Όλες αυτές τις μέρες μας λένε ότι παλεύουν για να μας σώσουν.
Όμως τι του άφησαν του εργάτη για να «σώσει»;
Να δεχτεί τα βάρβαρα μέτρα για να... σωθούν συμβουλεύουν τους εργαζόμενους και το λαό τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Αλήθεια, όμως, τι άφησαν στους εργαζόμενους για να το σώσουν; Γιατί, για παράδειγμα, το μεροκάματο που λένε ότι θέλουν να προστατεύσουν και γι' αυτό προωθούν τα νέα μέτρα, το 'χει ήδη χάσει ο εργάτης. Ακόμα κι αυτοί που προς το παρόν δεν είναι επίσημα άνεργοι, όταν παίρνουν το μεροκάματο, το βλέπουν να γίνεται φύλλο και φτερό στο λεπτό από τις δραστικές μειώσεις που επιβάλλουν και τα νέα μέτρα, από τα χαράτσια που του έχουν φορτώσει, από την ακρίβεια που καλπάζει, από το φάρμακο, το γιατρό, το σχολείο, τον παιδικό σταθμό, το κάθε είδος ή υπηρεσία πρώτης ανάγκης που για να έχει, πρέπει να πληρώνει πλέον πάνω από μεροκάματο ή μισθό, από αυτά που πρέπει να δώσει στο γέρο πατέρα του να επιβιώσει, αφού οι συντάξεις είναι ψίχουλα, από το χαρτζιλίκι που δεν μπορεί να μη δώσει στο παιδί του αφού πλέον 1 στους 2 νέους δεν έχει δουλειά, από... από... από...
Είναι κάλπικα τα διλήμματα που καλλιεργούν στους εργάτες και το λαό. Οσο σκύβει το κεφάλι, τόσο πιο βαθιά θα βουλιάζει στην εξαθλίωση. Οχι μόνο δε θα του φτάνει ο «μισθός» του (αν μπορούν να χαρακτηριστούν «μισθός» αυτά τα μερικά ευρώ που θα παίρνουν οι εργάτες) αλλά θα πρέπει από πάνω και να δανείζεται για να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες της οικογένειάς του. Η χρεοκοπία για την οποία αγωνιούν δεν είναι του λαού - αυτή ξεκίνησε εδώ και καιρό - είναι η χρεοκοπία της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.
Όμως τι του άφησαν του εργάτη για να «σώσει»;
Να δεχτεί τα βάρβαρα μέτρα για να... σωθούν συμβουλεύουν τους εργαζόμενους και το λαό τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Αλήθεια, όμως, τι άφησαν στους εργαζόμενους για να το σώσουν; Γιατί, για παράδειγμα, το μεροκάματο που λένε ότι θέλουν να προστατεύσουν και γι' αυτό προωθούν τα νέα μέτρα, το 'χει ήδη χάσει ο εργάτης. Ακόμα κι αυτοί που προς το παρόν δεν είναι επίσημα άνεργοι, όταν παίρνουν το μεροκάματο, το βλέπουν να γίνεται φύλλο και φτερό στο λεπτό από τις δραστικές μειώσεις που επιβάλλουν και τα νέα μέτρα, από τα χαράτσια που του έχουν φορτώσει, από την ακρίβεια που καλπάζει, από το φάρμακο, το γιατρό, το σχολείο, τον παιδικό σταθμό, το κάθε είδος ή υπηρεσία πρώτης ανάγκης που για να έχει, πρέπει να πληρώνει πλέον πάνω από μεροκάματο ή μισθό, από αυτά που πρέπει να δώσει στο γέρο πατέρα του να επιβιώσει, αφού οι συντάξεις είναι ψίχουλα, από το χαρτζιλίκι που δεν μπορεί να μη δώσει στο παιδί του αφού πλέον 1 στους 2 νέους δεν έχει δουλειά, από... από... από...
Είναι κάλπικα τα διλήμματα που καλλιεργούν στους εργάτες και το λαό. Οσο σκύβει το κεφάλι, τόσο πιο βαθιά θα βουλιάζει στην εξαθλίωση. Οχι μόνο δε θα του φτάνει ο «μισθός» του (αν μπορούν να χαρακτηριστούν «μισθός» αυτά τα μερικά ευρώ που θα παίρνουν οι εργάτες) αλλά θα πρέπει από πάνω και να δανείζεται για να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες της οικογένειάς του. Η χρεοκοπία για την οποία αγωνιούν δεν είναι του λαού - αυτή ξεκίνησε εδώ και καιρό - είναι η χρεοκοπία της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου