Η συζήτηση περί «νομιμότητας»

Όσο ο χρόνος απομακρύνεται από τα γεγονότα σε Κερατσίνι και Πέραμα, τόσο πιο φανερή γίνεται η προσπάθεια της κυβέρνησης, με τη συμβολή και των άλλων κομμάτων της διαχείρισης, να αξιοποιήσει τη δράση της Χρυσής Αυγής για να φτιάξει κλίμα και να ενισχύσει τα μέτρα, που αντικειμενικά στοχοποιούν το λαό και το κίνημα. Αναπροσαρμόζει, μάλιστα, την προπαγάνδα και τους χειρισμούς της, ανάλογα με τη στάση των άλλων κομμάτων, που διαγκωνίζονται μαζί της για το ποιος είναι ο καλύτερος να διαφυλάξει τη «δημοκρατία» και την «ομαλότητα». Γι' αυτό άφησε κατά μέρος το ιδεολόγημα του «συνταγματικού τόξου» και λίγο λίγο φέρνει τη συζήτηση στο προκείμενο για το αστικό σύστημα, που είναι η τήρηση της «νομιμότητας».
Πιο αποκαλυπτικός απ' όλους ήταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μ. Βορίδης. Αναφερόμενος ειδικά στο ΚΚΕ, ζήτησε την περασμένη βδομάδα να αποκηρύξει το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και να προσαρμόσει τη δράση του στη «νομιμότητα», όπως την ορίζουν οι νόμοι που ψηφίζονται στη Βουλή. Τι κάνουν αυτοί οι νόμοι; Μειώνουν μισθούς, καταργούν δικαιώματα, οδηγούν τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια. Στερούν τη μόρφωση από τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας και την Υγεία απ' όσους δεν έχουν να πληρώσουν. Ενισχύουν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, καταργούν στοιχειώδη συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες. Κοντολογίς, είναι νόμοι με τους οποίους η κυβέρνηση πάει να διαχειριστεί την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος του λαού.
Είναι νόμοι που σε συνθήκες κρίσης πάνε να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ανάκαμψης για τα μονοπώλια, συντρίβοντας τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία, τις γυναίκες. Αυτή τη «νομιμότητα» ζητά η κυβέρνηση να σεβαστεί το ΚΚΕ, το εργατικό, λαϊκό κίνημα, δηλαδή να μην την πολεμάνε, για τη ζωή του λαού, κόντρα στα μονοπώλια, ως το οριστικό ξερίζωμά τους. Λέει μάλιστα ότι ο σεβασμός της «νομιμότητας» πρέπει να διαφοροποιεί το κάθε κόμμα από τη Χρυσή Αυγή. Η Χρυσή Αυγή, όμως, κάθε άλλο παρά αμφισβητεί τη νομιμότητα που περιγράφουν ο Βορίδης, η κυβέρνηση, τα αστικά επιτελεία. Η Χρυσή Αυγή στηρίζει κάθε μέτρο που χτυπάει το λαό και στόχο έχει να βγάλει το κεφάλαιο από την κρίση. Η ίδια δρα σαν δουλέμπορος και τσιράκι εφοπλιστών και μεγαλοεργολάβων, για να χτυπηθεί το κίνημα και να διασφαλίσουν οι εργοδότες φτηνότερη εργασία.
Στη νομιμότητα που ο Βορίδης αντιπαραβάλει στο «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» η Χρυσή Αυγή είναι χωμένη μέχρι τα μπούνια. Η παράνομη δράση της έχει να κάνει με τα εγκλήματα ενάντια σε εργάτες και μετανάστες. Εκεί πάνω η κυβέρνηση πάει να στήσει παγίδα στο λαό, ταυτίζοντας τα δολοφονικά χτυπήματα των χρυσαυγιτών με τη συλλογικά αποφασισμένη και μαζική δράση του κινήματος. Λέει επί της ουσίας ότι αυτή η δράση δεν μπορεί να αμφισβητεί τους αστικούς νόμους. Δηλαδή, να μην αμφισβητεί την εξαθλίωση και αυτούς που ωθούν στην εξαθλίωση το λαό. Θέλουν ο ρόλος του κινήματος να βοηθάει το λαό να δέσει τη θηλιά στο λαιμό του. Άρα θέλουν και το ΚΚΕ να συμβάλλει στη διαχείριση του συστήματος της εκμετάλλευσης. Γι' αυτό (ξανα)ανοίγουν τη συζήτηση περί νομιμότητας και προαναγγέλλουν νέα κατασταλτικά μέτρα, ενώ ξέρουν ότι το υπάρχον νομικό πλαίσιο είναι υπεραρκετό για να αντιμετωπίσει την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.