Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Η προπαγάνδα για το ...θαύμα της COSCO

Tο δράμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης της COSCO και το θαύμα του απεργιακού αγώνα των χαλυβουργών

Ανάμεσα στα προκατασκευασμένα άρθρα εφημερίδων που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας την προηγούμενη εβδομάδα αναπαράγοντας την επίθεση του Μάνεση και του κεφαλαίου απέναντι στην 9μηνη απεργία των εργατών στην Ελληνική Χαλυβουργία, εμφανίστηκε και ένα άρθρο που ενημέρωνε τους αναγνώστες για το θαύμα της COSCO σε παραλληλισμό με το δράμα των χαλυβουργών. Η εισαγωγή του άρθρου, είναι χαρακτηριστική:

«Στην ίδια γειτονιά της Αττικής, σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων, συνυπάρχουν δύο επιχειρήσεις που αποτυπώνουν τα δύο πρόσωπα της ελληνικής οικονομίας: από τη μια πλευρά, το οικονομικό επίτευγμα της κινέζικης Cusco στον Πειραιά, που δημιούργησε θέσεις εργασίας, και από την άλλη, ο κίνδυνος να μπει λουκέτο στο ιστορικό εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος ελέω κρίσης αλλά και των... συνδικαλιστών.»
Για λόγους συντομίας ας μην αναφερθούμε στον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών που δίνουν μάχη με θεούς και δαίμονες αλλά ας πιάσουμε το θαύμα της COSCO που αποτελεί παράδειγμα προς αντιγραφή για νέους και παλιούς «επενδυτές».

Ποιο είναι το θαύμα της COSCO;

Πρώτο και μεγαλύτερο θαύμα είναι πως η επένδυση της COSCO και η δημιουργία κάποιων εκατοντάδων θέσεων εργασίας υπολείπονται κατά πολύ των 30.000 θέσεων εργασίας που χάθηκαν από ναυτιλιακές εταιρείες που έκλεισαν, από μικρές μεταφορικές εταιρείες που έβαλαν λουκέτο, από συσκευαστήρια που είδαν τον τζίρο τους να εξανεμίζεται.

Το μεγάλο θαύμα της COSCO αποτελείται από μικρά υποθαύματα που κάθε ένα από αυτά προσθέτει αίγλη στο καθεστώς της σύγχρονης δουλείας. Το υπόδειγμα της επένδυσης του κινέζικου μονοπωλίου έχει καθαρογραφεί πάνω σε σύμβαση εργασίας που περιλαμβάνει τους εξής όρους:

Κάθε εργαζόμενος προσλαμβάνεται ως ανειδίκευτος εργάτης… διότι είναι πιο φτηνός.
Η εταιρεία έχει το δικαίωμα μετακίνησης χωρίς συμφωνία του εργαζόμενου… διότι ο εργαζόμενος δεν έχει ζωή.
Η υπέρβαση του ωραρίου μεταφράζεται ως οικειοθελής προσφορά… διότι η απλήρωτη εργασία είναι 2 φορές κέρδος.
Η αμοιβή είναι 40 ευρώ την ημέρα μαζί με τα επιδόματα, τις πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, τις αργίες και τα εκτός έδρας. Στην αμοιβή επίσης περιλαμβάνονται και όλες οι κρατήσεις, εισφορές, φόροι κλπ Οι εργαζόμενοι αν και με ημερομίσθιο, πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα.
Η εταιρεία έχει δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης, αν παραβιαστεί ένας όρος ή ο εργαζόμενος απουσιάσει χωρίς άδεια 3 ημέρες, σε διάστημα ενός έτους. Αλίμονο δηλαδή στον εργάτη που θα απεργήσει..
Σε περίπτωση ασθένειας του εργαζομένου, η εταιρεία δικαιούται να ελέγχει με γιατρό της δικής της επιλογής τον ασθενή.
Ο εργαζόμενος αναλαμβάνει έναντι της εταιρείας την υποχρέωση πίστης, δηλαδή δεσμεύεται με όρους μαφίας να μη λέει κουβέντα σε κανέναν για τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της δουλειάς του.
Για αρκετούς εργαζόμενους υπάρχει καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας, με αποδοχές 300 - 400 ευρώ. Οι συμβάσεις είναι ημερήσιες και γίνονται μέσω εταιρείας που έχει συσταθεί γι' αυτό το σκοπό και μέσω πέντε υπεργολάβων.
Το μεγαλύτερο μέρος των εργαζόμενων είναι επινοικιασμένοι στη θυγατρική της COSCO, την ΣΕΠ, από την εταιρεία «Διακίνηση ΑΕ», θυγατρική της κατασκευαστικής εταιρείας ΕΛΓΕΚΑ.

Οι υπόλοιποι εργάζονται ανάλογα με το αν υπάρχει πλοίο, σε συνθήκες εργασίας χειρότερες από των «ελεύθερων λιμενεργατών» της δεκαετίας του ’30, δηλ. προσφερόμενοι σε εργασία σε ημερήσια βάση σε συμφωνία με την ΕΛΓΕΚΑ η οποία διαθέτει ενοικιαζόμενους εργαζόμενους ως τον αριθμό 19, ώστε να μην μπορούν να σχηματίσουν σωματείο.

Όλα τα παραπάνω όπως είναι φυσικό έφεραν πέρσι αύξηση στον κύκλο εργασιών κατά 7,26% την ιδία στιγμή που οι αμοιβές και τα έξοδα προσωπικού όπως τα ονοματίζουν μειώθηκαν κατά 7,65%.

Στις παραπάνω ειδυλλιακές συνθήκες μετράμε και κάμποσα εργατικά ατυχήματα διότι η υγεία και η ασφάλεια των εργατών κοστίζει. Η διαρκής εναλλαγή των εργαζομένων και η μικρή σύνθεση σε σχέση με την λειτουργία των μηχανημάτων, υπονομεύει την ασφάλεια με σοβαρούς κινδύνους σε βάρος των εργαζομένων, της εγκατάστασης.

Η αναγκαία πολύμηνη εκπαίδευση πάνω στη λειτουργία μεγάλων μηχανημάτων συμπυκνώθηκε σε εκπαίδευση λίγων ημερών. Σύμφωνα με καταγγελίες, οι χειριστές ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα κάνει τις περισσότερες και τις πιο γρήγορες "κινήσεις" για να εξασφαλίσουν παραπάνω μέρες εργασίας. Επίσης στο λύσιμο και στο δέσιμο των εμπορευματοκιβωτίων, εργάζονται ανασφάλιστοι με 25 ευρώ μεροκάματο!

Για τα παπαγαλάκια των εργοδοτών αλλά και για τους ιδίους τους βιομηχάνους αυτό είναι το θαύμα της COSCO.
Αυτό το μέλλον θέλουν για εμάς και τα παιδιά μας.
Είναι το θαύμα της μισθωτής σκλαβιάς, της σύγχρονης δουλειάς.


Εμείς μιλάμε άλλη γλώσσα. Το παραπάνω ονομάζουμε γκέτο και από τα πιο άγρια. Είναι το γκέτο της COSCO που επιβεβαιώνει ότι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου θέλει εργάτες-δούλους στα μονοπώλια.

Αυτή την πραγματικότητα θέλουν να διαμορφώσουν σε κάθε χώρο δουλειάς οι εργοδότες και τα κόμματά τους. Και όπου δεν τα καταφέρνουν έχουν στη διάθεση τους τις δυνάμεις καταστολής και τη δικαιοσύνη.

Ο αγώνας των απεργών χαλυβουργών βάζει εμπόδια στα έτοιμα σχέδια που έχουν όλοι οι Βιομήχανοι στα συρτάρια τους για το τσάκισμα των εργαζομένων κάθε εργοστασίου. Ο αγώνας τους αποτελεί φως δύναμης και αξιοπρέπειας για το πώς οι εργάτες ενωμένοι μπορούν να αγωνίζονται απέναντι σε αυτούς που πλουτίζουν εις βάρος μας.

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Κλιμακώνουν την καταστολή επειδή φοβούνται το λαό

Η επίθεση στους χαλυβουργούς είναι πρόκληση για όλη την εργατική τάξη

Σε βάθεμα της καταστολής απέναντι στο εργατικό λαϊκό κίνημα και ιδιαίτερα απέναντι στους αγώνες όπου πρωτοστατούν οι ταξικές δυνάμεις, προχωράει η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, προκειμένου να γονατίσει το λαό και να περάσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.


Αυτό είναι το μήνυμα που θέλησε να στείλει με την προχτεσινή επίθεση των ΜΑΤ κατά των απεργών στη «Χαλυβουργία», διεκδικώντας ταυτόχρονα με αξιώσεις τον τίτλο του απροκάλυπτου υπερασπιστή των συμφερόντων των κεφαλαιοκρατών.

Η εφαρμογή του νόμου και της τάξης και η κλιμάκωση της καταστολής σε βάρος των λαϊκών αγώνων είναι ειλημμένη απόφαση της συγκυβέρνησης και των συμμάχων της, προκειμένου να φέρει σε πέρας το σχέδιο εξόδου από την κρίση προς όφελος της πλουτοκρατίας.

Το Μέγαρο Μαξίμου επέλεξε το χτύπημα της απεργίας των χαλυβουργών για να στείλει μήνυμα στο σύνολο της εργατικής τάξης ότι είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να περάσει ο οδοστρωτήρας της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο Α. Σαμαράς πήρε πάνω του την επέμβαση των ΜΑΤ κατά των ηρωικών απεργών στη «Χαλυβουργία». Από νωρίς το πρωί της Παρασκευής, συνεργάτες του «διέρρεαν» στα ΜΜΕ ότι η επέμβαση των ΜΑΤ έγινε με προσωπική παρέμβαση και εντολή του ίδιου του Α. Σαμαρά, ενώ μετά την επέμβαση δεν έκρυβαν την ικανοποίηση του πρωθυπουργού για το άνοιγμα του εργοστασίου!

Οι ίδιοι διέδιδαν ότι το προηγούμενο βράδυ είχαν προηγηθεί τηλεφωνικές επαφές του πρωθυπουργού με τους υπουργούς Εργασίας Γ. Βρούτση, Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια και Δικαιοσύνης Α. Ρουπακιώτη, στους οποίους ο Α. Σαμαράς έδωσε με σαφήνεια την εντολή ότι «πρέπει άμεσα να εφαρμοστεί ο νόμος» και τους ζήτησε να συντονιστούν ώστε να «λυθεί το ζήτημα», δηλαδή να ανοίξει το εργοστάσιο με την αστυνομική βία.

Αθλια προπαγάνδα

Το σαθρό πρόσχημα που επικαλέστηκε η κυβέρνηση ήταν ότι υπερασπίζεται τάχα το «δικαίωμα στην εργασία». Πρόκειται για ωμή πρόκληση στα εκατομμύρια των ανέργων, που σε συνθήκες κρίσης και αστικής διαχείρισης πετιούνται μαζικά στο δρόμο. Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει ότι το δικαίωμα στην εργασία το πλήττουν πρώτα απ' όλα ο Μάνεσης και οι άλλοι κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι θέλουν τους εργάτες σύγχρονους δούλους, αξιοποιώντας στους εκβιασμούς τους και την απειλή της απόλυσης.

Το ίδιο σαθρό είναι το επιχείρημα ότι τάχα με την κίνηση αυτή «θέλει να στείλει με αποφασιστικότητα το μήνυμα, προς πάσα κατεύθυνση, πως οι νόμοι θα εφαρμόζονται παρά τις επιθυμίες ορισμένων συνδικαλιστικών μειοψηφιών για το αντίθετο». Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση έστελνε μήνυμα ταυτόχρονα στην εγχώρια πλουτοκρατία και την τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) ότι είναι αποφασισμένη να κλιμακώσει την καταστολή για να περάσει τα προειλημμένα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.

Η αλήθεια είναι ότι η προχτεσινή επίθεση των ΜΑΤ κατά των απεργών χαλυβουργών είχε προαναγγελθεί από τον πρωθυπουργό πριν τις εκλογές και ήταν απλά θέμα χρόνου να εκδηλωθεί. Ο Α. Σαμαράς είχε στοχοποιήσει τον αγώνα των εργαζομένων στη «Χαλυβουργία», λόγω της ακτινοβολίας της στο εσωτερικό της χώρας και το εξωτερικό και είχε αναλάβει ανοιχτά υπό την προστασία του τον απεργοσπαστικό μηχανισμό του Μάνεση, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι αν πάρει τα ηνία της κυβέρνησης θα εφαρμόσει το δόγμα του «νόμου και της τάξης».

Τις διαθέσεις του ο Αντ. Σαμαράς τις είχε δείξει κατά τη διάρκεια προεκλογικής εκδήλωσης της ΝΔ στο Λαύριο, όταν απαντώντας σε στημένη ερώτηση γνωστής απεργοσπάστριας, είχε δηλώσει οργισμένα ότι «αυτός που ασελγεί πάνω στο δικαίωμα της εργασίας δεν μπορεί να λέγεται συνδικαλιστής». Από την άλλη, έδινε συγχαρητήρια ξανά και ξανά στους απεργοσπάστες για τη στάση τους, ενώ δε δίστασε να χαρακτηρίσει «τυράννους» και «δικτάτορες» όσους συνδικαλιστές βρίσκονται απέναντι από το κεφάλαιο, προϊδεάζοντας μάλιστα από τότε για τη λήψη μέτρων καταστολής.


Μαύρο μέτωπο

Η επίθεση κατά των απεργών στη «Χαλυβουργία» επιβεβαίωσε επίσης περίτρανα ότι το μέτωπο των κομμάτων της συγκυβέρνησης είναι αρραγές απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό. Οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να προσφέρουν πλήρη πολιτική κάλυψη στην επίθεση των ΜΑΤ κατά των απεργών στη «Χαλυβουργία», επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι ήταν πλήρως ενημερωμένοι και σύμφωνοι με την αστυνομική επιχείρηση κατά των χαλυβουργών, καθώς και ότι συμπίπτουν πλήρως στη γραμμή της κλιμάκωσης της καταστολής των λαϊκών αγώνων, προκειμένου να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα.

«Το δικαίωμα στην εργασία και ο παραγωγικός ιστός της χώρας πρέπει να προστατευτούν και πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις, με τη συμπεριφορά τους, να βοηθήσουν τη μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας», τονίζεται σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, που αναπαράγει ουσιαστικά τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Τις ευλογίες της στη χρήση αστυνομικής βίας έδωσε και η ΔΗΜΑΡ, τασσόμενη υπέρ της επαναλειτουργίας του εργοστασίου πάση θυσία. «Το υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας οφείλει να συμβάλει αποφασιστικά ώστε να υπάρξει άμεση λύση, το εργοστάσιο να επαναλειτουργήσει και οι εργαζόμενοι να μη βρίσκονται σε εσωτερική αντιπαράθεση», σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου, επιβεβαιώνοντας την πλήρη ένταξή της στο μαύρο αντιαπεργιακό μέτωπο.

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Ξενοδόχοι υπέγραψαν Σύμβαση για μειώσεις μισθών 15%!


ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και ξενοδόχοι έκαναν πράξη την εδώ και καιρό συμφωνία να φορτωθούν οι εργαζόμενοι τα σπασμένα της κρίσης των ξενοδόχων και της τάξης τους

Στη σφαγή των μισθών χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων σε όλη τη χώρα κατέληξαν η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας του κλάδου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων υπογράφοντας χτες την επαίσχυντη συμφωνία που ονομάζουν κλαδική ΣΣΕ και η οποία προβλέπει μείωση των βασικών μισθών σε όλες τις ειδικότητες σε ποσοστό 15%. Η μείωση στους μισθούς γίνεται μεγαλύτερη καθώς τα επιδόματα, που διατηρούνται, θα υπολογίζονται πλέον με τον νέο βασικό μισθό, ενώ η σύμβαση θα ισχύσει (αν δεν την καταγγείλουν ξανά οι ξενοδόχοι) έως 31/12/2013. Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ αποδεικνύονται για ακόμα μια φορά πιστοί συνέταιροι των ξενοδόχων, και ταγμένες στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργοδοτών, προκειμένου να θωρακίσουν και να ενισχύσουν την κερδοφορία τους, με θύματα για ακόμα μια φορά τους ξενοδοχοϋπαλλήλους.


Η νέα συμφωνία ήρθε στο έδαφος που εδώ και καιρό ετοίμαζαν ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ πασχίζοντας να εγκλωβίσει τον κλάδο να «διεκδικεί» με βάση τις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου και υπονομεύοντας γι' αυτό τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και διαθέσεις των εργαζομένων.

Σύμφωνα με τη σύμβαση:
Ο βασικός μισθός για την Α' κατηγορία των ξενοδοχοϋπαλλήλων (υπάλληλος υποδοχής, ρεσεψιόν Α' μάγειρας, κλπ.) διαμορφώνεται στα 821,95 ευρώ από 967,01 ευρώ.
Στη Β' κατηγορία (σερβιτόρος, πλυντήριο, Β' μάγειρας, κλπ.) ο βασικός μισθός διαμορφώνεται στα 804,62 ευρώ από 946,61 ευρώ.
Στη Γ' κατηγορία (βοηθός σερβιτόρου, ντόρμαν, καμαριέρα, Γ' μάγειρας, κλπ.) ο βασικός μισθός διαμορφώνεται στα 788,68 ευρώ από 927,86 ευρώ.
Στη Δ' κατηγορία (πλύντρια, λάντζα, σιδερώστρα, κλπ.) ο βασικός μισθός διαμορφώνεται στα 753,68 ευρώ από 886,69 ευρώ.

«Μη νομιμοποιήσετε αυτό το έγκλημα»

Με ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού του ΠΑΜΕ καταγγέλλει:

«Το αναμενόμενο εδώ και πολλές μέρες έγκλημα δεν εκπλήσσει τους εργαζόμενους και τα ταξικά σωματεία που οργάνωσαν τον αγώνα για να μην περάσει καμιά λογική υποχώρησης που θα έβαζε ταφόπλακα στην προσπάθεια να διατηρήσουμε μισθούς και δικαιώματα. Τα δείγματα που έχουν δώσει αυτές οι παρατάξεις στην Ομοσπονδία και σε όσα κλαδικά Συνδικάτα είναι πλειοψηφία, έκαναν το έγκλημα προμελετημένο. Δεν άφησαν, κινητοποίηση του κλάδου που να μην την υπονομεύσουν. Προσπάθησαν με λύσσα να ακυρώσουν τις μάχες που έδωσαν οι εργαζόμενοι απέναντί στην εργοδοσία, στο πολιτικό της προσωπικό και όλους τους μηχανισμούς της».

Καταγγέλλει ότι «αφού οδήγησαν το κίνημα σε ήττα στηρίζοντας όλες τις αντεργατικές επιλογές των κομμάτων που κυβέρνησαν ως σήμερα, τώρα αξιοποιούν τις συνθήκες που οι ίδιοι δημιούργησαν για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους να υπογράψουν την εξαθλίωση όλου του κλάδου. Προσβάλλουν τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία που συμμετείχαν στην 48ωρη απεργία αγωνιζόμενοι για τα δικαιώματά τους λέγοντας τους ότι "ο κλάδος διασύρθηκε κυριολεκτικά από την 48ωρη απεργία στις 10 & 11/7/12". Διασυρμό προκάλεσε η συγκέντρωσή αυτών που υπέγραψαν το έγκλημα (15 άτομα) στην πλατεία Κοραή, την ίδια ώρα που οι απεργοί εργαζόμενοι του κλάδου έδιναν τη μάχη της περιφρούρησης.

Οι ύβρεις στους εργαζόμενους του κλάδου και τα ψέματα που συνοδεύουν το γκεμπελικό δελτίο Τύπου της Ομοσπονδίας που ενημερώνει για την ΣΣΕ - καρμανιόλα των μισθών μας, δεν αγγίζουν κανένα τίμιο αγωνιστή που αποφάσισε να μην υποταχτεί στο κάλεσμα εργοδοτών - κυβέρνησης - Ομοσπονδίας και να παλέψει για τη ζωή του.

Κι επειδή "σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει", η λάσπη θα γυρίσει στα μούτρα τους, καλούμε όλα τα σωματεία που δεν ακολούθησαν τον κατήφορο των παρατάξεων της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και των συναμαρτούντων, να συνταχτούν με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον κλάδο, να συνεχίσουμε τον αγώνα υπεράσπισης των μισθών μας και των άλλων δικαιωμάτων μας. Να πετάξουμε έξω από τα σωματεία και την Ομοσπονδία τους εχθρούς των δικαιωμάτων μας και της ζωής μας».

Η Γραμματεία καλεί τους εργαζόμενους «να μην νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους αυτό το έγκλημα, αυτή τη σύμβαση. Να μην αποδεχτούν καμιά μείωση σε μισθούς και δικαιώματα. Να συμπορευτούν με τα ταξικά Συνδικάτα και να αγωνιστούν για τη ζωή που δικαιούνται.

Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, είναι δική τους, όπως είναι και τα χρέη τους.

Οποιος λείψει από τον αγώνα θα είναι απέναντι στη ζωή του και την οικογένειά του. Απαιτούμε αυτά που μας ανήκουν».

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Ο ηρωικός αγώνας των απεργών Χαλυβουργών δε μπορεί να λερωθεί

Η εργοδοσία του Μάνεση, συνεχίζει να τραβάει το σχοινί της αδιαλλαξίας και της πρόκλησης απέναντι στους εργαζόμενους του εργοστασίου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» παρά τις προσπάθειες του Σωματείου και τις υπεύθυνες προτάσεις για την επαναλειτουργία του εργοστασίου. Στην άρνηση των απεργών χαλυβουργών να γίνουν είλωτες, τις τελευταίες μέρες εξαπολύεται δριμύτατη και πολυμέτωπη συντονισμένη επίθεση που ρίχνει τις ευθύνες στο σωματείο του Ασπροπύργου, στο ΠΑΜΕ, στις διεκδικήσεις των εργατών και στην άκαμπτη στάση τους.

Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας πρέπει να πάρουν την ευθύνη τους, να δώσουν λύση και να σταματήσουν να παριστάνουν το Πόντιο Πιλάτο. Από τη μία συμπόνια στους εργάτες και από την άλλη γη και ύδωρ στον Μάνεση. Τα τελευταία δημοσιεύματα σε μορφή συγχορδίας από κομμάτι των ΜΜΕ και από διάφορα παπαγαλάκια του Μάνεση, που συκοφαντούν το σωματείο και τον αγώνα των χαλυβουργών, δεν είναι τυχαία. Εντάσσεται στο σχέδιο τρομοκράτησης με απειλές και εκβιασμούς να σπάσουν τον περήφανο αγώνα εννιά μηνών των χαλυβουργών, να δώσουν σήμα συνολικά στη μεγαλοεργοδοσία.

Στο παιχνίδι των εντυπώσεων και πιστοί σύμμαχοι του Μάνεση είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που δε χάνει ευκαιρία να επιτεθεί στο σωματείο για την τακτική του, να δίνει συμβουλές υποταγής. Σήμερα ο κ. Παναγόπουλος μέσω της ΝΕΤ αποθέωσε για μια ακόμα φορά τη στάση «με ότι μισθό και εργασιακή σχέση μέσα, αρκεί να μη χαθούν θέσεις εργασίας».

Το κεφάλαιο έχει αυτή τη στιγμή ένα και μόνο στόχο. Το τσάκισμα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης της εργατική δύναμης ώστε να αποτελέσει το λίπασμα της οικονομικής ανάκαμψης. Ο αγώνας για να μη γίνεις δούλος βαφτίζεται εκβιασμός και κλείσιμο των εργοστασίων. Από την άλλη οι μισθοί των 400ευρω και το τσάκισμα της ζωής των εργαζόμενων βαφτίζεται υγιής επιχειρηματικότητα και αναγκαίος ρεαλισμός.

Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι εργάτες

Αυτοί που υφίστανται τις συνέπειες των λουκέτων είναι πάντα οι εργαζόμενοι και όχι οι εργοδότες, οι οποίοι συνεχίζουν να επιβιώνουν με άνεση, να θεωρούνται σταθεροί επενδυτές και ο κύριος κρίκος της ανάπτυξης. Γι αυτό η κάθε κυβέρνηση τους εξυπηρετεί με νέα προνόμια και σε κάθε επίπεδο και την ίδια στιγμή κλείνει τα μάτια στην ασύδοτη δράση όπως πχ του μεγαλοβιομήχανου Μάνεση αυτήν την περίοδο.

Οι επιχειρήσεις, που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια και πετάχτηκαν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενοι δεν έκλεισαν από τους δήθεν «μαξιμαλισμούς» και τους αγώνες των εργαζόμενων. Τα προϊόντα που παρήγαγαν δεν έπαψαν ποτέ να είναι απαραίτητα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, δε μειώθηκε η ζήτησή τους στην αγορά.

Τα εργοστάσια τα κλείνει η καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και η αναρχία στην παραγωγή, η αναζήτηση του μέγιστου κέρδους. Γι' αυτό μονάδες εργοστασίων, αλλά και κλάδοι ολόκληροι, απαραίτητοι για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και της ανάπτυξη της χώρας πάνω στον υπαρκτό και πλούσιο πλουτοπαραγωγικό ιστό της, όπως τα κλωστοϋφαντουργεία, τα ναυπηγεία κλπ συρρικνώνονται και αργοπεθαίνουν. Γι’ αυτό η πλειοψηφία των επιχειρήσεων σε μια σειρά κλάδους και περιοχές που απασχολούσαν χιλιάδες εργαζόμενους, μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες, αναζητώντας μεγαλύτερα κέρδη.

Με βάση τα παραπάνω όλοι αυτοί που προσπαθούν να βρουν λύση για τους Χαλυβουργούς έχοντας έναν καλό λόγο για τον αγώνα τους και την ίδια στιγμή τους συμβουλεύουν στη λογική «μήπως να γυρίζατε στη δουλειά ώστε να μην κλείσει το εργοστάσιο», είναι απέναντι από τον ηρωικό αγώνα τους, είναι απέναντι από τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, είναι ταγμένοι με ψυχή και καρδιά στον Μάνεση και σε κάθε μεγαλοεργοδοσία. Είναι οι ίδιοι που εγκαλούν κάθε κομμάτι των εργαζόμενων που αγωνίζεται, είναι οι ίδιοι που συκοφαντούσαν τις απεργίες στον επισιτισμό-τουρισμό ως εχθρικές προς το εθνικό συμφέρον και στα στοιχεία πως οι 7 στους 10 Έλληνες δεν πάνε διακοπές, δε βγάζουν άχνα.

Όλος αυτός ο μηχανισμός χειραγώγησης θα πρέπει να δώσει πειστικές εξηγήσεις στην αμέτρητη λίστα που ακολουθεί.

Τα εργοστάσια :

της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (Λαναράς)
λιπασμάτων
ζάχαρης
ΝΤΑΪΑΜΟΝ ΕΛΛΑΣ
ΤΡΙΟΥΜΦ
Σισερ Παλκο
«ΦΛΩΡΑ
Κατσέλης στη Θεσσαλονίκη
«Ιντεάλ Στάνταρ»
Επιχείρηση FOCO
ΣΙΔΕΝΟΡ
Τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά

ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ;

Και υπάρχει συνέχεια. Τα εργοστάσια :

της Σόφτεξ στη Δράμα,
τα μεταλλεία Κασσάνδρας,
η Κατερίνα στην Πιερία,
η «Μπιάνκα Παγγαίου» στην Καβάλα,
η Πίνδος στα Γρεβενά,
η «Φλώρινα Χωναίος» στη Θεσσαλονίκη,
η «Τρικολάν» στη Νάουσα,
η «Καματάκης ΑΤΕΕ» στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη,
η «ΑΝΚΕΡ» στον Έβρο,
η «ΚΑΛΤΟΝ» στη Θεσσαλονίκη,
το «Καπνεργοστάσιο Μιχαηλίδη» στην Ξάνθη,
ο Όμιλος Ηλιάδη» (ΚΟΡΤΑΓΚ, ΗΛΤΕΞ, Βαφεία Σίνδου και Κιλκίς) στη Θεσσαλονίκη στην Πιερία και το Κιλκίς,
η ΚΟΝΤΗ,
η ΒΙΟΣΟΛ στη Μαγνησία

ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ;

Οι 627 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που έκλεισαν μέσα στο 2012 σύμφωνα με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης έκλεισαν λόγω των αγώνων των εργατών;

Ας σταματήσει το κυνηγητό στον αγώνα των Χαλυβουργών γιατί δεν τους παίρνει. Ο 9μηνος αγώνας των απεργών χαλυβουργών είναι σύγχρονο μάθημα ταξικής σύγκρουσης και αξιοπρέπειας.
Κανείς δε μπορεί να τον λερώσει. 

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

«Δωρεάν» Υγεία από τους εμπόρους;

«Δωρεάν εμβόλια, υγειονομικό υλικό, εκτυπωτικό μηχάνημα και αναλώσιμα», προσέφερε τo νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού όπως ενημερώνει το Γραφείο Τύπου του Ομίλου. Σχολιάζοντας την πρωτοβουλία, η διευθύνουσα σύμβουλος του Ομίλου αναφέρθηκε στην «πλήρη συναίσθηση του αυξημένου κοινωνικού του ρόλου και της ευαισθησίας του χώρου που υπηρετεί», εξηγώντας ότι πρόκειται για ένα χώρο «που το αγαθό της υγείας είναι άμεσα συνδεδεμένο με το αίσθημα της ανθρωπιάς και της ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπο. Είναι χρέος μας, σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες να προσφέρουμε ένα ελάχιστο δείγμα βοήθειας σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, προκειμένου να διασφαλιστεί το σημαντικότερο αγαθό, η υγεία τους».


Σε συνθήκες αφ' ενός άγριας λεηλάτησης του εισοδήματος της εργατικής - λαϊκής οικογένειας με αποτέλεσμα να μη μπορεί να εξασφαλίσει φάρμακα, να σταματούν θεραπείες κ.τ.λ., αφ' ετέρου σχεδιασμένης εγκατάλειψης των δημόσιων νοσοκομείων, τι εξυπηρετούν τέτοιες πρωτοβουλίες των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου; Μπορούν να είναι ... «αθώες» οι παρεμβάσεις εκείνων που θησαυρίζουν από την πολιτική που μετατρέπει την Υγεία σε εμπόρευμα; Η αλήθεια είναι πάντως ότι το «εταιρικό προφίλ» τους εξωραΐζεται ιδιαίτερα από τέτοιες δράσεις: έτσι, από μπροστά εμφανίζονται φιλάνθρωποι και από πίσω μπορούν να συνεχίζουν ανεμπόδιστα να πλουτίζουν από το εμπόριο του δικαιώματος κάθε ανθρώπου να έχει την υγειά του. Εμπόριο που δεν μπορεί να συνάδει με κανέναν «κοινωνικό ρόλο» και καμία «ευαισθησία» εκείνων που το ασκούν. Γιατί πολύ απλά δε γίνεται να πουλάς την ανάγκη του μεροκαματιάρη να γιατρεύονται τα παιδιά του και να είσαι και «ευαίσθητος». Η μόνη ... «ευαισθησία» που υπάρχει σ' αυτήν την περίπτωση είναι ταυτόχρονα στο κέρδος και στην υποκρισία.

Αντεργατική στρατηγική

Την ώρα που η κυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με τις προγραμματικές δηλώσεις θέλει «μια χώρα που πρέπει να γίνει φιλική για επενδύσεις» και «διαρθρωτικές αλλαγές που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας» ως «πρώτιστο στόχο», η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σπεύδει να βάλει πλάτες σ' αυτό το στόχο συμβάλλοντας στη μετατροπή της ζωής της εργατικής οικογένειας σε κόλαση.
Αυτή η στρατηγική υιοθετήθηκε χτες στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ από όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ αλλά και «Αυτόνομη Παρέμβαση» - παρά τις φραστικές διαφοροποιήσεις. Αλλωστε όλες αυτές οι δυνάμεις πασχίζουν να συμβάλλουν στην έξοδο από την κρίση και στην ανάπτυξη, αλλά στο έδαφος του καπιταλισμού, όπως και τα κόμματα που τις στηρίζουν, ανεξαρτήτως διαφορών στη διαχείριση.
Να υπογραφούν κλαδικές συμβάσεις με μειώσεις γιατί διαφορετικά τα πράγματα θα είναι χειρότερα κατέληξαν. Αυτή ακριβώς τη στρατηγική υπηρετεί και ο «διάλογος» με τους εργοδότες που στήνεται πάλι από τη ΓΣΕΕ, με σκοπό δήθεν την επιστροφή στην τελευταία Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που προέβλεπε κατώτερο μισθό 750 ευρώ μεικτά.
Ο,τι δηλαδή ζητά και ο ΣΕΒ. Ετσι ορίστηκε η επόμενη Τρίτη ως μέρα συνάντησης του ΣΕΒ με ΓΣΕΕ - ΕΣΕΕ - ΓΣΕΒΕΕ για να συζητήσουν από κοινού τη νέα σφαγή των εργαζομένων.
Να γιατί επιβάλλεται να ξεμπερδεύουν οι εργαζόμενοι μ' αυτές τις δυνάμεις και να συσπειρωθούν με το ΠΑΜΕ.

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Οι αστυνομικοί...ξέχασαν τα παράβολα και αθωώθηκαν οι χρυσαυγίτες

Επτά εκ οκτώ μελών της Χρυσής Αυγής απηλλάγησαν των κατηγοριών για το πρόσφατο επεισόδιο σε καφενείο της Βέροιας.

Μετά από μαραθώνια διαδικασία που διήρκεσε 13 ώρες και ολοκληρώθηκε στις 2 τα ξημερώματα, το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βέροιας κήρυξε, για τυπικούς λόγους, άκυρη την ποινική διαδικασία για τους επτά κατηγορούμενους, διότι έλειπε από τη δικογραφία ένα παράβολο, το οποίο όφειλε να είχε καταθέσει η πολιτική αγωγή.

Η έλλειψη του συγκεκριμένου παράβολου (καταθέσεως εγκλήσεως) διαπιστώθηκε μετά το πέρας της εξέτασης των μαρτύρων, αλλά και των απολογιών, κατά τη στιγμή της εισαγγελικής πρότασης, γεγονός που οδήγησε το δικαστήριο στην απόφαση να κηρύξει άκυρη τη διαδικασία, κατ' εφαρμογήν ειδικής διάταξης που προβλέπεται σ' αυτές τις περιπτώσεις.

Οι επτά κατηγορούμενοι αντιμετώπιζαν κατά περίπτωση τις πράξεις της απειλής και της εξύβρισης, που δεν διώκονται αυτεπάγγελτα αλλά κατ' έγκληση.

Σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών, με τριετή αναστολή, για το αδίκημα της πρόκλησης σωματικής βλάβης, καταδικάστηκε ένα από τα μέλη της Χρυσής Αυγής που ενεπλάκη στο επεισόδιο.

Η ίδια ποινή επεβλήθη και στον ιδιοκτήτη του καφενείου, ο οποίος κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου έπειτα από μήνυση που υπέβαλαν εναντίον του οι συλληφθέντες. Και στις δύο περιπτώσεις το δικαστήριο αποφάσισε να μη δώσει αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση.

Κατά τη διαδικασία των απολογιών, οι οκτώ κατηγορούμενοι - μέλη της Χρυσής Αυγής απέδωσαν τις πράξεις τους στις προκλήσεις που δέχθηκαν, υποστηρίζοντας ότι αντέδρασαν αμυνόμενοι. Για «στημένη ιστορία» και «παραμύθια» έκανε λόγο στην απολογία του ο ιδιοκτήτης του καφενείου.