εργατικής τάξης στην εξουσία και στην οργάνωση της παραγωγής, αποτελούν βασική προϋπόθεση για να αναπτύξει η χώρα τις παραγωγικές της δυνατότητες, με στόχο τη λαϊκή ευημερία. Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου έχουν τη δύναμη να την πραγματοποιήσουν με τη συμμαχία και την εξουσία τους, μετατρέποντας σε λαϊκή - κοινωνική ιδιοκτησία τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Αποδεσμεύοντας τη χώρα από το ιμπεριαλιστικό πλαίσιο.

Όταν στη βουλή βάζεις κοπρίτες, τέτοια θα ακούς.


Έδωσε συνέντευξη λοιπόν στην εφημερίδα των προθύμων, στο Βήμα δηλαδή,που φαίνεται ότι ο κ. Πάγκαλος χρωστά και του χρωστάνε (μήπως θυμάστε ποιος ήταν αυτός που διόρισε διοικητή του Αγίου Ορους τον Σταύρο Ψυχάρη;).
O κ. Πάγκαλος με βαρύτητα (δε υπονοούμε κάτι για το βάρος του),δήλωσε: 
"Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένεια του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί.
(έπρεπε να βγάλει είδηση για να παίξει την Πρωτοχρονιά στα μέσα ενημέρωσης)
Θα πρέπει, όμως, να απαντήσει ο κ. Πάγκαλος δε ορισμένες ερωτήσεις αφού βγαίνει τόσο τσεκουράτα και μιλά για όλα και για όλους.
Τόσα χρόνια πολιτικός, βουλευτής στην Αττική, με τις ψήφους ποίων βγαίνει; Αυτός και οι όμοιοί του δεν έχουν διορίσει τους κοπρίτες για να τους υφαρπάξουν την ψήφο;
Φταίνε δηλαδή περισσότερο οι κοπρίτες που εν πάση περιπτώσει μπορεί να μην έχουν όνειρα, όραμα, να μην είναι φίλεργοι και ζητούν μια θέση στο δημόσιο ή εκείνοι που δέχθηκαν να γίνουν μεσολαβητές για μια θέση στη Βουλή; Διότι απ’ όσο ξέρουμε κ. Πάγκαλε και λοιποί βουλευτές, για την εργασία σας παίρνετε μισθό πάνω από 8.000 ευρώ το μήνα. Και αν δεν κάνουμε λάθος στη φορολογική σας δήλωση γράφετε πάνω από 600 χιλιάδες ευρώ το χρόνο εισοδήματα. Συγκρίνονται αυτά με τα 1.000 ευρώ του …κοπρίτη που μπορεί μ’ αυτά να ζει ολόκληρη οικογένεια;
Μήπως να του έκαναν μια ερώτηση οι… πρόθυμοι του Βήματος πόσους έχει διορίσει ο κ. Αντιπρόεδρος; Γιατί απ’ ότι ξέρουμε προσπάθησε να κάνει και colpo grosso να κάνει δήμαρχο τη σύζυγό του, όχι στην… Εκάλη που συχνάζει αλλά στα Καλύβια Αττικής.
Επιμένει στο μαζί τα φάγαμε . Εκανε μήπως την αυτοκριτική του για το πόση είναι η ευθύνη του για το φαύλο κράτος και πόση του απλού πολίτη;
 Επίσης, μήπως να μας πει ο κ. Πάγκαλος πόσα χρόνια είναι ο ίδιος δημόσιος υπάλληλος; Διότι το βουλευτιλίκι είναι η καλύτερη θέση στο δημόσιο.
Ωραία, το εμπεδώσαμε: «Ο κοπρίτης θα παραμείνει κοπρίτης». Δεν μας είπατε όμως… Ο πολιτικός που ανέχεται και διαιωνίζει αυτή την νοσηρή κατάσταση, ως τι ακριβώς θα παραμείνει;
Μας λέτε για την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, τα προνόμια και την ασυλία των πολιτικών, δεν έχετε κάτι να δηλώσετε;
Είναι κοντά η ώρα που οι πολιτικοί κοπρίτες θα πεταχτούν από τον ελληνικό λαό στα σκουπίδια της ιστορίας.

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ενα το πρόβλημα, μία η λύση


Δύο από τα νέα πραγματικά γεγονότα είναι ότι οι συγκοινωνίες μετατρέπονται σε είδος πολυτελείας ενώ οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα στέλνουν - όσους δεν έχουν να πληρώσουν - πίσω στη «ρομαντική» εποχή με το κερί.


Οποιος προσθέσει αυτά τα γεγονότα σε όσα ανάλογα έχουν προηγηθεί και αναζητήσει τη μία αιτία που λειτουργεί σαν συγκολλητική ταινία ανάμεσά τους, θα καταλήξει αναγκαστικά στην ύπαρξη των μονοπωλίων και στην πολιτική που με τη μια ή την άλλη παραλλαγή υπάρχει και λειτουργεί από και για το συμφέρον των μονοπωλίων.


Ολα τ' άλλα που ακούγονται γι' αυτήν ή την άλλη διαχείριση είναι κουβέντες χρήσιμες μόνο σ' ένα: Να κρυφτεί ο ένοχος, να παραταθεί η εξουσία του.


Σ' αυτήν την επιχείρηση ο αστικός Τύπος έπαιζε και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Οπως αυτές τις μέρες. Που διάφοροι δηλώνουν έκπληκτοι: Οι βενζινάδες, λένε, κλέβουν στην αντλία και το μετρό της Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται εκ των υστέρων ότι είναι ένα έργο που καταπίνει δημόσιο χρήμα χωρίς να υπάρχει καμία ανάγκη γι' αυτό. Σαν λύση, οι «έκπληκτοι» ζητάνε περισσότερους ελέγχους.


Τέτοιοι ισχυρισμοί κινούνται πέρα από τα όρια της υποκρισίας.


Αυτοί που δείχνουν με το δάχτυλο πέντε-έξι βενζινάδες, που κλέβουν αλλά δεν είναι οι μόνοι που κλέβουν, είναι οι ίδιοι που κρύβουν πως η μεγάλη κλοπή γίνεται από τα μονοπώλια που ελέγχουν τα καύσιμα και την κυβέρνηση που βρήκε παπά να θάψει πέντε-έξι με την άγρια φορολογία.


Αυτοί που δηλώνουν σήμερα έκπληκτοι για όσα συμβαίνουν στα μεγάλα έργα είναι οι ίδιοι που έχουν κάνει γαργάρα το γεγονός ότι τα μεγάλα έργα δεν ξεκίνησαν για να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων, αλλά σαν μια ένεση τόνωσης του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο των κατασκευών.


Οι ίδιοι που δηλώνουν έκπληκτοι είναι πολέμιοι του κεντρικού σχεδιασμού, και βγάζουν μπιμπίκια κάθε που ακούνε για «ενιαίο δημόσιο φορέα συγκοινωνιών» ή ανάλογο φορέα στο χώρο της ενέργειας. Την ώρα που δείχνουν τις νέες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα κάνουν γαργάρα την απαίτηση που οι ίδιοι έχουν διατυπώσει να πληρώνει η ΔΕΗ στους νεοεισερχόμενους άλλους καπιταλιστές παραγωγούς ρεύματος την κιλοβατώρα 5 φορές πάνω από όσο η ίδια μπορεί να την παράγει.


Οσο η κρίση βαθαίνει και οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των καπιταλιστών τόσο έκπληκτοι θα δηλώνουν οι αστοί δημοσιογράφοι για το πως δεν αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα τα προβλήματα. Δεν είναι υποκριτές. Δουλεύουν γι' αυτήν ή την άλλη μερίδα του μεγάλου κεφαλαίου, καλλιεργούν στο λαό την «κοντή μνήμη», απεχθάνονται το οργανωμένο λαϊκό κίνημα που βάζει άλλους στόχους πάλης και επιμένουν πως μπορεί να υπάρχει «ανθρώπινος καπιταλισμός».


Οσο τα θύματα αυτής της πολιτικής θα αυξάνονται τόσο θα αυξάνουν και οι έκπληκτοι. Μέχρι που τα θύματα να βγάλουν τους έκπληκτους στην αχρηστία μαζί με τα αφεντικά τους.


Οι «κυνηγοί σκανδάλων» αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι να μιλήσουν για την αιτία του κακού. Την ύπαρξη των μονοπωλίων και την ανάγκη ζωής γι' αυτά να κερδίζουν και να κερδίζουν και να ξανακερδίζουν.


Ετσι, ψάχνουν τη «μαρίδα» για να μπορούν να προτείνουν μια καλύτερη διαχείριση. Δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο μιας μερίδας του Τύπου. Αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί δίνουν ρεσιτάλ αυτόν τον καιρό με προτάσεις επί προτάσεων για το πώς μια άλλη διαχείριση θα κάνει ανθρώπινο τον καπιταλισμό.


Ολοι μαζί ξορκίζουν την επιμονή με την οποία το ΚΚΕ λέει στους ανθρώπους της δουλειάς ότι δε φτάνει πια η άμυνα, ότι ο αγώνας πρέπει να φτάνει ως και το επίπεδο της εξουσίας. Κι ότι αυτό για να γίνει χρειάζεται να χτιστεί από τα κάτω η κοινωνική συμμαχία που θα έχει τέτοιο πολιτικό στόχο.


Καθώς το ένα αδιέξοδο διαδέχεται το άλλο για τη λαϊκή οικογένεια που όσο κι αν παλεύει βλέπει την κατάστασή της να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, η ανταπόκριση πλατιών λαϊκών στρωμάτων σε κάλεσμα σαν κι αυτό που απευθύνει το ΚΚΕ δημιουργεί πρόβλημα στην αστική τάξη.


Γι' αυτό και θα ενταθούν στο επόμενο διάστημα οι έκπληκτοι και όσοι απορούν δήθεν για το ένα ή το άλλο σκάνδαλο.


Για να συγκεντρωθεί εκεί η προσοχή και όχι στο μόνο γεγονός ότι η όλο και πιο αχαλίνωτη εξουσία των μονοπωλίων είναι αυτή καθαυτή το πρόβλημα. Κι αυτό είναι το πρόβλημα που ζητάει τη λύση του.

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

«Ηθικόν ακμαιότατον».

 To άρθρο είναι του φίλου Κλεισθένη απ' την "Ιδεοπηγή".
http://ideopigi.blogspot.com

Ένα επακόλουθο της σημερινής δραματικής οικονομικής κατάστασης ,(«επιτυχία» των πολιτικάντηδων), είναι η καταρράκωση του ηθικού των Ελλήνων. Αγέλαστοι, κατηφείς και διαρκώς εκνευρισμένοι οι Έλληνες, κυκλοφορούν στους δρόμους, αηδιασμένοι και θυμωμένοι με τους υπεύθυνους της σημερινής κατάστασης, συλλέγουν οργή που πιθανόν να μετατραπεί σε μίσος η εκδήλωση των οποίων μπορεί να συμπαρασύρει τα πάντα με ανεξέλεγκτες συνέπειες.


Οι πολιτικάντηδες διαμαρτύρονται ότι είμαστε ισοπεδωτικοί και τους βάζουμε όλους στο ίδιο «τσουβάλι». Υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι δεν μετείχαν στις ρεμούλες, τις απατεωνιές και τις μίζες; Υποθέτουμε ότι υπάρχουν, τα ερωτήματα μας όμως είναι αμείλικτα.


1ο) Δεν ανήκουν στην ομάδα των ξεπουλημένων αρχιλησταρχών του σάπιου συστήματος επειδή κινήθηκαν με γνώμονα την ηθική; ή δεν μετείχαν στα κέντρα εξουσίας που θα τους έδινε τη δυνατότητα να «βάλουν» το δάχτυλο στο μέλι.


2ο) Αφού ισχυρίζονται ότι είναι «καθαροί» πως καταδέχονται να κάθονται δίπλα στους «βρώμικους» να χαιρετιούνται, να φιλιούνται, να ανταλλάσουν χαμόγελα και να συνεργάζονται μαζί τους; Αυτές οι συνεργασίες είναι για το καλό του τόπου που κατέκλεψαν; Θα μας σώσουν τα κάθε λογής «λαμόγια»; Η δικαιολογία ότι δεν τους γνωρίζουν είναι υποκριτική και αστεία.


3ο) Τι έκαναν και τι προτίθενται να κάνουν (εκτός απ’ την ένοχη σιωπή) για να καθαρίσει ο «κόπρος» του Αυγεία; Εξεταστικές και άλλα τέτοια «καραγκιοζιλίκια» που όλοι ξέρουμε που καταλήγουν;


4) Ο νόμος της ντροπής (περί ευθύνης υπουργών) εκτός απ’ την ατιμωρησία προβλέπει και τη διατήρηση των όσων παράνομα αποκτήθηκαν;


Η αναγκαιότητα να ανέβει ψυχολογικά ο λαός, να αποκτήσει πάλι το ηθικό του είναι προφανής, το θέμα όμως είναι ότι υπάρχουν κάποια προαπαιτούμενα όπως, η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, η δήμευση των όσων παράνομα απέκτησαν οι «λαδιάρηδες» μιζαδόροι πολιτικάντηδες και η αναλογικό μοίρασμα των βαρών σε όλους.


Η επικράτηση του δικαίου δίνει στον Έλληνα πολίτη την δυνατότητα να αρχίσει να αισιοδοξεί και σφίγγοντας τα δόντια αν αρχίσει απ’ την αρχή με σκληρή δουλειά και θυσίες να ξαναχτίσει ότι κατεδάφισαν τα «μπουμπούκια» της πολιτικής τα τελευταία χρόνια. Αν θελήσουμε να κάνουμε «ταμείο» θα φτάσουμε στην οδυνηρή διαπίστωση ότι η στροφή των τελευταίων κυβερνήσεων σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές μας υπερχρέωσαν με συνέπεια την εγκατάσταση του καταστροφέα των κοινωνιών ΔΝΤ και την κατοχή της χώρας απ’ την τρόικα.


Προσπαθούν να μας φοβίσουν ότι τυχόν άρνηση πληρωμής του τοκογλυφικού χρέους θα σημάνει τον αποκλεισμό και την καταστροφή της χώρας λες και η πορεία που ακολουθεί το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ και τα εξαπτέρυγά του πρόκειται να μας σώσουν. Η ύφεση, η ανεργία και παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων θα είναι τα αποτελέσματα αυτής της καταστροφικής πολιτικής. Οι πολίτες δεν συμφωνούν με τις πολιτικές που επιβάλει η υπερκυβερνητική τρόικα και η αντίδραση θα είναι σύντομα πολύ δυναμική, η λύση οικουμενικών σχημάτων δεν θα λύσει το πρόβλημα όσο θα παραμένουν ατιμώρητοι οι κλέφτες πολλοί απ’ τους οποίους θα θέλουν να πάρουν μέρος σε τέτοιο κυβερνητικό σχήμα. Οι καταστροφείς της χώρας δεν μπορούν να γίνουν οι σωτήρες της αυτό πρέπει να το καταλάβουν πριν να είναι αργά και επαναληφθούν επεισόδια ξυλοδαρμών και λυντσαρίσματος. Ας αποφασίσουν να «ματώσουν» όπως είχε πει και ο Παπανδρέου αν θέλουν να διασωθούν οι ίδιοι και η υστεροφημία τους. Με εκβιασμούς και πολιτικάντικα τερτίπια δεν κυβερνιέται μια χώρα πολύ δε περισσότερο αν βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και η έξοδος απ’ αυτή προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή του λαού που όμως δεν πρόκειται να συμβεί με ηγεσίες που ανέχονται απατεώνες δίπλα τους. Η κάθαρση αποτελεί το υπ’ αριθμό ένα παλλαϊκό αίτημα, χωρίς αυτήν θα πηγαίνουμε απ’ το κακό στο χειρότερο έως ότου ο λαός με δυναμικές κινητοποιήσεις θα ανατρέψει το υπάρχον σάπιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα.


Όλοι έχουμε καθήκον να εξυψώσουμε το ηθικό του λαού. Πρέπει επιτέλους να επικρατήσει το δίκαιο.

Φίλε Κλεισθένη. Μιά λύση μόνο βλέπω:
Η λαϊκή συμμαχία να οικοδομηθεί με ευθύνη της εργατικής τάξης. Να διαμορφωθεί μέσα απ' την ισχυροποίηση του πολιτικού αγώνα για άλλο δρόμο ανάπτυξης, για τη λαϊκή εξουσία.
 

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

«Το ιδιώνυμο» του Βενιζέλου (Ο νόμος 4229/1929)

Όπως τότε έτσι και σήμερα....

Στις 25 Ιούλη 1929, ψηφίστηκε από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των βενιζελικών ο ν. 4229/1929 «Περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας της ελευθερίας των πολιτών». Ο νόμος αυτός έμεινε στην ιστορία ως «το ιδιώνυμο» του Βενιζέλου. Τέθηκε σε εφαρμογή μετά από έξι μήνες, ουσιαστικά δηλαδή στις αρχές του 1930.

Ο νόμος περιελάμβανε 10 άρθρα. Το άρθρο 1 ήταν χαρακτηριστικό για το χαρακτήρα του νόμου και τις επιδιώξεις του: «Οστις επιδιώκει την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού συστήματος, ή την απόσπασιν μέρους ή όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ αυτών προσηλυτισμόν, τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον εξ μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται δια της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον».


Το άρθρο 2 περιελάμβανε τις επιβαρυντικές περιπτώσεις που ήταν η τέλεση του αδικήματος «ενώπιον πολλών ή δια του Τύπου». Συγκεντρώσεις προσώπων που επιδιώκουν τους σκοπούς του άρθρου 1 απαγορεύονταν, όπως και η σύσταση σωματείου με τον ίδιο σκοπό. Δημόσιοι υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, στρατιωτικοί, υπηρέτες που διέπρατταν το αδίκημα αυτό απολύονταν από τις θέσεις τους.
Με το νόμο αυτό η κυβέρνηση Βενιζέλου θέσπιζε ένα ιδιαίτερο, νέο (ένα ιδιώνυμο όπως λέγεται στη νομική γλώσσα) αδίκημα. Η ποινική νομοθεσία που υπήρχε δε διευκόλυνε την αντιμετώπιση των κομμουνιστών και γενικότερα κάθε αγωνιζόμενου. Οι διατάξεις περί εσχάτης προδοσίας, στάσης, πρόκλησης σε στάση προέβλεπαν εξαιρετικά βαριές ποινές και τα δικαστήρια δίσταζαν να τις επιβάλουν λόγω της κοινωνικής αντίδρασης αλλά και ερμηνευτικών δυσχερειών.
Ετσι, ψηφίστηκε ο ν. 4229/1929 που αποτέλεσε ένα ευκίνητο εργαλείο στα χέρια των διωκτικών αρχών. Η εφαρμογή του σήμανε τον πολλαπλασιασμό των συλλήψεων, τη φυλάκιση και τον εκτοπισμό μεγάλου αριθμού κομμουνιστών αλλά και άλλων αγωνιστών. Πλήθυναν επίσης οι ξυλοδαρμοί ακόμη και οι δολοφονίες αγωνιστών. Στο διάστημα 1929-1932 σε εφαρμογή ή με αφορμή την εφαρμογή του «ιδιώνυμου» έγιναν 12 χιλιάδες συλλήψεις, τραυματίστηκαν και ξυλοκοπήθηκαν 1.355, βασανίστηκαν 107 και 8 δολοφονήθηκαν.

Με βάση τον ίδιο νόμο διαλύθηκαν ακόμη μια σειρά προοδευτικές οργανώσεις. Για παράδειγμα, στις 3.1.1930 το πρωτοδικείο Αθήνας αποφάσισε τη διάλυση της Ενωτικής ΓΣΕΕ, με το αιτιολογικό ότι «εργάζεται κατά του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος». Στις 17 Φλεβάρη του ίδιου έτους διαλύθηκε η «Εργατική Βοήθεια της Ελλάδας». Στις 21 Ιούνη 1930 διαλύθηκε η «Βιομηχανική Ενωση Οικοδόμων Αθήνας», ενώ στις 5 Σεπτέμβρη απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του περιοδικού της ΟΚΝΕ «Νεολαία». 
Ο ν. 4229/1929 συνέβαλε τελικά στην αντιμετώπιση του «λαϊκού κινδύνου». Χτυπώντας πρώτα την επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης και στη συνέχεια κάθε αγωνιζόμενο στοιχείο, η άρχουσα τάξη ήθελε να αποδυναμώσει τους λαϊκούς αγώνες που ξεσπούσαν (συνηθέστερα αυθόρμητα αφού η δύναμη του ΚΚΕ ήταν πολύ μικρή) την περίοδο εκείνη. Οι αγώνες αυτοί αναπτύσσονταν σαν αντίδραση στην πολιτική «σταθεροποίησης» του καπιταλισμού που σήμαινε επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια στο εισόδημα και στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Οπως σήμερα, έτσι και τότε η αφαίρεση κατακτήσεων των λαϊκών στρωμάτων στο βιοτικό επίπεδο και στα δημοκρατικά δικαιώματα εκτυλισσόταν κάτω από τη σκέπη της προστασίας της νομιμότητας ενάντια στους διασαλευτές της.
Η άρχουσα τάξη, όπως ακριβώς κάνει και η κυβέρνηση σήμερα, έχει επεξεργαστεί πολύπλοκες μεθόδους περιορισμού έως και κατάργησης των όποιων δημοκρατικών δικαιωμάτων έχει παραχωρήσει στο λαό κάτω από την πίεση του τελευταίου. Ανάλογα με το συσχετισμό των δυνάμεων και αφού εξαπολύσει μια έντεχνη και παρατεταμένη προπαγανδιστική επίθεση για να προετοιμάσει το έδαφος, περνά είτε στη συστηματική παραβίαση από πλευράς των μηχανισμών καταστολής των κατοχυρωμένων και νομικά δικαιωμάτων είτε, όταν αισθάνεται ισχυρή, ακόμη και στην κατάργηση τέτιων διατάξεων.
Το βέβαιο είναι ότι ο λαός μας είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την ασίγαστη πάλη του για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων και ελευθεριών του. Η υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων δεν αφορά μόνο το ΚΚΕ. Αφορά τα εκατομμύρια των εργαζομένων, τους εργατοϋπαλλήλους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους επιστήμονες, τους νέους και τις νέες, όλες τις λαϊκές καταπιεζόμενες δυνάμεις, άσχετα από τις σημερινές πολιτικές τους προτιμήσεις. 
Οι εργαζόμενοι της χώρας μας έχουν μεγάλη εμπειρία. Ξέρουν να υπερασπίζονται τις κατακτήσεις τους. Γνωρίζουν πώς να κερδίζουν με επίμονους αγώνες και νέες κατακτήσεις. Ο λαός μας έχει μακρά παράδοση στην ανατροπή των αντιδραστικών νόμων, στην απόκρουση των αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων της άρχουσας τάξης και των πολιτικών εκφραστών της. 
Το ΚΚΕ παλεύει για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που ο λαός θα πάρει όλες τις υποθέσεις της ζωής του στα χέρια του. Αγωνίζεται για μια δημοκρατία όπου θα μετράει πραγματικά ο λόγος των εργαζομένων ανθρώπων, πρώτα απ' όλα στον τόπο δουλιάς, στα πλαίσια ενός συνολικού κοινωνικού σχεδιασμού, για το πώς θα παράγεται, τί θα παράγεται, πώς θα κατανέμεται ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος. Μια δημοκρατία όπου η θέληση του λαού θα εκδηλώνεται μέσα από απελευθερωτικούς θεσμούς πραγματικής λαϊκής συμμετοχής, λαϊκής αυτενέργειας και όχι θεσμούς-μαϊντανό στις προειλημμένες αποφάσεις των Λάτσηδων και Βαρδινογιάννηδων, μέσα από διαδικασίες όπου κάθε λογαριασμός θα ελέγχεται από αυτούς που παράγουν τον πλούτο της χώρας.
Είναι καιρός να υπάρξει μια πιο δυναμική συσπείρωση για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και στην πορεία των αγώνων του λαού μας να οικοδομηθεί ένα αντίπαλο δέος, μια λαϊκή υπερδύναμη, ένα πανίσχυρο λαϊκό μέτωπο που όχι μόνο θα υπερασπίσει τις κατακτήσεις αλλά και θα ενώσει τις καταπιεζόμενες λαϊκές δυνάμεις ενάντια στα πολεμοκάπηλα και
εκμεταλλευτικά σχέδια της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Ολοένα και περισσότερο γίνεται ορατή η ανάγκη συγκρότησης ενός Λαϊκού Μετώπου που θα αντιπαλέψει την κυριαρχία της εγχώριας και ξένης πλουτοκρατίας. 

Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους


Οι Επαναστάσεις τέλος, όπως λένε σήμερα μερικοί, η ιστορία τέλος.
 Κάνουν όμως μεγάλο λάθος.
Και νάτη η κραυγή που τους τρόμαξε. Ετσι άρχισε εκείνη η λαμπρή Επανάσταση των Ελλήνων ραγιάδων. Ή θα νικήσουν ή θα χαθούν. Εσπασε, λέει ο Μακρυγιάννης, το πουλί το τσόφλι του αυγού. Πίσω να γυρίσει, δεν μπορεί. Ή θα πετάξει ή θα χαθεί. Κόντεψε να χαθεί η Επανάσταση. Δεν αστειευόταν ο Ιμπραήμ. Οι κοτσαμπάσηδες λούφαξαν. Η ραγιάδικη συνείδηση τους οδηγούσε στο προσκύνημα. Τότε ορθώθηκε ο Κολοκοτρώνης κι άφησε να βγει ο φοβερός λόγος. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους. Το 'πε και το 'κανε. Η Επανάσταση σώθηκε.
Σήμερα αν πιστεύουμε ότι ζούμε σε μια δημοκρατική και ελεύθερη χώρα είμαστε βαθιά νυχτωμένοι. Για κάθε τι σημαντικό που αφορά τη ζωή μας αποφασίζουν «άλλοι». Αυτή τη φορά ο «εχθρός» δεν είναι ο δυνάστης κατακτητής που έχει με τα όπλα κυριεύσει τη χώρα μας. Οι πόρτες για τον εχθρό έχουν ανοίξει από μέσα, από τους «προσκυνημένους» Έλληνες φίλους τους. Γιατί μόνο έτσι μπορείς να αποκαλέσεις αυτούς που ενώ εκλέχθηκαν για να διαφυλάξουν την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των πολιτών, το μόνο τους μέλημα είναι η άνευ όρων παράδοση στο σύγχρονο «δυνάστη», που δεν είναι άλλος από το κεφάλαιο και τους απανταχού θιασώτες του. Βέβαια οι «προσκυνημένοι» έχουν φροντίσει να διασφαλίσουν το μέλλον αυτών και των παιδιών τους, ως ανταπόδοση της τόσο «πιστής» τους στάσης. Έχουν καταφέρει δε μέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ, να εμφανίζονται προς τα έξω ως οι υπερασπιστές της πατρίδας που με προσωπικό κόστος διαφυλάττουν ότι είναι δυνατόν, δηλαδή τα «ψίχουλα» που ρίχνουν στον όχλο για να μην εξεγείρεται. Ο κόσμος όμως έχει αρχίσει να ξυπνάει και να αντιλαμβάνεται ότι χωρίς την υπογραφή ή την ψήφο των «προσκυνημένων», δεν θα ήταν δυνατή η παράδοση της χώρας. Το ποτάμι της οργής έχει μεγαλώσει και είναι θέμα χρόνου να ξεχειλίσει και να πνίξει την μπόχα που έχουν απλώσει στη χώρα οι «προσκυνημένοι». Γίνεται ξανά επίκαιρο το μήνυμα του Θ. Κολοκοτρώνη που μιλούσε για «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» εάν θέλουμε να σώσουμε αυτή τη χώρα.
Φτάνει πια η ανοχή και η συγκατάβαση!!
Χρειάζεται εξέγερση και ανυπακοή. 

Επιμήκυνση


Θα χορτάσουμε το προσεχές διάστημα να ακούμε και να διαβάζουμε … πουπουλένιους και πολύχρωμους αναλυτές οι οποίοι θα κελαηδούν το παραμύθι της σπουδαίας και σωτήριας επιμήκυνσης. Ωστόσο ο δράκος της χρεοκοπίας («ελεγχόμενης» ή ανεξέλεγκτης ποιος νοιάζεται;) της ανεργίας και της μαύρης φτώχιας δε μπορεί να κρυφτεί πια ούτε από τους επαγγελματίες παραμυθάδες.


Μαζί, λοιπόν, με το παραμύθι της επιμήκυνσης που κατάφερε η «σπουδαία μας κυβέρνηση» θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας και τις εξής εντολές του ΔΝΤ, οι οποίες θα πρέπει να υλοποιηθούν από την αρχή του χρόνου και μέσα στην επόμενη διετία:


Νέα δημοσιονομικά μέτρα (με απλά λόγια, άγριο χαράτσι σε μισθούς και συντάξεις) ύψους 12 δισ. ευρώ δηλαδή το 5% του ΑΕΠ μέσα στην τριετία 2012 – 2014. Τα «νέα» μέτρα θα αποσαφηνιστούν τον Μάρτη γεγονός που μας επιτρέπει να διακρίνουμε τον διαρκή εκβιασμό των πιστωτών οι οποίοι αν ήταν κοινοί τοκογλύφοι (οι τύποι που μπλέξαμε δεν είναι κοινοί λωποδύτες , αλλά εξπέρ του είδους) θα το έθεταν ως εξής: «Θέλετε τέταρτη δόση; Ολοκληρώστε την καταστροφή και την εσωτερική υποτίμηση για να αγοράσουμε τζάμπα ότι κομμάτι της οικονομίας και της χώρας γουστάρουμε».


Καθώς , απ’ ότι ακούγεται «λείπει» κοντά ένα δίσ ευρώ από τους λογαριασμούς που είχε προϋπολογίσει η κυβέρνηση δεν αποκλείεται μέχρι τον Μάρτη να ξανασκεφτεί τα πορτοφόλια των εργαζομένων για ένα ακόμη χαράτσι.


Πέραν τούτων, με το ξεκίνημα του 2011 και κατ’ εντολή του ΔΝΤ η κυβέρνηση θα προχωρήσει, μεταξύ άλλων και σε:


Κατάργηση και συγχωνεύσεις (με πιο απλά λόγια απολύσεις και έναρξη ξεπουλήματος) στο Δημόσιο Τομέα.


Αύξηση των ωρών εργασίας από τις 7 στις 8


Αύξηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ (έτσι ώστε αυτοί που θα της πάρουν στα χέρια τους να ξεκινήσουν με μεγάλες εισπράξεις)
μείωση των επιδοτήσεων στους συγκοινωνιακών φορείς, πάγωμα προσλήψεων, συρρίκνωση προσωπικού, περιορισμό λειτουργικών δαπανών και μείωση του μισθολογικού κόστους (δηλαδή, πακετάρισμα για ξεπούλημα)
Η επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου της χώρας σημαίνει επιμήκυνση του βασανισμού του λαού στο κρεβάτι του Προκρούστη, που τον έχουν αλυσοδέσει η κυβέρνηση, οι τοκογλύφοι και η πλουτοκρατία
 Λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση για να εμποδίσουμε τα χειρότερα που φέρνουν. Ριζική ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της λαϊκής συμμαχίας, της αποδέσμευσης της ΕΕ, της λαϊκής προοπτικής.
…Ευτυχώς, βέβαια, που (όπως λένε και οι … αναλυτές) η κυβέρνηση κατάφερε να εξασφαλίσει την επιμήκυνση, αλλιώς τι άλλο θα μας έβρισκε…
Έλα ντε;»

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Χρόνια Πολλά

Χριστούγενα σήμερα. Υπάρχουν κάποιοι που δεν νιώθουν πως ήρθαν Χριστούγεννα. Είναι συνάνθρωποί μας που έχασαν τις εργασίες τους, είδαν τα όνειρά τους να σβήνουν και έχασαν σπίτια, συγγενείς, οικογένειες, λόγω χρεών, κυρίως στις τράπεζες. Μία νέα τάξη που μέρα με την ημέρα αυξάνεται λόγω της οικονομικής κρίσης.

Νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους, και άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα, για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Σήμερα στη χώρα μας πάνω από 2.000.000 άτομα βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας και ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς στο όριο της εξαθλίωσης, καθώς χρόνια τώρα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν μία δουλειά. Αυτές τις άγιες ημέρες που έχει επικρατήσει το πνεύμα του καταναλωτισμού και της ανταλλαγής δώρων, χιλιάδες άνθρωποι, που ζουν ανάμεσά μας, θα περάσουν τις γιορτές χωρίς ούτε καν τα βασικά: ένα πιάτο ζεστό φαγητό για την ημέρα των Χριστουγέννων.Σε όλους αυτούς λοιπόν εύχομαι αγωνιστικά Χρόνια Πολλά. 

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Κήρυξη πολέμου


Οταν το ΚΚΕ μιλάει για κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, και κυριολεκτεί και ακριβολογεί. Δε μιλάει με κούφια λόγια και δε χρησιμοποιεί λέξεις για λόγους ρητορικής και εντυπωσιασμού. Ποτέ δεν το έκανε και δεν πρόκειται να το κάνει.
Οι θέσεις του, τα συνθήματά του, η πολιτική και η τακτική του είναι αποτέλεσμα επιστημονικής ανάλυσης, μελέτης του συνόλου των παραγόντων που καθορίζουν τις εξελίξεις και γενικά και ειδικά σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Μελέτης και γενίκευσης της πείρας του, αλλά και της διεθνούς πείρας.

Είναι, σε τελευταία ανάλυση, το αποτέλεσμα της μελέτης όλων των παραγόντων που συνθέτουν τη σύγχρονη ταξική πάλη και την εξέλιξή της.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι όλες οι θέσεις και προβλέψεις και σε θεωρητικό και πολιτικό - πρακτικό επίπεδο στα πιο φλέγοντα προβλήματα της εποχής μας δικαιώνονται από τη ζωή, από τις εξελίξεις.
Εχουμε ευθύνη για την καθοδήγηση της εργατικής τάξης και αυτή είναι η ευθύνη μας, να οργανώσει το κίνημά της για αγώνες σκληρούς, για αγώνες με προοπτική και νικηφόρους.
Κίνημα που θα αντέχει στις δυσκολίες, θα είναι πειθαρχημένο, προσηλωμένο στους στόχους του και ικανό να αντιμετωπίσει όλες τις πονηριές, τις τρικλοποδιές και την απάτη της αστικής τάξης.
 


Από άρθρο στο Ριζοσπάστη του Δημήτρη ΓΟΝΤΙΚΑ μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Ερώτηση του Κ.Κ.Ε. για το ατύχημα στον Αστακό

Νέο εργατικό ατύχημα έγινε στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας στην μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας Νηρέας στον Αστακό Αιτ/νίας. Ένας ακόμη εργάτης παραλίγο να πληρώσει με τη ζωή του. Το νέο αυτό δυστύχημα δεν είναι το πρώτο ούτε θα είναι το τελευταίο αν δεν παρθούν τώρα μέτρα από την κυβέρνηση.
Συγκεκριμένα σε καΐκι της εταιρείας που έφερε και γερανό παρουσιάστηκε βλάβη στη μηχανή. Ο υπεύθυνος χειρισμού κατέβασε το καΐκι στο μηχανοστάσιο της εταιρείας για να το επισκευάσει όπου και τουμπάρισε. Οι δύο εργάτες πρόλαβαν έγκαιρα να το εγκαταλείψουν ενώ ο τρίτος (υπεύθυνος) Βλαχοπάνος Γεώργιος καταπλακώθηκε. Χάρη στην παρέμβαση δύτη (που τυχαία βρισκόταν εκεί) ο εργαζόμενος σώθηκε και νοσηλεύεται στο ΠΠΓΝοσοκομείο Ρίου μέχρι και σήμερα.
Από το καλοκαίρι ο υπεύθυνος εργάτης είχε ζητήσει την επισκευή του καϊκιού η οποία βέβαια δεν πραγματοποιήθηκε.
Για εμάς αποτελεί μια ακόμη τραγική απόδειξη των συνεπειών που έχει η κυρίαρχη πολιτική που στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου πετσοκόβει τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής. Επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ιχθυοκαλλιεργειών δεν τους έφτανε το “δώρο” που τους έκανε του ΠΑΣΟΚ όταν πριν το Μάρτη του 2004 έστειλε τους εργαζόμενους από το ΙΚΑ στο ΟΓΑ και απάλλαξε τους επιχειρηματίες από 10άδες χιλιάδες ευρώ εισφορές.
Εντατικοποιούν τη δουλειά και δεν παίρνουν μέτρα προστασίας για τη ζωή των εργαζομένων. Είναι τεράστιες οι ευθύνες των κυβερνήσεων, του υπουργείου εργασίας, των επιθεωρήσεων εργασίας, των λιμενικών αρχών της περιοχής που όχι μόνο δεν παίρνουν μέτρα αλλά βάζουν πλάτη για να συγκαλύψουν τις ευθύνες της εργοδοσίας, τόσο σε σχέση με τα μέτρα ασφάλειας που δεν παίρνονται όσο και για τα εργατικά ατυχήματα- τραυματισμοί που γίνονται και δεν έρχονται στην επιφάνεια.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κ. Υπουργός:
• Τι μέτρα θα πάρει το υπουργείο για την εξασφάλιση μέτρων ασφαλείας στο χώρο δουλειάς.
• Οι επιθεωρήσεις έχουν διαπιστώσει παραβάσεις σε ελέγχους που έχουν κάνει στη μονάδα όσο αφορά την κατάσταση των μέσων και τα μέτρα ασφαλείας.

Οι βουλευτές
Νίκος Μωραΐτης
Νίκος Καραθανασόπουλος
Μπάμπης Χαραλάμπους

Το κίνημα που άλλαξε την ιστορίας της σύγχρονης Ελλάδας


Πού πρέπει να στηριχτεί ο κόσμος για να αρχίσει να ξεδιπλώνει ένα κίνημα νέας εθνικής αντίστασης;
Να σκεφτούμε πως μπόρεσε ο Ελληνικός λαός να αντιμετωπίσει το φασισμό, τον πόλεμο και τη Νέα Τάξη και να βγει νικητής.
Η εθνική αντίσταση υπήρξε ένα μεγαλειώδες κίνημα που αγκάλιασε τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα, το σύνολο της επικράτειας. Επέτρεψε στο λαό να αναπτύξει πρωτοβουλίες και μορφές οργάνωσης, να κινητοποιήσει τα καλύτερα, τα πιο δυναμικά κομμάτια της κοινωνίας. Να γίνει πραγματικά δημιουργός της ιστορίας. Είναι αναγκαίο να δούμε πως αναπτύχθηκε ένα τέτοιο κίνημα. Πολύ περισσότερο που και σήμερα προβάλλεται και απασχολεί το ερώτημα αν μπορούμε να αντιδράσουμε στη Νέα Τάξη που επιβάλει η Ε.Ε. και οι ιμπεριαλιστές γενικότερα. 
Όσοι νομίζουν πως τα πράγματα εξελίσσονται ευθύγραμμα δεν πρέπει να ξεχνούν πως η Κατοχή διαδέχτηκε τη φασιστική διχτατορία του Μεταξά που είχε διαλύσει κάθε μορφή λαϊκής οργάνωσης. Και που έκανε συστηματική δουλειά εκμαυλισμού του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας για την προσέλκυση της στη φασιστική ιδεολογία. 
Όσοι έχουν γράψει για τα πρώτα χρόνια της κατοχής (Γληνός, Μελετζής, Σαράφης κ.α.) αναφέρονται σε αυτή την κατάσταση πνευματικού, ηθικού και σωματικού ξεπεσμού στην οποία οδήγησε η πείνα αλλά και η απελπισία, η έλλειψη συλλογικότητας, αλληλεγγύης και μαχητικού πνεύματος.
Σε ανάλογη κατάσταση βρίσκονταν και οι οργανωμένες δυνάμεις που αντιπαρατίθονταν στο φασισμό, και ιδιαίτερα το ΚΚΕ, στο οποίο έπεφτε και το κύριο βάρος της οργάνωσης του αγώνα. Οι οργανώσεις διαλυμένες από τη μεταξική διχτατορία, η μεγάλη πλειοψηφία των αγωνιστών στις φυλακές και στις εξορίες και το πολιτικό τοπίο πιο μαύρο από οποιαδήποτε άλλη περίοδο.
Πού στηρίχθηκε λοιπόν ο κόσμος για να αρχίσει να ξεδιπλώνει το κίνημα της εθνικής αντίστασης;
Καταρχήν υπήρχε το αντιφασιστικό λαϊκό αίσθημα που δεν είχε σβήσει. Υπήρχαν οι «αντικειμενικές» προϋποθέσεις να αναπτυχθεί ένα κίνημα (που όμως δεν ήταν πολύ διαφορετικές από τις «αντικειμενικές» προϋποθέσεις που οδηγούσαν στον ξεπεσμό και στη διάλυση των σωμάτων και των συνειδήσεων). Υπήρχε το διεθνές κίνημα, κομμουνιστές και λαοί σε όλη τη γη που πολεμούσαν τη χιτλερική Νέα Τάξη, και βεβαίως ο αγώνας της Σοβιετικής Ένωσης προς την οποία προσέβλεπαν όλοι για το σταμάτημα της ναζιστικής προέλασης. Πάνω απ’ όλα υπήρχαν οι κομμουνιστές που όλη την προηγούμενη περίοδο είχαν ανδρωθεί μέσα από τους αγώνες για την οργάνωση του λαού και την υπεράσπιση των συμφερόντων του. Μέσα από αυτούς τους αγώνες είχαν δεθεί με τον κόσμο με δεσμούς αίματος, είχαν γίνει πραγματικά «άνθρωποι από άλλη πάστα». Όχι μόνο μαχητικοί αλλά και ικανοί να οργανώνούν, να αναπτύσσουν αγώνες, να προσανατολίζονται πολιτικά, να συσπειρώνουν και να κινητοποιούν.
Πάνω σ’ αυτές τις δυνάμεις στηρίχτηκε η προσπάθεια να σηκωθεί ο λαός, να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στο φασισμό και στους ντόπιους συνεργάτες του. Μια προσπάθεια με την οποία δεν μπορεί να «ξεμπερδεύει» κανείς εύκολα, ούτε με απλουστεύσεις, γιατί έχει να διδάξει πολλά και κυρίως το τι σημαίνει να υπάρχει μια γενική γραμμή και πώς μπορεί αυτή να μετατρέπεται σε πολιτική γραμμή και στόχους και να αγκαλιάζει πραγματικά τον κόσμο.
Σ’ αυτόν τον αγώνα ο λαός είχε ένα μεγάλο όπλο, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσε να αγωνιστεί και πολύ περισσότερο να νικήσει. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει όλο αυτό το κίνημα χωρίς την ύπαρξη και την ακούραστη δράση των κομμουνιστών που «έριξαν» το σύνθημα του αγώνα, πήραν όλες τις πρωτοβουλίες συγκρότησης του Ενιαίου Μετώπου, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή κάθε μικρού και μεγάλου αγώνα. Με δυό λόγια έδειξαν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού και έβαλαν ακόμα και τη ζωή τους στην υπηρεσία του, βρέθηκαν δίπλα και μαζί του, τον οργάνωσαν και τον κινητοποίησαν.
Η ιστορία διδάσκει
Όλα τα παραπάνω έχουν τίποτα να μας διδάξουν σήμερα; Πάρα πολλά.
Πρώτον, πως δεν επιτρέπεται να μας παρασύρει η μοιρολατρία και η επίδειξη δύναμης της καινούργιας Νέας Τάξης και των ισχυρών της γης. Ούτε παντοδύναμοι είναι, όπως θέλουν να παρουσιάζονται, ούτε ανίκητοι. Άρα αγώνας ενάντια στη μοιρολατρία και στην ηττοπάθεια και σε όσους την προβάλουν (σοσιαλδημοκρατία, ρεφορμισμός, δυστυχισμένη συνείδηση) προσπαθώντας να την επιβάλουν. Να δειχτεί ότι αυτές οι λογικές και οι πολιτικές υπάρχουν για να καλύψουν την απόφασή τους να μην αναλάβουν τις ευθύνες και τα βάρη του αγώνα ανατροπής της σημερινής κατάστασης. Να προβληθεί η γραμμή της αντίστασης, το δίκαιο κι αναγκαίο της εξέγερσης ενάντια σε ό,τι καταδικάζει τους λαούς σε φτώχεια, εξαθλίωση, υποβάθμιση της ζωής τους σε όλα τα επίπεδα.

Δεύτερον, χρειάζεται συστηματική προσπάθεια να πειστεί ο κόσμος πως μπορεί να αγωνιστεί και ο αγώνας του να έχει αποτελέσματα. Να γίνει συνείδηση, πρώτα στις οργανωμένες δυνάμεις και μετά σε όλον τον κόσμο, πως χωρίς οργάνωση δεν μπορούμε να αντισταθούμε στη νεοταξική βαρβαρότητα και πολύ περισσότερο να αρχίσουμε να κερδίζουμε μικρές και μεγάλες μάχες. Στην προσπάθεια αυτή πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή, να δραστηριοποιηθούν ενεργά και να παίξουν πρωτοπόρο ρόλο όλοι όσοι αντιλαμβάνονται το καθήκον να αρχίσει να ανατρέπεται ο σημερινός συσχετισμός δύναμης. Δεν μπορεί να καταπολεμηθεί η μοιρολατρία και η ηττοπάθεια αν δεν την καταπολεμήσουμε πρώτα μέσα στις γραμμές του κινήματος. Αν δεν δείξουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού και δεν πάμε προς αυτόν για να προσπαθήσουμε να τον οργανώσουμε και να κινηθούμε μαζί του. Μέσα από αυτή τη συνεχή προσπάθεια θα αναδειχτούν και οι δυνάμεις που θα μπορούν πραγματικά να αναλάβουν «τις ευθύνες των καιρών», αλλά και οι ικανότητες που είναι αναγκαίες για κάτι τέτοιο.
Τρίτον, είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι πραγματικά αυτοί που θίγονται από την νεοταξική πολιτική και άρα ποιοι είναι αυτοί που πρέπει να ενωθούν σε κοινωνικό επίπεδο. Αν πράγματι υπάρχει η εκτίμηση, που πολλοί λένε στα λόγια, πως είναι συντριπτική πλειοψηφία του λαού, τότε χρειάζονται πραγματικά πρωτοβουλίες, πολιτικές, συνθήματα και μορφές οργάνωσης και αγώνα που να ενώνουν και όχι να διασπούν τις υπαρκτές δυνάμεις.
Τέλος, είναι αναγκαία η ύπαρξη και ανάπτυξη της κομμουνιστικής οργάνωσης σαν εκείνης της οργανωμένης δύναμης που θα παλεύει συνειδητά να ανταποκρίνεται σ’ αυτά τα καθήκοντα σταθερά και αταλάντευτα. Σαν εκείνης της δύναμης που θα πρωτοστατήσει στην ανάδειξη της προοπτικής ενός άλλου κόσμου και μιας άλλης κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση. Μια προοπτικής που ενώ τότε ήταν ξεκάθαρη σήμερα είναι αναγκαίο να ξανατεθεί σαν «εφικτή αναγκαιότητα», σαν όραμα, προβληματισμός, ρεαλιστική ουτοπία. Σαν εκείνης της δύναμης που θα αποδεικνύει με τη γραμμή και τη δράση της την ιδεολογική υπεροχή του επαναστατικού μαρξισμού στις σημερινές συνθήκες. Και εδώ δεν μετράει τι δηλώνει κανείς, αλλά τι προσπαθεί σήμερα να κάνει. 

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Η συνεστίαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ


Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε χτες το βράδι στο ραδιομέγαρο Μεσολογγίου η καθιερωμένη πιά συνεστίαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Ο κόσμος και ιδιαίτερα η νεολαία ανταποκρίθηκε με το παραπάνω και έδωσε τον καλύτερό της εαυτό.
Ήταν μια βραδιά χαλάρωσης και ξεκούρασης, αλλά και ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί και να τα πούμε .
Το γλέντι κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες,και το κέφι ήταν αμείωτο. Η καλή ζωντανή μουσική και το καλό κρασί που μας πρόσφερε ο σύντροφος Τάκης Ψαράκος που τον ευχαριστούμε, συνέβαλαν στην επιτυχία της εκδήλωσης.
Τα έσοδα από τη λαχειοφόρο που έγινε, θα πάνε για την τρίμηνη οικονομική εξόρμηση του κόμματος που είναι σε εξέλιξη.
από την παρακάτω διεύθυνση μπορείτε να κατεβάσετε και κάποιες φωτογραφίες από τη βραδιά, που λόγω κάποιας τεχνικής αστοχίας δεν είναι και τόσο καλές, αλλά αξίζει να τις δείτε.
Η διέύθυνση είναι: ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ
εδώ έχω κάποιες οδηγίες για αρχάριους, για το κατέβασμα του αρχείου των φωτογραφιών:
1.Κλικ στη διεύθυνση.(Εδώ πατάτε στη λέξη ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ, εκει που γράφω: η διεύθυνση είναι)
2.Στο παράθυρο που ανοίγει: (RapidPro required!)You need an account to use the fast download option!
Create an account now? πατάτε ΝΟ
3.Στη σελίδα που είστε, στο δεξιό μέρος που λέει
Free account στο κάτω μέρος πατάτε Slow Download.
4.Στο δεξιό μέρος πάλι κάτω από το παιδάκι βλέπετε ένα χρονόμετρο να μετράει αντίστροφα.Μόλις τελειώσει ο χρόνος πατάτε Download now.
5.Κάντε αποθήκευση του αρχείου και αυτό ήταν. Το αρχείο που θέλετε, κατεβαίνει στον υπολογιστή σας.
Το  αρχείο είναι σε συμπιεσμένη μορφή, και για να το αποσυμπιέσετε ο κωδικός είναι: syspeirosi

 

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Περί ενότητας της αριστεράς


Η απεργιακή κινητοποίηση στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις ήταν μαζικότατη και μεγαλειώδης. Μπορεί βέβαια εδώ στις επαρχιακές πόλεις να μη ζούμε μαζικές συγκεντρώσεις εκατοντάδων χιλιάδων όμως να είστε σίγουροι πως δίνουμε τη μάχη μας σε πολύ αντίξοοες συνθήκες,
Παρατηρώ όμως σε κάποια blog να αναπαράγεται και πάλι το γνωστό με την ενότητα της αριστεράς.
Π.χ. Αυτή την ώρα γίνεται απόλυτα επιτακτική η ανάγκη για τη συμπαράταξη όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, οι οποίες πρέπει να βάλουν σε δεύτερη μοίρα αυτά που τους χωρίζουν και να προτάξουν τα μεγάλα, τα ουσιώδη και τα επίκαιρα που μπορούν να τις ενώσουν, ώστε να προσφέρουν μια εναλλακτική λύση αριστερής διακυβέρνησης και προοδευτικής προοπτικής στον τόπο....
Συμπαράταξη λοιπόν της αριστεράς. Ποιας......αριστεράς;
Αυτής που αναγορεύει τη σπασμένη βιτρίνα , τη μολότωφ, το κρυφτούλι με της δυνάμεις καταστολής σε ύψιστη επαναστατική πράξη βοηθώντας στην ουσία τις δυνάμεις καταστολής να δικαιολογούν την παρουσία τους; Μα αυτοί είναι οι άθλιοι συνεταίροι, το απαραίτητο μισό του κατασταλτικού μηχανισμού.
Αυτής που μέχρι προχθές έκανε "ενωτικές" πλάτες στους ΓΣΕΕδες και τους ΑΔΕΔΥδες;
Που έκανε τα πάντα για να υποταχτεί το κίνημα στις προσταγές της Ε.Ε; Που καθόταν και υπέγραφε μέχρι χτες με το ΣΕΒ συμφωνίες; Με αυτούς μας χωρίζει άβυσσος,
Αυτών που ακόμα και σήμερα αγωνιούν για την τύχη της Ε.Ε;
Η υπόθεση της Λαϊκής Εξουσίας είναι σοβαρή για να παζαρεύεται με ανυπόληπτους , τουλαχιστον, "αριστερούς" .Η εργατική τάξη ενωμένη σε ταξική κατεύθυνση θα βρει το δρόμο της.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

συνεστίαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ

Το Σάββατο 18-12-10 στις 20:30 θα γίνει στο ραδιομέγαρο Μεσολογγίου συνεστίαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για να τιμήσουμε τα 92 χρόνια από την ίδρυση του κόμματός μας. Η τιμή της πρόσκλησης είναι 20 Ευρώ, και θα υπάρχει ζωντανή μουσική, φαγητό, και άφθονο καλό κρασί. Σας καλούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας.

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

«Τα διδάγματα της κρίσης»

«Για να βγει κέρδος από μια επιχείρηση, πρέπει να πουληθούν τα εμπορεύματα, να βρεθούν αγοραστές. Και αγοραστής πρέπει να είναι κατ' ανάγκην όλη η μάζα του πληθυσμού, γιατί οι τεράστιες επιχειρήσεις παράγουν βουνά ολόκληρα από προϊόντα.
Σ' όλες όμως τις κεφαλαιοκρατικές χώρες τα εννιά δέκατα του πληθυσμού αποτελούνται από φτωχούς: από εργάτες που παίρνουν ένα πενιχρότατο μεροκάματο, από αγρότες που, στη μεγάλη τους μάζα, ζουν χειρότερα κι από τους εργάτες.
Και να που, όταν η μεγάλη βιομηχανία σε περίοδο άνθησης παίρνει φόρα για να παράγει όσο το δυνατό περισσότερα, ρίχνει στην αγορά τόσο μεγάλη ποσότητα προϊόντων, που δεν είναι σε θέση να τα πληρώσει η φτωχή πλειονότητα του λαού.
Αυξάνει ολοένα ο αριθμός των μηχανών, των εργαλείων, των αποθηκών, των σιδηροδρόμων κτλ., όμως, από καιρό σε καιρό διακόπτεται αυτή η αύξηση, γιατί η μάζα του λαού, για την οποία, σε τελευταία ανάλυση, προορίζονται όλοι αυτοί οι βελτιωμένοι τρόποι παραγωγής, παραμένει σε φτώχεια τέτοια, που φτάνει τα όρια της εξαθλίωσης.
Η κρίση δείχνει ότι η σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να παράγει ασύγκριτα περισσότερα προϊόντα για την καλυτέρευση της ζωής όλου του εργαζόμενου λάου, αν δεν είχαν αρπαχτεί η γη, τα εργοστάσια, οι μηχανές κ.τ.λ. από μια χούφτα ατομικούς ιδιοχτήτες, που βγάζουν εκατομμύρια από τη λαϊκή εξαθλίωση.
Η κρίση δείχνει ότι οι εργάτες δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στην πάλη για μερικές παραχωρήσεις από μέρους των κεφαλαιοκρατών: στην περίοδο της αναζωογόνησης της βιομηχανίας μπορούν να καταχτηθούν τέτοιες παραχωρήσεις (...) όμως επέρχεται η κρίση και οι κεφαλαιοκράτες όχι μόνο παίρνουν πίσω τις παραχωρήσεις που έκαναν, αλλά και επωφελούνται από την αδυναμία των εργατών για να κατεβάσουν ακόμα πιο πολύ τα μεροκάματα.
Κι αυτό θα συνεχίζεται αναπότρεπτα, ώσπου οι στρατιές του σοσιαλιστικού προλεταριάτου να γκρεμίσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου και της ατομικής ιδιοχτησίας».

*

(Β. Ι. ΛΕΝΙΝ, απόσπασμα από το άρθρο «Τα διδάγματα της κρίσης», δημοσιεύτηκε στην «Ισκρα» τον Αύγουστο του 1901, «Απαντα», τόμος 5ος, σελ. 85 - 86, έκδοση «Σύγχρονη Εποχή»).

Τετάρτη 15 Δεκέμβρη ημέρα απεργίας

 

"Εργάτη, νέε το ΠΑΜΕ σε καλεί, σου κήρυξαν τον πόλεμο πολέμα τους και εσύ",  

"Ο διάλογος τους είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”
"Πόλεμος στον πόλεμο των καπιταλιστών”
"Συνδικάτα ταξικά, όχι εργοδοτικά",  

"ΓΣΣΕ εργατών, όχι των εργοδοτών”
Αυτά ήταν τα συνθήματα που με παλμό και δύναμη φώναξαν οι εργαζόμενοι στην συγκέντρωση και την πορεία του ΠΑΜΕ στο Μεσολόγγι.
Μια απο τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έδειξε την ανάγκη για αγώνες και πάλη.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Μπάμπης Παναγόπουλος μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ που ανάμεσα στα άλλα είπε:
Είμαστε σε πόλεμο, και πρέπει να προετοιμασθούμε ο πόλεμος να λήξει με νικητή το λαό. Η κυβέρνηση είναι αδίστακτη, η αξιωματική αντιπολίτευση εμπαίζει το λαό με το "άλλο μείγμα" πολιτικής.
Σήμερα, απαιτείται συγκεκριμένη αντιπολιτευτική στρατηγική που οδηγεί το λαό στην αμφισβήτηση και ανατροπή του συστήματος και όχι σε γιατροσόφια που ανακυκλώνουν τα προβλήματα και τα οξύνουν. Αυτό είναι το δικό μας επίκαιρο κάλεσμα σήμερα.
Το Μνημόνιο δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα του χρέους, ούτε η μείωση των εξόδων και η αύξηση εσόδων θα αντιμετωπίσει το έλλειμμα.
Λύση για το λαό είναι μόνο η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων
Το δυνάμωμα του ΠΑΜΕ, το στέριωμα της λαϊκής συμμαχίας, είναι τα μόνα που μπορούν να αποκρούσουν τα σχέδια κυβέρνησης - πλουτοκρατίας
Οι εργαζόμενοι οφείλουν να γνωρίζουν ότι θα υπάρξει συνέχεια. Θα ακολουθήσουν και νέα εξίσου ή ακόμα πιο επαχθή και απάνθρωπα μέτρα.
Η διέξοδος για το λαό βρίσκεται στη στρατηγική της αγωνιστικής αντίστασης και της ανατροπής.
Όλοι τώρα με το ΠΑΜΕ. Δρόμος προς τα πίσω δεν υπάρχει. Εμείς παράγουμε τον πλούτο. Μην αφήσουμε να μας καταδικάσουν στη φτώχεια.
Ενωμένος ο λαός είναι πιο δυνατός. Μπορεί να τους σταματήσει τώρα, μπορεί να τους νικήσει αύριο

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡ - ΜΑΡΚΕΤ «ΑΤΛΑΝΤΙΚ»

 Σωματείο εργαζομένων «Τρόφιμα-Γάλα-Ποτά»

Συνάδελφοι συναδέλφισσες
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡ - ΜΑΡΚΕΤ «ΑΤΛΑΝΤΙΚ»
«Να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω από όλα όσα μας χρωστάνε. Συνεχίζουμε τις επισχέσεις εργασίας όπου γίνονται, προχωράμε και σε άλλες παντού, καμία ανοχή σε διλήμματα, καμία υποχώρηση στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία της εργοδοσίας, τώρα ήρθε η ώρα να αναλάβουμε ο καθένας την ευθύνη που του αναλογεί, καμιά εμπιστοσύνη στον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, δεν παλεύει για τις δικές μας ανάγκες».
«Βγαίνει κερδισμένη η εργοδοσία, γιατί ξεμπερδεύει μια και καλή από όσους χρωστάει, προμηθευτές και εργαζόμενους, (δηλαδή οι εργαζόμενοι θεωρούνται και αυτοί προμηθευτές), κατοχυρώνοντας τον εργοδότη για να προχωρήσει σε στάση πληρωμών προς όλους.
Για τους εργαζόμενους σημαίνει ότι χάνουν τα πάντα, δεδουλευμένα, αποζημιώσεις, ασφαλιστικές εισφορές, δικαίωμα εγγραφής στο Ταμείο ανεργίας, με παράλληλους εκβιασμούς από την εργοδοσία για να αποχωρήσουν, παίρνοντας μισή αποζημίωση ή και με επιβολή εκ περιτροπής εργασίας, ή μερικής απασχόλησης και όλα αυτά για να σωθούν τα κέρδη της εταιρείας.
Η εργοδοσία έχει ουσιαστικά το ελεύθερο να εκβιάζει τους εργαζόμενους με το δίλημμα ή με στηρίζετε (χωρίς να πληρώνεστε φυσικά) ή χάνετε τη δουλειά σας, ενώ παράλληλα ετοιμάζει και το επόμενο βήμα που θα είναι να απαλλαγεί από μερικούς εργαζόμενους ή όλους».
Τα συμβιβασμένα στελέχη των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ και στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ) μπαίνουν μπροστά για να περπατήσει το δήθεν σχέδιο "εξυγίανσης" των "Ατλάντικ", για να σώσουν άλλη μια επιχείρηση όπως έκαναν και στο Λαναρά, καθώς οι ίδιες δυνάμεις πάλεψαν και πέτυχαν να του δοθούν 10άδες εκατομμύρια ευρώ, και ο "Λαναράς", αντί για "εξυγίανση" όπως έλεγαν, πήρε τα λεφτά, τα έκανε κότερα, έκλεισε τα εργοστάσια και πέταξε 100άδες εργάτες στο δρόμο.
«Αυτό που πάντα φόβιζε και φοβίζει την εργοδοσία είναι η οργανωμένη αντίδραση των εργαζομένων γι' αυτό επιχειρεί να σας διασπάσει, να φέρει σε αντιπαράθεση τον έναν εργαζόμενο με τον άλλον». Καλούμε τους εργαζόμενους σε οργάνωση στo ταξικό τους σωματείο «Τρόφιμα-Γάλα-Ποτά», σε στήσιμο και ενεργοποίηση των επιτροπών αγώνων, στην πραγματοποίηση μαζικών γενικών συνελεύσεων σε κάθε πόλη και νομό. «Μόνο με την οργάνωση, την αλληλεγγύη και τον αγώνα θα διασφαλίσουμε το ψωμί το δικό μας και των οικογενειών μας. Απαιτούμε να γυρίσουν πίσω όλοι οι απολυμένοι. Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας. Να καταβληθούν άμεσα όλα τα δεδουλευμένα».
Πάρτε μέρος στη μάχη της απεργίας στις 15 Δεκέμβρη. Όλοι στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Κεντρικη Πλατεία στις 10:30 το πρωί.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ


Συνάδελφοι – συναδέλφισσες
Καταργούν ουσιαστικά τις κλαδικές συμβάσεις και επιβάλλουν επιχειρησιακές, χωρίς περιορισμό στις μειώσεις μισθών μέχρι τα 740ευρώ της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. Μ’ αυτό τον τρόπο επιδιώκουν μειώσεις μισθών από 10% μέχρι 35%.
Δεν χρειάζεται καμία, έστω και προσχηματική, επίκληση οικονομικών δυσκολιών της επιχείρησης. Δεν τους χρειάζεται ούτε αυτό το τελευταίο φύλο συκής.
Θα μπορούν οι επιχειρήσεις να κάνουν απολύσεις και να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους με καινούργιες συμβάσεις που θα προβλέπουν μειωμένους μισθούς. Θα μπορούν να κάνουν δήθεν «οικειοθελείς» απολύσεις χωρίς την υποχρέωση να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους.
Προβλέπονται νέα μέτρα για την επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας. Πρώτο βήμα η κατάργηση του χρονικού περιορισμού για την εκ περιτροπής εργασία και την μερική απασχόληση. Μειώνουν κατά 10% την αμοιβή για την μερική απασχόληση.
Διευθετούν τον εργασιακό χρόνο έτσι που να αυξάνεται ο ημερήσιος χρόνος εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες των εργοδοτών χωρίς την υποχρέωση να πληρώνουν υπερωρίες.
Επεκτείνεται η δοκιμαστική περίοδος από 2 σε 12 μήνες, πράγμα που σημαίνει απολύσεις χωρίς αποζημίωση.
Παραδίδουν όλες τις ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΑΒ, κλπ.) και τα δικαιώματα των εργαζομένων σ’ αυτές βορά στο μεγάλο κεφάλαιο. Για τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ προβλέπουν μειώσεις μισθών και απολύσεις.
Παράλληλα ετοιμάζουν νέα πακέτα ανατιμήσεων για το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο, τα διόδια, τα εισιτήρια, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο. Τα πλήγματα στο λαό θα είναι συντριπτικά.
Φορτώνουν νέα φορολογικά βάρη σε βάρος των εργαζομένων . Αυξάνεται ο λεγόμενος χαμηλός Φ.Π.Α. από 5.5% σε 6.5% από 11 σε 13%. Οι αυξήσεις αυτές περιλαμβάνουν τρόφιμα, ποτά, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ. Την ίδια στιγμή μειώνεται η φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων από 24 σε 20%.
Κυβέρνηση και ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα αυτά γίνονται για την οικονομικά ανάπτυξη της χώρας για να χουμε σίγουρα τη δουλειά μας.
Λένε ψέμματα, προσπαθούν να μας ξεγελάσουν. Ρωτάμε ανάπτυξη για ποιον ; Για το λαό ή τα μονοπώλια, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές.
Αλλά και αν είναι αλήθεια ότι η ανάπτυξη θα μας ωφελήσει όλους ρωτάμε. Γιατί επιχειρήσεις με τεράστια κερδοφορία ακόμη και σε συνθήκες κρίσης κάνουν απολύσεις . Γιατί η ΚΟΚΑ – ΚΟΛΑ που δηλώνει 417 εκατομμύρια ευρώ κέρδη στο 9μηνο πραγματοποιεί 10δες απολύσεις; Γιατί η ΦΑΓΕ, ΕΒΓΑ, TASTY, πετούν στο δρόμο εκατοντάδες εργάτες ;
Η αλήθεια είναι συνάδελφοι, ότι τους κεφαλαιοκράτες ένα πράγμα τους απασχολεί το κέρδος και η μονοπωλιακή θέση στην αγορά.
Αυτά τα περί «ανάπτυξης για όλους» ας πάνε να τα λένε με τους κολαούζους τους στη ΓΣΕΕ, στο Παναγόπουλο και τους συνεταίρους του. Η ανάπτυξη που θέλουν δεν είναι για μας. Είναι ανάπτυξη για το κεφάλαιο, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές.
Για μας επιφυλάσσουν ρόλο υποζυγίου. Πολύ δουλειά και μισθούς ίσα για να μην πεθάνουμε και τους λείψουν τα χέρια μας.
Λένε ακόμη ψέματα ότι με αυτά τα μέτρα επιδιώκουν να σώσουν τους μικρούς επιχειρηματίες. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις και τα άλλα μέτρα δεν σώζουν τους μικρούς ΕΒΕ όπως λένε, αφού στις συνθήκες της κρίσης, του οξύτατου ανταγωνισμού με τα μονοπώλια συνθλίβονται και κλείνουν κατά χιλιάδες.
Δεν θα τους αφήσουμε να μαυρίσουν τη καρδιά και τη ζωή της εργατικής τάξης, της λαϊκής οικογένειας. Έχουμε το δικό μας δρόμο. Το δρόμο της οργάνωσης και του αγώνα σε άλλη προοπτική. Το δρόμο της ταξικής ενότητας, της συμμαχίας με τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους.
Καλέστε τα μέλη σας να πάρουν μέρος στη μάχη της απεργίας στις 15 Δεκέμβρη. Κανένα κατάστημα να μην ανοίξει τη μέρα της απεργίας.
Όλοι στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Κεντρικη Πλατεία στις 10:30 το πρωί.
Για την προστασία της λαϊκής οικογένειας, την αντεπίθεση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ


ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Κ Κ Ε

 

 

"τρία κόκκινα γράμματα -
πολύ πονέσαμε, σύντροφοι,
πολύ ξαγρυπνήσαμε
πολύ μακριά κοιτάξαμε
από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο.
- δικό μας αίμα
τρία κόκκινα γράμματα
σεμνή υπογραφή του λαού μας
στις λεωφόρους του μέλλοντος -
ο δρόμος φεύγει γρήγορα
η Ιστορία δε γυρίζει πίσω…"

ΚΚΕ


Γιάννης Ρίτσος

Η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος

Είναι γεγονός ότι όσο εξελίσσεται η καπιταλιστική κρίση, υπό την
πίεση των οξυμένων προβλημάτων, της κυρίαρχης ιδεολογίας, της
κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, θα ανατροφοδοτηθούν πλατιά σε εργατικές-λαϊκές μάζες αυταπάτες για να εξευρεθεί λύση χωρίς σύγκρουση με την καπιταλιστική εξουσία.
Γι' αυτό νέα εμπόδια θα πρέπει να ξεπεραστούν στην προσπάθεια για ανασύνταξη
του εργατικού-λαϊκού κινήματος στην κατεύθυνση της πάλης για την εργατική-λαϊκή εξουσία, που σχετίζονται με το δυνάμωμα ρεφορμιστικών αυταπατών και οπορτουνιστικών συγχύσεων των «εύκολων και ανώδυνων» λύσεων.
Προϋπόθεση για τη διαμόρφωση μιας γραμμής για την προετοιμασία του εργατικού-λαϊκού παράγοντα στην πάλη για την εξουσία είναι η σαφής οριοθέτηση απέναντι στις διάφορες εκδοχές της αστικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, κάτι που όχι μόνο δεν εξυπηρετεί το πλαίσιο διεκδικήσεων των οπορτουνιστικών αυτών ομάδων, αλλά, αντίθετα, είναι γερά δεμένο με μια εκδοχή τηςαστικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης που προβάλλουν
σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις.
Η γραμμή αυτή δεν μπορεί να λειτουργήσει σε καμία περίπτωση προς όφελος έστω μιας προσωρινής ανακούφισης των εργατικών λαϊκών στρωμάτων γιατί όλες οι εκδοχές της αστικής διαχείρισης (π.χ. περιοριστική ή επεκτατική δημοσιονομική πολιτική) οδηγούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης.
Ταυτόχρονα, μόνο μια γραμμή με κατεύθυνση την ανατροπή της αστικής εξουσίας μπορεί να βάλει στις σημερινές συνθήκες ένα φραγμό στην αντιλαϊκή επίθεση, να παρεμποδίσει μέτρα, στο βαθμό που θα βλέπει ότι τείνει να κινδυνεύσει η πολιτική εξουσία του κεφαλαίου. Γιατί το κεφάλαιο σε συνθήκες άγριου ανταγωνισμού, όξυνσης όλων του των αντιθέσεων, μόνο όταν νιώθει ότι απειλείται ή αμφισβητείται η εξουσία του μπορεί να κλονιστεί πραγματικά.
Το ΚΚΕ έχει τέτοια γραμμή, συνεκτικό πλαίσιο διεκδικήσεων και
στόχων πάλης, που συνδέονται με τη διεκδίκηση άλλης εξουσίας και
πλαισιώνονται από ένα ιδεολογικό και πολιτικό περίγραμμα που θα
ξεσκεπάζει τις αυταπάτες που σπέρνει αστική τάξη, γύρω για
παράδειγμα από τις αιτίες της κρίσης. Η προώθηση πλατιά στις εργατικές-λαϊκές μάζες αυτής της γραμμής
χειραφέτησης, πάλης και προοπτικής, θα πραγματοποιείται σε
σκληρή αντιπαράθεση με το ρεφορμισμό, τον οπορτουνισμό που δρα
στις γραμμές του κινήματος και επιδιώκει «να ενώσει» όλους κάτω
από ένα πλαίσιο ενσωμάτωσης των λαϊκών δυνάμεων σε
σοσιαλδημοκρατικές εκδοχές αστικής διαχείρισης της κρίσης. Είναι
αυταπάτη ότι μπορεί το πλαίσιο αυτών των δυνάμεων να
λειτουργήσει στις σημερινές συνθήκες εξέλιξης της καπιταλιστικής
κρίσης έστω σαν πλαίσιο άμυνας και αντίστασης, όπως αυτές οι
δυνάμεις ψευδεπίγραφα ισχυρίζονται.

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Ο ΞΕΠΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ για μια άλλη φορά επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις του ΠΑΜΕ ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι μέρος του προβλήματος για την εργατική τάξη. Είναι εχθρός των συμφερόντων της εργατικής τάξης.
Οι όποιες κινήσεις είναι επιμέρους τακτικές του ενιαίου μπλοκ ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – Α. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ. Η γραμμή του κοινωνικού εταιρισμού, των κοινωνικών διαλόγων, της «αγωνιστικής στήριξης» των αποφάσεων της Ε.Ε. δεν αλλάζει. Για παράδειγμα η ηγεσία της ΓΣΕΕ ουσιαστικά αποδέχεται την μείωση μισθών και μεροκάματων όταν δέχεται το τρομοκρατικό επιχείρημα της εργοδοσίας ότι οι μισθοί και οι θέσεις εργασίας ευθύνονται για το κλείσιμο των επιχειρήσεων, κλπ. Γι΄ αυτό και ζητά να υπάρχουν κριτήρια που θα πιστοποιούν ότι μια επιχείρηση κινδυνεύει.

Η αποχώρηση της ΔΑΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης από τον προεδρείο της ΓΣΕΕ είναι κινήσεις εντυπωσιασμού και όχι διαφορετικής γραμμής. Υπηρέτησαν και υπηρετούν την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα, έχουν την αγωνία για την διάσωση του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, τον εκδημοκρατισμό της Ευρωπαϊκής ένωσης. Στήριξαν και στηρίζουν με τον ένα η τον άλλο τρόπο την γραμμή της ΓΣΕΕ, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Ακόμα και την ώρα που «δήλωσαν ότι αποχωρούν από το προεδρείο της ΓΣΕΕ» είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι μαζί ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝ αποκαλυφτήκαν. Απέρριψαν την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ:
για 24ωρη απεργία την Τετάρτη ή την Πέμπτη που έρχεται για συζήτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο το ζήτημα της κατάργησης των ΣΣΕ
της κλιμάκωσης πέρα από τις 15/12 όταν έρθει για ψήφιση στη Βουλή.

Καλούμε τους εργαζόμενους να απομονώσουν και να εγκαταλείψουν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ,

να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ

να οργανωθούν στους χώρους δουλειάς και στα συνδικάτα και να συμμετέχουν μαζικά στην 24ωρη απεργία στις 15 Δεκέμβρη και στη συγκέντρωση στην Κεντρ. Πλατεία στις 10,30 π.μ.

Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων

Στο υπουργικό συμβούλιο στις 9/12/2010 αποφασίζουν και επίσημα τη σφαγή των Συλλογικών Συμβάσεων.
Αυτό θα σημάνει γενικευμένη μείωση μισθών.
Αυτό θα σημάνει την ουσιαστική μείωση των μισθών λόγω αυξήσεων στους λογαριασμούς των πρώην ΔΕΚΟ, των αυξήσεων του ΦΠΑ, των αυξήσεων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, λόγω της πλήρους εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Παιδείας.
Η επιχείρηση καθολικής μείωσης του μεροκάματου είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου αφού οι καπιταλιστές αξιώνουν πλήρη κατάργηση ωραρίων, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση εργοδοτικών εισφορών κ.ά.
Τα δεκανίκια του κεφαλαίου και της κυβέρνησης στην ΓΣΕΕ (πλειοψηφία ΓΣΕΕ) για μια ακόμα φορά απέρριψαν της προτάσεις του ΠΑΜΕ για την οργάνωση της αντίδρασης των εργαζομένων.
Ο ξεπεσμός τους είναι τέτοιος που δηλώνουν υπερήφανοι που παζαρεύουν τους όρους κατάργησης των ΣΣΕ. Συνειδητά βάζουν πλάτη για την ισοπέδωση ενός «οχυρού» της εργατικής τάξης, αυτού των ΣΣΕ.
Οργάνωση και λαϊκή αντεπίθεση να φρενάρουμε τώρα οποιαδήποτε μείωση μισθών ή απόλυση. Στους χώρους δουλειάς στις γειτονιές παντού.
Να αποσυρθεί τώρα οποιοδήποτε σχέδιο που κατακρεουργεί μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις.