Δουλειά μέχρι τον τάφο

Αποκαλυπτική για τον τρόπο που λειτουργεί ο μηχανισμός που λέγεται «προσδόκιμο ζωής», για την παράταση του εργάσιμου χρόνου μέχρι τον τάφο, είναι η προχθεσινή έκθεση του ΟΟΣΑ. Με αυτή ζητείται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης πάνω από τα 65 έτη γιατί όπως υποστηρίζει, «το προσδόκιμο ζωής στο μεγαλύτερο τμήμα του βιομηχανικού κόσμου(!) έχει αυξηθεί ήδη πολύ ταχύτερα από τις προϋπολογισμένες αυξήσεις στην ηλικία κατά την οποία οι πολίτες μπορούν να βγουν στη σύνταξη». Στην έκθεση «Συντάξεις 2011 με μια ματιά», παρόλο που εκτιμάται ότι μέχρι το 2050, ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης θα ανέλθει στα 65 έτη, για άνδρες και γυναίκες, με αύξηση κατά μέσο όρο 1,5 έτος για τους άνδρες και 2,5 για τις γυναίκες, ωστόσο αυτό δεν τους αρκεί. Με βάση τις αντιεπιστημονικές και έωλες «προβολές» που κάνουν στο απώτερο μέλλον, προβλέπουν ότι το λεγόμενο προσδόκιμο ζωής έχει ήδη αυξηθεί σε μέσο όρο κατά 2 έτη για τους άνδρες και 1,5 έτος για τις γυναίκες, οπότε καταλήγουν στο συμπέρασμα πως «ακόμη και οι υπάρχουσες μεταρρυθμίσεις δεν είναι επαρκείς»... για το τι θα γίνει το 2050(!). Είναι ολοφάνερο ότι χρησιμοποιούν το προσδόκιμο ζωής ως εργαλείο για να δικαιολογήσουν την ειλημμένη απόφασή τους για κατάργηση ουσιαστικά ακόμα και των συντάξεων πείνας. Επί της ουσίας το μόνο σίγουρο είναι ότι το προσδόκιμο ζωής τα επόμενα χρόνια θα πέσει κατακόρυφα εξαιτίας του σφαγιασμού των κοινωνικών δαπανών, της μετατροπής της υγείας σε πανάκριβο αγαθό μόνο για όσους μπορούν να πληρώνουν, των ανεπανόρθωτων βλαβών υγείας από την εντατικοποίηση της δουλειάς, τις επαγγελματικές ασθένειες κ.ο.κ. ...