Δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το ζήτημα της μη ψηφοφορίας στη Βουλή επί της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων
Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ δεν ψηφίστηκε στην επιτροπή και στην Ολομέλεια θα πάει μόνο για συζήτηση, με την αιτιολογία του δημοσιονομικού κόστους. Ένα σχόλιο γι' αυτό και αν το ΚΚΕ εμμένει στη θέση του.
«Δεν φέραμε την πρόταση νόμου κατάργησης του μνημονίου, των εφαρμοστικών νόμων και των δανειακών συμβάσεων για λόγους προπαγάνδας, αλλά ήταν στοιχειώδης υποχρέωσή μας και θεωρούμε ότι ο λαός πρέπει να παλέψει για την ουσιαστική κατάργησή τους και τη μετεξέλιξη της πάλης αυτής σε πάλη κατά της ΕΕ και για διέξοδο υπέρ του λαού από την κρίση.
Όμως το γεγονός ότι δεν τέθηκε καν σε ψηφοφορία, όπως και δεν θα τεθεί σε ψηφοφορία στη Βουλή με ερμηνεία του Συντάγματος ότι δεν πρέπει να παίρνονται από τη Βουλή αποφάσεις που ανεβάζουν το δημοσιονομικό κόστος, με αφορμή λοιπόν αυτό και επί της ουσίας, βγαίνει το εξής συμπέρασμα: Ότι αυτό το κοινοβούλιο, που εμείς το λέμε αστικό κοινοβούλιο, έχει θωρακιστεί με πάρα πολλούς τρόπους, συνταγματικά και με νόμους, ούτως ώστε οι αποφάσεις που παίρνονται να μη δημιουργούν ρωγμές στα τείχη και στα βάθρα του συστήματος. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς δε θα παλεύουμε και δε ζητάμε ισχυρή δύναμη και μέσα στο κοινοβούλιο. Αλλά ας τα βλέπουν αυτά τα κόμματα εκείνα τα οποία το πολύ που βλέπουν για το λαό είναι να οργανώνει μια διαδήλωση, ένα κίνημα για να αλλάζει το κυβερνητικό προσωπικό και όχι για να ανατρέψει το ίδιο το σύστημα.
Αργά ή γρήγορα το αστικό κοινοβούλιο θα αποδειχθεί για το λαό ότι δεν είναι ο ναός της δημοκρατίας, αλλά είναι κυριολεκτικά μια φυλακή και ο λαός πρέπει ανατρέποντας την εξουσία των μονοπωλίων να δημιουργήσει γνήσιους λαϊκούς θεσμούς, με βουλευτές και αντιπροσώπους οι οποίοι εκφράζουν τη λαϊκή εξουσία και δεν είναι υπηρέτες, είτε από τη θέση της διακυβέρνησης είτε της αντιπολίτευσης, του σάπιου κοινωνικού συστήματος που ζούμε».
Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ δεν ψηφίστηκε στην επιτροπή και στην Ολομέλεια θα πάει μόνο για συζήτηση, με την αιτιολογία του δημοσιονομικού κόστους. Ένα σχόλιο γι' αυτό και αν το ΚΚΕ εμμένει στη θέση του.
«Δεν φέραμε την πρόταση νόμου κατάργησης του μνημονίου, των εφαρμοστικών νόμων και των δανειακών συμβάσεων για λόγους προπαγάνδας, αλλά ήταν στοιχειώδης υποχρέωσή μας και θεωρούμε ότι ο λαός πρέπει να παλέψει για την ουσιαστική κατάργησή τους και τη μετεξέλιξη της πάλης αυτής σε πάλη κατά της ΕΕ και για διέξοδο υπέρ του λαού από την κρίση.
Όμως το γεγονός ότι δεν τέθηκε καν σε ψηφοφορία, όπως και δεν θα τεθεί σε ψηφοφορία στη Βουλή με ερμηνεία του Συντάγματος ότι δεν πρέπει να παίρνονται από τη Βουλή αποφάσεις που ανεβάζουν το δημοσιονομικό κόστος, με αφορμή λοιπόν αυτό και επί της ουσίας, βγαίνει το εξής συμπέρασμα: Ότι αυτό το κοινοβούλιο, που εμείς το λέμε αστικό κοινοβούλιο, έχει θωρακιστεί με πάρα πολλούς τρόπους, συνταγματικά και με νόμους, ούτως ώστε οι αποφάσεις που παίρνονται να μη δημιουργούν ρωγμές στα τείχη και στα βάθρα του συστήματος. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς δε θα παλεύουμε και δε ζητάμε ισχυρή δύναμη και μέσα στο κοινοβούλιο. Αλλά ας τα βλέπουν αυτά τα κόμματα εκείνα τα οποία το πολύ που βλέπουν για το λαό είναι να οργανώνει μια διαδήλωση, ένα κίνημα για να αλλάζει το κυβερνητικό προσωπικό και όχι για να ανατρέψει το ίδιο το σύστημα.
Αργά ή γρήγορα το αστικό κοινοβούλιο θα αποδειχθεί για το λαό ότι δεν είναι ο ναός της δημοκρατίας, αλλά είναι κυριολεκτικά μια φυλακή και ο λαός πρέπει ανατρέποντας την εξουσία των μονοπωλίων να δημιουργήσει γνήσιους λαϊκούς θεσμούς, με βουλευτές και αντιπροσώπους οι οποίοι εκφράζουν τη λαϊκή εξουσία και δεν είναι υπηρέτες, είτε από τη θέση της διακυβέρνησης είτε της αντιπολίτευσης, του σάπιου κοινωνικού συστήματος που ζούμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου