Δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ 12/3/2011
Σας υπενθυμίζουμε, ότι το ΚΚΕ εδώ και πολλές μέρες λέει, ότι κάποια συμφωνία θα επέλθει. Δεν πιστέψαμε ούτε λεπτό αυτό το κατασκευασμένο θρίλερ που δημιουργήθηκε, ότι πια τα πράγματα για την Ελλάδα είναι ή του ύψους ή του βάθους στην ΕΕ και ο κ. Παπανδρέου ως άλλος «Κολοκοτρώνης» θα δώσει μία μάχη για να την κερδίσει. Ο πρωθυπουργός, βεβαίως, εμφανίζεται πολύ ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα και για την «περήφανη» νίκη που σημείωσε.
Ξεκαθαρίζουμε το εξής: Υπάρχει μια συμφωνία αντιδραστικότατη. Σε αυτή τη συμφωνία - λέει ψέματα ο πρωθυπουργός -προβλέπονται νέα σαρωτικά μέτρα. Από την αρχή ξανά το συνταξιοδοτικό, ξανά οι εργασιακές σχέσεις, ξανά οι μισθοί και τα μεροκάματα και πλήρης ιδιωτικοποίηση των πάντων, ΔΕΗ, ΟΤΕ.
Αυτά όλα μπορεί να μη γράφονται στο Σύμφωνο. Είναι κάτω από τις λέξεις και από πίσω. Βεβαίως και με τη θέληση της κυβέρνησης, δεν της επιβλήθηκαν.
Δεύτερον: Προβλέπουμε, ότι αυτή η συμφωνία θα είναι εξαιρετικά εύθραυστη με την έννοια την εξής: Ούτε πρόκειται να κατασιγάσει τη διαμάχη της λυκοσυμμαχίας, τις διαμάχες των κρατών και των επιχειρηματιών, ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσει την κρίση, τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες του καπιταλιστικού συστήματος. Και τα χρέη θα μεγαλώνουν και τα ελλείμματα και η ανεργία και ο πληθωρισμός και οι αντιθέσεις στα κράτη - μέλη για τα μεταξύ τους συμφέροντα και όχι βεβαίως για τα συμφέροντα των λαών.
Επομένως τα πράγματα σκληραίνουν και σοβαρεύουν και έτσι πρέπει να τα δει ο λαός. Άλλωστε αυτό που θεωρεί ο πρωθυπουργός επιτυχία, την επιμήκυνση και τα χαμηλότερα επιτόκια θα τα πληρώσει πανάκριβα ο λαός.
Επιμένουμε: Δικαιώνεται ο ΚΚΕ, που όλο αυτό τον καιρό διατυπώνει θέσεις και αιτήματα για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, για την απόκρουση των αντεργατικών μέτρων, αποδεικνύει ποια είναι η πραγματική αιτία της κρίσης και δεν μπήκε στη λογική που άλλα κόμματα έχουν, να συζητάνε για επιμήκυνση, για αναδιαπραγμάτευση, για διαχωρισμό του χρέους σε νόμιμο και παράνομο. Όλες αυτές οι προτάσεις - και άλλες που μπορεί να γίνουν - μπορούν να χωνευτούν περίφημα μέσα στις αντιθέσεις της ΕΕ, γιατί ακριβώς δεν θίγουν το κύριο και το βασικό, δεν θίγουν τα συμφέροντα της ΕΕ τα ενιαία, δεν θίγουν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.
Τα μέτρα, ξαναλέμε, θα είναι σαρωτικά. Και ενδεχομένως κι εμείς σήμερα δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε με λεπτομέρεια τα μέτρα που θα παρθούν.
Ο πρωθυπουργός λέει, ότι αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης. Το δεχόμαστε αυτό. Ποιες προσπάθειες, όμως; Το ατού της κυβέρνησης ήταν τα βάρβαρα μέτρα που πήρε. Και το μεγαλύτερο ακόμα ατού είναι η υπόσχεση ότι θα πάρει πολύ περισσότερα - άλλωστε τα υπέγραψε μέσα σε αυτό το καινούργιο Σύμφωνο της Ανταγωνιστικότητας. Αυτή είναι η ουσία, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων προσπαθούν να αντιμετωπίσουν. Και βέβαια το «έντυσαν» με τον καινούργιο όρο «Σύμφωνο για το ευρώ».
Θα σας διαβάσω ένα σημείο από το σχέδιο - το τελικό δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί.
Μιλάει για φορολογικές μεταρρυθμίσεις, όπως η μείωση των φόρων στην εργασία, δηλαδή να μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές, ώστε η εργασία να ανταμείβεται διατηρώντας παράλληλα τα συνολικά φορολογικά έσοδα. Τώρα πώς γίνεται να έχεις μείωση φόρων και αύξηση των φορολογικών εσόδων; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Προσέξτε όμως το κυριότερο: «Καθώς και λήψη μέτρων για τη διευκόλυνση της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό των προσώπων που συνεισφέρουν ως δεύτερο εισόδημα στο νοικοκυριό». Εμείς την εξετάσαμε αυτή τη θέση με προηγούμενα ντοκουμέντα και προτάσεις στην ΕΕ που λένε το εξής, και πρέπει αυτό να εννοεί αυτό το άρθρο. Θεωρείται ότι οι γυναίκες οι οποίες δεν βρίσκουν δουλειά ή επειδή δεν έχουν διευκολύνσεις αναγκάζονται για πολλά χρόνια να μένουν στο σπίτι για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, θεωρείται ότι αυτές οι γυναίκες προσπορίζουν στην οικογένεια εισόδημα γιατί δεν έχουν έξοδα για παιδικούς σταθμούς, ή για τη φροντίδα ατόμων με ειδικές ανάγκες ή ηλικιωμένων. Σκεφτείτε τώρα να δώσουν καμιά ψωροεπιδότηση 100 ευρώ στο δίμηνο για τις γυναίκες αυτές, να θεωρείται εισόδημα το να μη δουλεύει η γυναίκα και να ανατρέφει τα παιδιά - θα το βάλουν και στο ΑΕΠ αυτό. Πείτε μου ποια οικογένεια μπορεί να ζήσει με ένα μισθό και μιλάμε για τους συνήθεις μισθούς που υπάρχουν. Δεν υπάρχει οικογένεια που μπορεί να ζήσει με ένα μισθό. Και να θεωρείται μάλιστα εισόδημα η δουλειά της μη εργαζόμενης γυναίκας στο σπίτι. Αυτό θα συνοδευτεί και από μείωση επιδομάτων και φορολογικές επιβαρύνσεις. Δηλαδή εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι, αυτή είναι η ιστορία, αυτά είναι τα μέτρα.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει στο δρόμο της απειθαρχίας, της ανυπακοής, δεν θεωρούμε ότι περιβάλλονται με νομιμότητα οι αποφάσεις αυτές, είτε αφορούν την ΕΕ, είτε αφορούν την ελληνική κυβέρνηση. Η νομιμότητα είναι τυπική και από αυτή την άποψη το λαϊκό κίνημα μόνο με όρους αντεπίθεσης και ρήξης μπορεί να βάλει κάποιο φρένο. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Μακάρι να υπήρχε μια διαφορετική επιλογή με λιγότερο κόπο, με λιγότερες θυσίες να μπορούσες να συμβάλεις στη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων. Όταν σε κολλάνε στον τοίχο, τότε πρέπει να δώσεις μια κλωτσιά σ' αυτόν που σε κολλάει στον τοίχο για να μπορέσεις να παραμερίσεις αυτό το εμπόδιο. Αυτή είναι η θέση μας.
Σας υπενθυμίζουμε, ότι το ΚΚΕ εδώ και πολλές μέρες λέει, ότι κάποια συμφωνία θα επέλθει. Δεν πιστέψαμε ούτε λεπτό αυτό το κατασκευασμένο θρίλερ που δημιουργήθηκε, ότι πια τα πράγματα για την Ελλάδα είναι ή του ύψους ή του βάθους στην ΕΕ και ο κ. Παπανδρέου ως άλλος «Κολοκοτρώνης» θα δώσει μία μάχη για να την κερδίσει. Ο πρωθυπουργός, βεβαίως, εμφανίζεται πολύ ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα και για την «περήφανη» νίκη που σημείωσε.
Ξεκαθαρίζουμε το εξής: Υπάρχει μια συμφωνία αντιδραστικότατη. Σε αυτή τη συμφωνία - λέει ψέματα ο πρωθυπουργός -προβλέπονται νέα σαρωτικά μέτρα. Από την αρχή ξανά το συνταξιοδοτικό, ξανά οι εργασιακές σχέσεις, ξανά οι μισθοί και τα μεροκάματα και πλήρης ιδιωτικοποίηση των πάντων, ΔΕΗ, ΟΤΕ.
Αυτά όλα μπορεί να μη γράφονται στο Σύμφωνο. Είναι κάτω από τις λέξεις και από πίσω. Βεβαίως και με τη θέληση της κυβέρνησης, δεν της επιβλήθηκαν.
Δεύτερον: Προβλέπουμε, ότι αυτή η συμφωνία θα είναι εξαιρετικά εύθραυστη με την έννοια την εξής: Ούτε πρόκειται να κατασιγάσει τη διαμάχη της λυκοσυμμαχίας, τις διαμάχες των κρατών και των επιχειρηματιών, ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσει την κρίση, τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες του καπιταλιστικού συστήματος. Και τα χρέη θα μεγαλώνουν και τα ελλείμματα και η ανεργία και ο πληθωρισμός και οι αντιθέσεις στα κράτη - μέλη για τα μεταξύ τους συμφέροντα και όχι βεβαίως για τα συμφέροντα των λαών.
Επομένως τα πράγματα σκληραίνουν και σοβαρεύουν και έτσι πρέπει να τα δει ο λαός. Άλλωστε αυτό που θεωρεί ο πρωθυπουργός επιτυχία, την επιμήκυνση και τα χαμηλότερα επιτόκια θα τα πληρώσει πανάκριβα ο λαός.
Επιμένουμε: Δικαιώνεται ο ΚΚΕ, που όλο αυτό τον καιρό διατυπώνει θέσεις και αιτήματα για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, για την απόκρουση των αντεργατικών μέτρων, αποδεικνύει ποια είναι η πραγματική αιτία της κρίσης και δεν μπήκε στη λογική που άλλα κόμματα έχουν, να συζητάνε για επιμήκυνση, για αναδιαπραγμάτευση, για διαχωρισμό του χρέους σε νόμιμο και παράνομο. Όλες αυτές οι προτάσεις - και άλλες που μπορεί να γίνουν - μπορούν να χωνευτούν περίφημα μέσα στις αντιθέσεις της ΕΕ, γιατί ακριβώς δεν θίγουν το κύριο και το βασικό, δεν θίγουν τα συμφέροντα της ΕΕ τα ενιαία, δεν θίγουν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.
Τα μέτρα, ξαναλέμε, θα είναι σαρωτικά. Και ενδεχομένως κι εμείς σήμερα δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε με λεπτομέρεια τα μέτρα που θα παρθούν.
Ο πρωθυπουργός λέει, ότι αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης. Το δεχόμαστε αυτό. Ποιες προσπάθειες, όμως; Το ατού της κυβέρνησης ήταν τα βάρβαρα μέτρα που πήρε. Και το μεγαλύτερο ακόμα ατού είναι η υπόσχεση ότι θα πάρει πολύ περισσότερα - άλλωστε τα υπέγραψε μέσα σε αυτό το καινούργιο Σύμφωνο της Ανταγωνιστικότητας. Αυτή είναι η ουσία, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων προσπαθούν να αντιμετωπίσουν. Και βέβαια το «έντυσαν» με τον καινούργιο όρο «Σύμφωνο για το ευρώ».
Θα σας διαβάσω ένα σημείο από το σχέδιο - το τελικό δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί.
Μιλάει για φορολογικές μεταρρυθμίσεις, όπως η μείωση των φόρων στην εργασία, δηλαδή να μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές, ώστε η εργασία να ανταμείβεται διατηρώντας παράλληλα τα συνολικά φορολογικά έσοδα. Τώρα πώς γίνεται να έχεις μείωση φόρων και αύξηση των φορολογικών εσόδων; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Προσέξτε όμως το κυριότερο: «Καθώς και λήψη μέτρων για τη διευκόλυνση της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό των προσώπων που συνεισφέρουν ως δεύτερο εισόδημα στο νοικοκυριό». Εμείς την εξετάσαμε αυτή τη θέση με προηγούμενα ντοκουμέντα και προτάσεις στην ΕΕ που λένε το εξής, και πρέπει αυτό να εννοεί αυτό το άρθρο. Θεωρείται ότι οι γυναίκες οι οποίες δεν βρίσκουν δουλειά ή επειδή δεν έχουν διευκολύνσεις αναγκάζονται για πολλά χρόνια να μένουν στο σπίτι για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, θεωρείται ότι αυτές οι γυναίκες προσπορίζουν στην οικογένεια εισόδημα γιατί δεν έχουν έξοδα για παιδικούς σταθμούς, ή για τη φροντίδα ατόμων με ειδικές ανάγκες ή ηλικιωμένων. Σκεφτείτε τώρα να δώσουν καμιά ψωροεπιδότηση 100 ευρώ στο δίμηνο για τις γυναίκες αυτές, να θεωρείται εισόδημα το να μη δουλεύει η γυναίκα και να ανατρέφει τα παιδιά - θα το βάλουν και στο ΑΕΠ αυτό. Πείτε μου ποια οικογένεια μπορεί να ζήσει με ένα μισθό και μιλάμε για τους συνήθεις μισθούς που υπάρχουν. Δεν υπάρχει οικογένεια που μπορεί να ζήσει με ένα μισθό. Και να θεωρείται μάλιστα εισόδημα η δουλειά της μη εργαζόμενης γυναίκας στο σπίτι. Αυτό θα συνοδευτεί και από μείωση επιδομάτων και φορολογικές επιβαρύνσεις. Δηλαδή εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι, αυτή είναι η ιστορία, αυτά είναι τα μέτρα.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει στο δρόμο της απειθαρχίας, της ανυπακοής, δεν θεωρούμε ότι περιβάλλονται με νομιμότητα οι αποφάσεις αυτές, είτε αφορούν την ΕΕ, είτε αφορούν την ελληνική κυβέρνηση. Η νομιμότητα είναι τυπική και από αυτή την άποψη το λαϊκό κίνημα μόνο με όρους αντεπίθεσης και ρήξης μπορεί να βάλει κάποιο φρένο. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Μακάρι να υπήρχε μια διαφορετική επιλογή με λιγότερο κόπο, με λιγότερες θυσίες να μπορούσες να συμβάλεις στη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων. Όταν σε κολλάνε στον τοίχο, τότε πρέπει να δώσεις μια κλωτσιά σ' αυτόν που σε κολλάει στον τοίχο για να μπορέσεις να παραμερίσεις αυτό το εμπόδιο. Αυτή είναι η θέση μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου