Μέσα στον ορυμαγδό της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής που συναποφάσισε με την τρόικα και εφαρμόζει η κυβέρνηση, με τις περικοπές μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αύξησης της φορολογίας και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, κατατέθηκε χτες στη Βουλή και το νομοσχέδιο για την «τακτοποίηση» των αυθαιρέτων. Πρόκειται για ένα ακόμη φοροεισπρακτικό μέτρο, καθώς οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων θα κληθούν να πληρώσουν πανάκριβα πρόστιμα, ακόμη και πρόσθετες εισφορές σε γη και χρήμα, για να σώσουν για 40 χρόνια το σπίτι τους από την κατεδάφιση. Πρόκειται για ένα μέτρο που δεν πρόκειται βέβαια να λύσει το πρόβλημα της αυθαίρετης δόμησης, ένα πρόβλημα που επί δεκαετίες συντηρούσε το δικομματικό σύστημα για να καταστήσει τους ιδιοκτήτες τους εύκολη λεία και ομήρους της πολιτικής του.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι με τις ρυθμίσεις που αφορούν τα κριτήρια για το ύψος του προστίμου, πάει να εφαρμόσει ένα «δίκαιο μέτρο», όπως δήλωσε προχτές στη Βουλή ο υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου. Ωστόσο δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι οι ρυθμίσεις της «τσουβαλιάζουν» όσους έχτισαν αυθαίρετες βίλες πολλών τετραγωνικών, επαύλεις, ακόμη και εργοστάσια και ξενοδοχεία, με αυτούς που έχτισαν ένα αυθαίρετο φτωχόσπιτο, εκτός σχεδίου, που το χρησιμοποιούν ως πρώτη κατοικία. Για μια ακόμα φορά θα κληθούν να πληρώσουν κυρίως τα λαϊκά στρώματα. Οι κάτοικοι των προσφυγικών της Παλιάς Κοκκινιάς και του Περάματος που - ελλείψει οποιουδήποτε προγράμματος λαϊκής στέγης - έχτισαν παράνομα μια τουαλέτα ή ένα ακόμη δωμάτιο γιατί βρέθηκαν στην ανάγκη να βάλουν εκεί το δεύτερο ή το τρίτο παιδί τους ή κάποιον ηλικιωμένο ή ένα άτομο με ειδικές ανάγκες, αφού δεν υπάρχει σχετική μέριμνα από το κράτος. Και βέβαια όλες αυτές τις παράνομες κατασκευές και επεκτάσεις τις ακριβοπλήρωσαν. Τώρα, λοιπόν, αυτούς τους ανθρώπους, έρχεται η κυβέρνηση και τους αναγκάζει να ξαναπληρώσουν πανάκριβα πρόστιμα, ενώ μπορεί να είναι άνεργοι ή εργαζόμενοι με πετσοκομμένες αποδοχές.
Η αυθαίρετη δόμηση, είναι ασφαλώς - πέρα από πολεοδομικό, χωροταξικό και πολεοδομικό - πρωτίστως πολιτικό και ταξικό πρόβλημα. Και είναι γεγονός ότι η αυθαίρετη δόμηση αναπτύχθηκε στη χώρα μας επί δεκαετίες όχι μόνο κάτω από την ανοχή, αλλά και με τις ευλογίες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Γιατί όλες αυτές οι αυθαιρεσίες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχει φτώχεια, όσο υπάρχει η πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης, της εμπορευματοποίησης των λαϊκών αναγκών και ειδικότερα της λαϊκής στέγης στο βωμό της τεράστιας κερδοσκοπίας των κατασκευαστικών εταιρειών και του τραπεζικού συστήματος, που ληστεύουν χρόνια τώρα τα λαϊκά εισοδήματα.
Μόνη λύση, επομένως, για τα λαϊκά στρώματα είναι η ανάπτυξη της πάλης για να γίνει η γη κοινωνική ιδιοκτησία, να σταματήσει να είναι εμπόρευμα και η διεκδίκηση για χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό των προγραμμάτων λαϊκής κατοικίας, για κοινωνικό δικαίωμα στην κατοικία, για να μην είναι η κατοικία εμπόρευμα, για κατοικία φθηνή και ασφαλή που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες του εργαζόμενου. Αλλά αυτό απαιτεί λαϊκή εξουσία και οικονομία. Επομένως απαιτείται η οργάνωση της αντεπίθεσης για την εφαρμογή μιας φιλολαϊκής πολιτικής, που θα έχει στο επίκεντρό της τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι με τις ρυθμίσεις που αφορούν τα κριτήρια για το ύψος του προστίμου, πάει να εφαρμόσει ένα «δίκαιο μέτρο», όπως δήλωσε προχτές στη Βουλή ο υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου. Ωστόσο δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι οι ρυθμίσεις της «τσουβαλιάζουν» όσους έχτισαν αυθαίρετες βίλες πολλών τετραγωνικών, επαύλεις, ακόμη και εργοστάσια και ξενοδοχεία, με αυτούς που έχτισαν ένα αυθαίρετο φτωχόσπιτο, εκτός σχεδίου, που το χρησιμοποιούν ως πρώτη κατοικία. Για μια ακόμα φορά θα κληθούν να πληρώσουν κυρίως τα λαϊκά στρώματα. Οι κάτοικοι των προσφυγικών της Παλιάς Κοκκινιάς και του Περάματος που - ελλείψει οποιουδήποτε προγράμματος λαϊκής στέγης - έχτισαν παράνομα μια τουαλέτα ή ένα ακόμη δωμάτιο γιατί βρέθηκαν στην ανάγκη να βάλουν εκεί το δεύτερο ή το τρίτο παιδί τους ή κάποιον ηλικιωμένο ή ένα άτομο με ειδικές ανάγκες, αφού δεν υπάρχει σχετική μέριμνα από το κράτος. Και βέβαια όλες αυτές τις παράνομες κατασκευές και επεκτάσεις τις ακριβοπλήρωσαν. Τώρα, λοιπόν, αυτούς τους ανθρώπους, έρχεται η κυβέρνηση και τους αναγκάζει να ξαναπληρώσουν πανάκριβα πρόστιμα, ενώ μπορεί να είναι άνεργοι ή εργαζόμενοι με πετσοκομμένες αποδοχές.
Η αυθαίρετη δόμηση, είναι ασφαλώς - πέρα από πολεοδομικό, χωροταξικό και πολεοδομικό - πρωτίστως πολιτικό και ταξικό πρόβλημα. Και είναι γεγονός ότι η αυθαίρετη δόμηση αναπτύχθηκε στη χώρα μας επί δεκαετίες όχι μόνο κάτω από την ανοχή, αλλά και με τις ευλογίες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Γιατί όλες αυτές οι αυθαιρεσίες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχει φτώχεια, όσο υπάρχει η πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης, της εμπορευματοποίησης των λαϊκών αναγκών και ειδικότερα της λαϊκής στέγης στο βωμό της τεράστιας κερδοσκοπίας των κατασκευαστικών εταιρειών και του τραπεζικού συστήματος, που ληστεύουν χρόνια τώρα τα λαϊκά εισοδήματα.
Μόνη λύση, επομένως, για τα λαϊκά στρώματα είναι η ανάπτυξη της πάλης για να γίνει η γη κοινωνική ιδιοκτησία, να σταματήσει να είναι εμπόρευμα και η διεκδίκηση για χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό των προγραμμάτων λαϊκής κατοικίας, για κοινωνικό δικαίωμα στην κατοικία, για να μην είναι η κατοικία εμπόρευμα, για κατοικία φθηνή και ασφαλή που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες του εργαζόμενου. Αλλά αυτό απαιτεί λαϊκή εξουσία και οικονομία. Επομένως απαιτείται η οργάνωση της αντεπίθεσης για την εφαρμογή μιας φιλολαϊκής πολιτικής, που θα έχει στο επίκεντρό της τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου