6500 άνθρωποι θα συρθούν στα δικαστήρια ενω ο υπουργός βίας κ.Παπουτσής κάλεσε και πάλι την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Εννοείται πλέον οτι η δουλεια της αστυνομίας δεν είναι η δίωξη του εγκλήματος όπως νομίζαμε, αλλά το κυνηγι διαδηλωτών και απεργών που παλεύουν για το ψωμί τους και φυσικά ενοχλούν γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Οι μαζικές απεργίες διαρκείας δεν γίνονται για πλάκα ούτε για επίδειξη ηρωισμού. Ειναι πόλεμος στον πόλεμο, είναι δράσεις που προσπαθούν να πλήξουν οικονομικές δομές σε απάντηση πληγμάτων που δέχονται οι απεργοί.
Μιλουν για ακραίες συμπεριφορές. Τι περίμεναν άραγε; Οτι θα δεχτούν αδιαμαρτυρητα την καταστροφή του κλάδου τους και θα πουν και συγνώμη για την ενόχληση; Μήπως είναι πιο ακραία η συμπεριφορά της κυβέρνησης που κατακαλόκαιρο στο κέντρο της τουριστικής σαιζόν επιτέθηκε χωρίς κανένα νόημα σε ένα κλάδο κλειδί για τον τουρισμό γράφοντας στα παλια της τα παπούτσια προηγούμενη πρόσφατη συμφωνία;
Μιλούν για πολιτική υποκινηση. Μα είναι τρελοί; Θα δεχόντουσαν οι ταξιτζήδες που είναι ένας κλάδος που αποτελείται από μικροιδιοκτήτες να συμμετέχει ολοκληρωτικά σε μια απεργία διαρκείας την καλύτερη για αυτούς στιγμή της σαιζόν επειδη απλά "υποκινήθηκαν πολιτικά"; Δεν βλέπουν οτι η συμπεριφορα των αυτοαπασχολούμενων αυτού του κλάδου έχει πρωτοφανή ποιοτικά χαρακτηριστικά που δύσκολα συναντάμε σε απεργιακές κινητοποιήσεις; Αυτοί οι άνθρωποι ειναι εμφανέστατα αποφασισμένοι για όλα και θυσιάζουν το μεροκάματό τους -που προφανώς έχουν ανάγκη- επειδή είναι απόλυτα πεισμένοι οτι έχουν δίκιο και έτσι είναι.
Μιλούν για δημοκρατία και λένε οτι αυτο που κάνουν οι ταξιτζήδες είναι αντιδημοκρατικό. Μα δημοκρατία σημαίνει πρώτα από όλα να λαμβάνεις υπ όψη σου τη γνώμη του λαού, όχι να τον αγνοείς επιδεικτικά και να τον καταστρέφεις για το καλό του. Κι από πάνω να τον κυνηγάς με δυνάμεις καταστολής και να τον σέρνεις μαζικά στα δικαστήρια.
Κατά την πάγια τακτική της κυβέρνησης απέναντι σε κάθε λαϊκό αγώνα, επιχειρείται η συκοφάντηση και η διαπόμπευση των απεργών. Μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι πρόθυμοι να υπηρετήσουν με δουλοπρέπεια τους επίδοξους επενδυτές, αναμασούν μονότονα τα προνόμια που απολαμβάνει η «συντεχνία» των ταξιτζήδων, τις προοπτικές που ανοίγονται για την ανάπτυξη της χώρας με την απελευθέρωση κ.λπ. Επιχειρήματα ρηχά και αστήρικτα, που επαναλαμβάνονται όλο και πιο συχνά το τελευταίο χρονικό διάστημα. Μισές αλήθειες και χοντροκομμένα ψέματα μαγειρεμένα από τα αρμόδια επιτελεία, πασπαλισμένα με ανύπαρκτες ευκαιρίες, προσφέρονται με τη μορφή του κουτόχορτου σε ανυποψίαστους και αφελείς για κατανάλωση. Μόνο που το μενού παραμένει δύσπεπτο, ειδικά σε περίοδο οικονομικής κρίσης.
«Το συμφέρον των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζόμενων στη μεταφορά ταυτίζεται με τις λαϊκές ανάγκες για ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα συγκοινωνιών, όπου θα εντάσσεται και το ταξί ως συμπληρωματικό μέσο. Οι μεγάλες επιχειρήσεις που θα μετατραπούν σε κοινωνική λαϊκή ιδιοκτησία και ο συνεταιρισμός των μικροϊδιοκτητών, ενταγμένα σε αυτόν τον φορέα, μπορούν να εξασφαλίσουν σίγουρη εργασία και αξιοπρεπή μισθό σε εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου